|
Śnieżny Szczyt
  Śnieżny Szczyt (słow. Snehový štít, niem. Schneespitze, węg. Hó-csúcs, 2465[1] lub 2467[2] m n.p.m.) – zwornikowy wierzchołek w głównej grani Tatr Wysokich, w ich słowackiej części. Znajduje się na północny wschód od masywu Lodowego Szczytu, oddzielony od Lodowego Zwornika Wyżnią Lodową Przełęczą (Vyšné Ľadové sedlo). Z drugiej strony Śnieżny Szczyt graniczy z Niżnim Baranim Zwornikiem (Nižná Barania strážnica) w masywie Baranich Rogów (Baranie rohy), oddzielony jest od niego Śnieżną Przełęczą (Ľadové sedlo)[1]. Śnieżny Szczyt góruje nad dwiema dolinami: Doliną Pięciu Stawów Spiskich i Doliną Czarną Jaworową (dokładniej nad jej górnymi piętrami: Śnieżnym Bańdziochem i Doliną Śnieżną). Ma on charakterystyczny kształt rogu opadającego pionową ścianą w kierunku Wyżniej Lodowej Przełęczy. W stronę Śnieżnej Przełęczy grań obniża się stopniowo, a wyróżnia się w niej następujące formacje:
W kierunku północno-zachodnim odchodzi od jego masywu Śnieżna Grań. Jej początek stanowi Śnieżny Zwornik. W grani tej znajdują się następujące obiekty (od Śnieżnego Zwornika na północ):
NazewnictwoDo 1902 r. Śnieżny Szczyt pozostawał bezimienny. Po zdobyciu wierzchołka Karol Englisch nazwał go z niemiecka Hängende Schnee-Spitze, następnie w 1904 r. Janusz Chmielowski upowszechnił polską nazwę Śnieżny Szczyt (kalka nazwy niemieckiej)[5]. Turyści często nazywają Śnieżny Szczyt Lodowym Koniem, myląc go z turnią o tej nazwie, która jest o wiele mniejsza i trudno dostrzegalna z daleka[6]. HistoriaPierwsze wejścia:
Przypisy
|
||||||||||||||||||
