Ферчгат нарадзіўся ў Чарлстане, штат Паўднёвая Караліна, у сям'і Артура Ферчгата (снежань 1884 - студзень 1971), які быў уладальнікам універмага, і Пены (Sorentrue) Ферчгат.
У 1978 годзе Ферчгат адкрыў рэчыва ў эндатэліяльных клетках, якое выклікае рэлаксацыю крывяносных сасудаў, або эндатэліяльны фактар рэлаксацыі. Да 1986 года ён вывучыў прыроду гэтага агента і механізм яго дзеяння. Ён выявіў, што адкрыты ім фактар рэлаксацыі ёсць не што іншае як аксід азоту (NO), важны кампанент фізіялогіі сардэчна-сасудзістай сістэмы. Гэта даследаванне было важным у тлумачэнні дзеяння Віягры і іншых медыцынскіх і звязаных са здароўем праблем.
Аўтар навуковых прац па механізмах уздзеяння аксіду азоту ў кардыяваскулярнай сістэме, метабалізме макраэргічных злучэнняў у гладкіх мышцах.
Распрацаваў тэорыю рэцэптарнага ўзаемадзеяння, склаў класіфікацыю адрэнарэцэптараў.
Ферчгат, які быў яўрэем,[14] пражыў большую частку свайго жыцця ў Вудмеры (англ.: Woodmere), Нью-Ёрк (Лонг-Айлэнд). Ён быў жанаты з Ленорай Мандельбаум (люты 1915 - красавік 1983)[15] з 1941 года да яе смерці ва ўзросце 68 гадоў. У іх было тры дачкі: Джэйн, Сьюзэн і Тэры. Яго дачка, Сьюзэн, была плённай мастачкай у контракультуры Сан-Францыска і сузаснавальніцай Kerista Commune. Роберт Ферчгат пазней пабраўся шлюбам з Маргарэт Галахер Рот, якая памерла 14 сакавіка2006 года.[16]
Raju, T N (2000), "The Nobel chronicles. 1998: Robert Francis Furchgott (b 1911), Louis J Ignarro (b 1941), and Ferid Murad (b 1936).", Lancet, vol. 356, no. 9226 (апублікавана 2000 Jul 22), p. 346, PMID11071225{{citation}}: Праверце значэнне даты ў: |publication-date= (даведка)
Rabelink, A J (1998), "Nobel prize in Medicine and Physiology 1998 for the discovery of the role of nitric oxide as a signalling molecule", Nederlands tijdschrift voor geneeskunde, vol. 142, no. 52 (апублікавана 1998 Dec 26), pp. 2828–30, PMID10065255{{citation}}: Праверце значэнне даты ў: |publication-date= (даведка)
Laufs, U; Erdmann, E (1998), "Nitric oxide as a signal molecule in the cardiovascular system. Nobel Prize for Medicine in 1998", Dtsch. Med. Wochenschr., vol. 123, no. 51–52 (апублікавана 1998 Dec 18), pp. 1562–5, doi:10.1055/s-0029-1237297, PMID9893684{{citation}}: Праверце значэнне даты ў: |publication-date= (даведка)
Hansson, G K; Jörnvall, H; Lindahl, S G (1998), "The Nobel Prize 1998 in physiology or medicine. Nitrogen oxide as a signal molecule in the cardiovascular system", Ugeskr. Laeg., vol. 160, no. 52 (апублікавана 1998 Dec 21), pp. 7571–8, PMID9889673{{citation}}: Праверце значэнне даты ў: |publication-date= (даведка)
Nielsen, T T; Sørensen, K E (1998), "Discovery of "endogenous nitroglycerin", NO, as cellular signal molecule", Ugeskr. Laeg., vol. 160, no. 52 (апублікавана 1998 Dec 21), p. 7567, PMID9889670{{citation}}: Праверце значэнне даты ў: |publication-date= (даведка)
Mitka, M (1998), "1998 Nobel Prize winners are announced: three discoverers of nitric oxide activity", JAMA, vol. 280, no. 19 (апублікавана 1998 Nov 18), p. 1648, doi:10.1001/jama.280.19.1648, PMID9831980{{citation}}: Праверце значэнне даты ў: |publication-date= (даведка)
Hansson, G K; Jörnvall, H; Lindahl, S G (1998), "1998 Nobel Prize in physiology or medicine. Nitric oxide as a signal molecule in the cardiovascular system", Lakartidningen, vol. 95, no. 43 (апублікавана 1998 Oct 21), pp. 4703–8, PMID9821753{{citation}}: Праверце значэнне даты ў: |publication-date= (даведка)
Furchgott, R F (1996), "The 1996 Albert Lasker Medical Research Awards. The discovery of endothelium-derived relaxing factor and its importance in the identification of nitric oxide", JAMA, vol. 276, no. 14 (апублікавана 1996 Oct 9), pp. 1186–8, doi:10.1001/jama.276.14.1186, PMID8827976{{citation}}: Праверце значэнне даты ў: |publication-date= (даведка)
Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.16: Трыпалі - Хвіліна / Рэдкал.: Г.П.Пашкоў і інш. - Мн.: БелЭн, 2003. - 576 с.: іл.