Годфрэй Ньюбалд Хаўнсфілд

Годфрэй Ньюбалд Хаўнсфілд
англ.: Godfrey Newbold Hounsfield
Дата нараджэння	28 жніўня 1919(1919-08-28)[1]
Месца нараджэння	Sutton on Trent[d], Ньюарк-энд-Шэрвуд[d], Нотынгемшыр[d], Нотынгемшыр, Англія, Злучанае каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі
Дата смерці	12 жніўня 2004(2004-08-12)[2][3][…] (84 гады)
Месца смерці	Кінгстан-на-Тэмзе[d], бора Кінгстан-на-Тэмзе[d], графства Вялікі Лондан, Вялікі Лондан[d], Англія, Вялікабрытанія
Грамадзянства	Вялікабрытанія
Род дзейнасці	інжынер, фізік
Навуковая сфера	электратэхніка[4] і CT[4]
Альма-матар	Magnus Church of England School[d] Faraday House[d]
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства
Узнагароды	член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] міжнародная прэмія Фонда Гайрднера (1976) Howard N. Potts Medal[d] (1977) медаль Вільгельма Экснера[d] (1974) прэмія Ласкера — Дэбейкі за клінічныя медыцынскія даследаванні[d] (1975) Нацыянальная Зала славы вынаходнікаў[d] (2007) медаль Рэнтгена[d] (1980) ганаровы член Каралеўскай калегіі хірургаў Англіі[d] (1980) Dennis Gabor Medal and Prize[d] (1976) медаль Джона Скота[d] (1977) Mullard Award[d] (1977)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Годфрэй Ньюбалд Хаўнсфілд (англ.: Godfrey Newbold Hounsfield, 28 жніўня 1919, г. Ньюарк, Вялікабрытанія — 12 жніўня 2004, Вялікабрытанія) — брытанскі інжынер-фізік, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне ў 1979 годзе разам з А. М. Кормакам «за распрацоўку камп’ютарнай тамаграфіі»^[5][6].

Годфрэй Ньюбалд Хаўнсфілд нарадзіўся ў Саттон-он-Трэнт (каля Ньюарк-он-Трэнт), Нотынгем, Англія, 28 жніўня 1919 года. Ён быў малодшым з пяці дзяцей (два браты, дзве сястры). У дзяцінстве ён быў ачараваны электрычнымі прыладамі і машынамі на ферме сваіх бацькоў. Ён вучыўся ў Magnus Grammar School у горадзе Ньюарк-он-Трэнт і атрымаў поспех у фізіцы і арыфметыцы.

Скончыў Лонданскі каледж Фарадэя (1951). З 1951 года працаваў у кампаніі EMI.

У 1969 годзе стварыў камп’ютарны рэнтгенаўскі тамограф для сканіравання ўнутраных органаў (EMI-сканер).

Ён ніколі не быў жанаты і памёр у 2004 годзе.

• 1975 — Прэмія Альберта Ласкера за клінічныя медыцынскія даследаванні  (ням.) (бел.
• 1975 — быў абраны ў Лонданскае каралеўскае таварыства
• 1976 — Міжнародная прэмія Гайрднера
• 1976 — Хаўнсфілд быў прызначаны камандорам ордэна Брытанскай імперыі і пасвечаны ў рыцары ў 1981 годзе
• 1977 — Хаўнсфілд быў узнагароджаны медалём Потса
• 1979 — Хаўнсфілд і Кормак атрымалі Нобелеўскую прэмію па фізіялогіі і медыцыне.

Імем навукоўца названа шкала вымярэння шчыльнасці асяроддзя для рэнтгенаўскіх прамянёў, якая выкарыстоўваецца ў тамаграфіі — шкала Хаўнсфілда. Дыяпазон адзінак шкалы, якія адпавядаюць каэфіцыенту паглынання рэнтгенаўскага выпраменьвання нармальнымі анатамічнымі структурамі арганізма, складае ад −1024 да +1024. Сярэдні паказчык у шкале Хаўнсфілда (0 HU) адпавядае шчыльнасці вады, адмоўныя велічыні шкалы адпавядаюць паветру і тлушчавай тканцы, станоўчыя — мяккім тканкам, касцявой тканцы і больш шчыльнаму рэчыву (метал)^[7].

• Камп’ютарная тамаграфія

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.18 Кн.1: Дадатак: Шчытнікі — ЯЯ / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш — Мінск: БелЭн, 2004. — Т. 18. — 472 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0295-4

• Аўтабіяграфія на Нобелеўскім сайце Архівавана 11 лістапада 2001.
• Некралог у газеце The Telegraph