Renium(VII) oksida

Renium(VII) oksida
Nama
	Nama lain Renium heptoksida
Pengecam
No. Pendaftaran CAS	1314-68-7 ;
Imej model 3D Jmol	Imej berinteraktif;
ECHA InfoCard	100.013.857
PubChem CID	123106;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID00894901 ;
	InChI InChI=1S/7O.2Re;
	SMILES O=[Re](=O)(=O)O[Re](=O)(=O)=O;
Sifat
Formula kimia	Re2O7
Jisim molar	484.40298 g/mol
Rupa bentuk	Serbuk hablur kuning
Ketumpatan	6.103 g/cm3, pepejal
Takat lebur	360 °C (680 °F; 633 K)
Takat didih	Mengalami pemejalwapan
Bahaya
Pengelasan EU	{{{value}}}
Sebatian berkaitan
Sebatian berkaitan	Mangan(VII) oksida; Teknetium(VII) oksida; Asid perhenik
	Kecuali jika dinyatakan sebaliknya, data diberikan untuk bahan-bahan dalam keadaan piawainya (pada 25 °C [77 °F], 100 kPa).
	pengesahan (apa yang perlu: /?)
	Rujukan kotak info

Renium(VII) oksida ialah sebatian kimia renium dengan formula kimia Re₂O₇. Oksida ini merupakan sebatian kontang bagi asid perhenik, Re₂O₇·2H₂O. Sebatian ini merupakan pelopor bagi semua sebatian renium lain yang boleh didapati sebagai bahan meruwap melalui pembakaran bijih asal.^[1]

Ciri-ciri

Renium(VII) oksida adalah amat reaktif terhadap air dan bertindak balas dengan air untuk menghasilkan asid perhenik. Sebatian ini boleh diturunkan dengan hidrogen untuk mendapatkan renium(IV) oksida pada suhu 300 °C.^[2]

Penghasilan

Renium(VII) oksida boleh terhasil melalui pengoksidaan logam renium dalam udara pada suhu 500 ke 700 °C.^[3]

${\ce {4 Re + 7 O2 -> 2 Re2O7}}$

Penggunaan

Sebatian ini digunakan sebagai mangkin dalam sintesis organik bagi penurunan karbonil, etenolisis dan penurunan amida.^[4]^[5] Sebatian ini ialah pelopor bagi bahan mangkin, metilrenium trioksida, MTO.^[6]

Rujukan

^ Hans Georg Nadler "Rhenium and Rhenium Compounds" Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry, Wiley-VCH, Weinheim, 2000. DOI:10.1002/14356007.a23_199
^ Brauer, Georg (1981). "3., umgearbeitete Auflage". Handbuch der Präparativen Anorganischen Chemie (dalam bahasa Jerman). III. Stuttgart: Ferdinand Enke. m/s. 1616. ISBN 3-432-87823-0.
^ Schmidt, M.; Schmidbaur, H., "Trimethylsilyl perrhenate", Inorg. Synth. 1967, 9, 149-151. DOI:10.1002/9780470132401.ch40
^ Lionel Delaude, Alfred F. Noels. "Metathesis". Kirk-Othmer Encyclopedia of Chemical Technology. Wiley.CS1 maint: uses authors parameter (link)
^ Nishimura, Shigeo (2001). Handbook of Heterogeneous Catalytic Hydrogenation for Organic Synthesis (ed. pertama). Newyork: Wiley-Interscience. m/s. 42–43, 182, 389–390, & 408. ISBN 9780471396987.
^ W. A. Herrmann and F. E. Kuhn (1997). "Organorhenium Oxides". Acc. Chem. Res. 30 (4): 169–180. doi:10.1021/ar9601398.

Rencana berkenaan kimia ini ialah rencana tunas. Anda boleh membantu Wikipedia dengan mengembangkannya.

[1] Hans Georg Nadler "Rhenium and Rhenium Compounds" Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry, Wiley-VCH, Weinheim, 2000. DOI:10.1002/14356007.a23_199

[2] Brauer, Georg (1981). "3., umgearbeitete Auflage". Handbuch der Präparativen Anorganischen Chemie (dalam bahasa Jerman). III. Stuttgart: Ferdinand Enke. m/s. 1616. ISBN 3-432-87823-0.

[3] Schmidt, M.; Schmidbaur, H., "Trimethylsilyl perrhenate", Inorg. Synth. 1967, 9, 149-151. DOI:10.1002/9780470132401.ch40

[KO-4] Lionel Delaude, Alfred F. Noels. "Metathesis". Kirk-Othmer Encyclopedia of Chemical Technology. Wiley.CS1 maint: uses authors parameter (link)

[5] Nishimura, Shigeo (2001). Handbook of Heterogeneous Catalytic Hydrogenation for Organic Synthesis (ed. pertama). Newyork: Wiley-Interscience. m/s. 42–43, 182, 389–390, & 408. ISBN 9780471396987.

[6] W. A. Herrmann and F. E. Kuhn (1997). "Organorhenium Oxides". Acc. Chem. Res. 30 (4): 169–180. doi:10.1021/ar9601398.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

Renium(VII) oksida

Ciri-ciri

Penghasilan

Penggunaan

Rujukan

Portal di Ensiklopedia Dunia