เอเสเคียล 5
เอเสเคียล 5 (อังกฤษ: Ezekiel 5) เป็นบทที่ 5 ของหนังสือเอเสเคียลในคัมภีร์ฮีบรูหรือพันธสัญญาเดิมในคัมภีร์ไบเบิลของศาสนาคริสต์[1] หนังสือเอเสเคียลประกอบด้วยคำเผยพระวจนะที่ถือว่าเป็นของผู้เผยพระวจนะ/ปุโรหิตเอเสเคียล เป็นหนึ่งในหนังสือหมวดผู้เผยพระวจนะ[2] บทที่ 5 ของหนังสือเอเสเคียลประกอบด้วยคำเผยพระวจนะโดยใช้กลุ่มผมและเคราของผู้เผยพระวจนะที่โกนออกมาเพื่อใช้เป็นสัญลักษณ์ (เอเสเคียล 5:1-4) แสดงถึงการพิพากษาของพระเจ้าต่อเยรูซาเล็ม (วรรค 5–11) ด้วยโรคระบาด ด้วยการกันดารอาหาร ด้วยดาบ และด้วยการกระจัดกระจายไป (วรรค 12–17) การล้อมถูกระบุถึงอีกครั้งในบทที่ 6[3] ต้นฉบับบทนี้เดิมเขียนด้วยภาษาฮีบรู บทแบ่งออกเป็น 17 วรรค พยานต้นฉบับบางสำเนาต้นฉบับในยุคต้นที่มีข้อความของบทนี้เป็นภาษาฮีบรูมีลักษณะเป็นต้นฉบับเมโซเรติก (Masoretic Text) ได้แก่ ฉบับไคโร (Codex Cairensis; ค.ศ. 895) หนังสือผู้เผยพระวจนะฉบับปีเตอส์เบิร์ก (Petersburg Codex of the Prophets; ค.ศ. 916) ฉบับอะเลปโป (Aleppo Codex; ศตวรรษที่ 10) และฉบับเลนินกราด (Leningrad Codex; ค.ศ. 1008)[4] ชิ้นส่วนที่มีข้อความบางส่วนของบทนี้ในภาษาฮีบรูถูกพบในม้วนหนังสือเดดซี ได้แก่ 1Q9 (1QEzek; ก่อน ค.ศ. 68) โดยมีวรรคที่หลงเหลือคือ 1;[5][6][7][8] และ 11Q4 (11QEzek; 50 ปีก่อนคริสจกาล – ค.ศ. 50) โดยมีวรรคที่หลงเหลือคือ 11–17[5][6][9][10] ยังมีฉบับแปลเป็นภาษากรีกคอยนีที่รู้จักในชื่อเซปทัวจินต์ (ทำขึ้นในช่วงไม่กี่ศตวรรษสุดท้ายก่อนคริสตกาล) บางสำเนาต้นฉบับที่หลงเหลือในเซปทัวจินต์ ได้แก่ ฉบับวาติกัน (Codex Vaticanus; B; B; ศตวรรษที่ 4) ฉบับอะเล็กซานเดรีย (Codex Alexandrinus; A; A; ศตวรรษที่ 5) และฉบับมาร์ชาล (Codex Marchalianus; Q; Q; ศตวรรษที่ 6)[11][11][a] ผลของการล้อม (5:1–4)ส่วนนี้บันทึกถึง 'กิจพยากรณ์ที่สามว่าด้วยการล้อม' เพื่อแสดงถึงชะตากรรมของผู้คนที่ถูกล้อม อิสยาห์เผยพระวจนะไว้ก่อนหน้านี้เมื่อกว่าศตวรรษก่อนว่า 'ยูดาห์จะถูกโกนด้วยมีดโกนของอัสซีเรีย' (อิสยาห์ 7:20 ) เอเสเคียลแสดงกิจพยากรณ์เพื่อให้ความหมายใหม่สำหรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นจริงในอนาคตอันใกล้[13] วรรค 1
โจเซฟ เบ็นสัน (Joseph Benson) อรรถกถาจารย์ของนิกายเมทอดิสต์ตั้งข้อสังเกตว่าผม "ถือเป็นเครื่องประดับในเวลานั้น และการมีศีรษะล้านเป็นสัญลักษณ์ของความเศร้าโศก ดังนั้นการโกนผมจึงหมายถึงหายนะหรือความพินาศ"[17] การโกนผมนั้นขัดต่อธรรมบัญญัติในเลวีนิติ 21: 5 ที่ห้ามไม่ให้ปุโรหิตชาวยิวตัดผมหรือโกนเคราของตน:
วรรค 3
จำหนวนหน่อยหนึ่งนี้เป็นสัญลักษณ์ถึงคนที่เหลืออยู่จากชาวยูดาห์ที่รอดชีวิต[20] ความหมายของหมายสำคัญเรื่องการล้อม (5:5–17)หลังระบุถึงภัยพิบัติครั้งใหญ่ที่เกิดขึ้นกับเมืองที่ถูกล้อมในไม่ช้า ในที่สุดก็เปิดเผยว่าเมื่องนี้คือเยรูซาเล็ม (วรรค 5) ด้วยมาด้วยเหตุผลของคำเผยพระวจนะ (วรรค 5–6a) และการพิพากษาของพระเจ้าต่อเมืองนั้น (วรรค 8ff)[21] ดูเพิ่ม
หมายเหตุอ้างอิง
บรรณานุกรม
แหล่งข้อมูลอื่นศาสนายูดาห์ศาสนาคริสต์ |