Теодор Шулц
Теодор Вилијам „Тед“ Шулц (англиски: Theodore William "Ted" Schultz; 30 април 1902 — 26 февруари 1998) — американски економист, кој бил добитник (заедно со Артур Луис) на Нобеловата награда за економија во 1979 година. Ран живот и образованиеТеодор Вилијам Шулц е роден на 30 април 1902 година, шеснаесет километри северозападно од Баџер, Јужна Дакота, на фарма од 226 хектари. Кога Шулц бил во основно училиште, неговиот татко Хенри одлучил да го извади од основното окружно училиште. Неговиот татко сметал дека ако неговиот најстар син ја напушти фармата и продолжи да се образува многу помалку ќе сака да продолжи да работи на фармата. Шулц, подоцна, немал никакво секундардно образование. На крајот, Шулц се запишал на земјоделската школа на Државниот универзитет Јужна Дакота, на тригодишна програма која траела само по четири месеци за време на зимата. Шулц се префрлил подоцна на дипломски студии подоцна, добивајќи ја дипломата во 1928 година за земјоделство и економија. Исто така, добил почесен докторат од колеџот во 1959 година. Дипломирал во 1927 година, а подоцна се запишал на докторски студии на Универзитетот Висконсин-Медисон, одбранувајќи го докторатот во 1930 година во агроекономијата под водство на Бенџамин Х. Хибард со тезата: The Tariff in Relation to the Coarse-Feed Grains and a Development of Some of the Theoretical Aspects of Tariff Price Research.[1] Шулц се оженил со Естер Флоренс Верт (1905-1991) во 1930 година. Била родена и пораснала на фарма близу Франкфорт, Јужна Дакота, во германско семејство, кое ја поддржувало да продолжи да се образува. Верт била прва во нејзиното семејство која посетувала колеџ, добивајќи ја дипломата во трговија од Државниот колеџ Јужна Дакота во Брукингс во 1927 година[2] и подоцна работела како учителка во Вобеј, Јужна Дакота, од 1927 до 1929 година, а потоа во Грегори, Јужна Дакота, од 1929 до 1930 година. Верт, исто така, се интересирала во земјоделството и била посветена кон образованието и економскиот развој, и преку неговата кариера работела како уредник на неговите издадени дела. При неговото предавање за Нобеловата награда, тој силно ги истакнал нејзините придонеси: „Исто така сум задолжен кон мојата жена, Естер Шулц, за нејзиното инсистирање дека она што јас мислам дека е јасно, таа смета дека не е доволно јасно“. Двојката добила две ќерки и еден син. Академска кариераПредавал на Државниот колеџ Ајова од 1930 до 1943 година.[3] Го напуштил универзитетот при бранот на познатата војна Олео-Батер и се приклучил како претседавач на економската катедра на Чикашкиот универзитет од 1946 до 1961 година. Станал претседател на Американската економска асоцијација во 1960 година.[4] Придонес кон економската теоријаДодека бил претседавач на економската катедра на Чикашкиот универзитет водел истражување зашто повоените Германија и Јапонија (по Втората светска војна) се опоравиле со скоро неверојатна брзина од големото уништување. Наспроти нив, Велика Британија која сè уште штедела на храна по војната. Неговиот заклучок бил дека брзината на опоравување била поради здравото и високообразувано население; образованието ги прави луѓето продуктивни, а доброто здравје ја чува инвестицијата во образованието и е достапна да произведува. Еден од неговите придонеси подоцна бил наречен теорија на човечкиот капитал и поттикнал многу трудови за меѓународниот развој во 1980-тите, мотивирајќи инвестиции во стручно и техничко образование. Нобелова награда за економијаШулц ја добил Нобеловата награда за неговиот труд во развојната економија, насочувајќи се на агроекономијата. Ја анализирал улогата на земјоделството во рамките на стопанството и неговиот труд имал далекусежни последици на индустриската политика, како во развиените, така и во земјите во развој. Шулц исто така ја распространил идејата за образовен капитал, гранка на концептот за човечкиот капитал, поврзан особено со инвестициите направени во образованието.[5] НаследствоШулц добил осум почесни докторати во неговата кариера. Исто така бил првиот дипломец на Државниот универзитет Јужна Дакота и втор од Јужна Дакота кој добил Нобелова награда по Ернест Лоренс во 1939 година за физика. Во периодот 2012 и 2013 година, Државниот универзитет Јужна Дакота изградил сала Теодор В. Шулц која била наменета за студентите по земјоделство.[6] Шулц умрел во Еванстон, Илиноис, на 26 февруари 1998 година на возраст од 95 години. Закопан е на гробиштата во Бадгер, Јужна Дакота. Цитати
СтатииSchultz, Theodore W. (1956). „Reflections on Agricultural Production, Output and Supply“. Journal of Farm Economics. 38 (3): 748–762. JSTOR 1234459. Напишани книги
Издадени книги
Наводи
Надворешни врскиВикицитат има збирка цитати поврзани со:
|