คณะรัฐมนตรีไทย คณะที่ 18
คณะรัฐมนตรี คณะที่ 18 ของไทย (30 พฤษภาคม พ.ศ. 2490 - 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2490) พลเรือตรีถวัลย์ ธำรงนาวาสวัสดิ์ เป็นนายกรัฐมนตรี ประกาศพระบรมราชโองการ เมื่อวันที่ 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2490 คณะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ประกอบด้วย กรมขุนชัยนาทนเรนทร และ พระยามานวราชเสวี (ปลอด วิเชียร ณ สงขลา) เป็นผู้ลงนามในประกาศ พลเรือตรี พระยาศรยุทธเสนี (กระแส ประวาหะนาวิน) ประธานพฤฒสภา และนายพึ่ง ศรีจันทร์ ประธานสภาผู้แทนราษฎร เป็นผู้ลงนามรับสนองพระบรมราชโองการ รายชื่อคณะรัฐมนตรีคณะที่ 18 ของไทยในวันที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2490 มีการแต่งตั้งคณะรัฐมนตรี ดังนี้[1]
ที่มาของคณะรัฐมนตรีเมื่อหลวงธำรงค์นาวาสวัสดิ์ ลาออกจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรี พรรคการเมืองร่วมรัฐบาล ประกอบด้วย พรรคสหชีพ พรรคแนวรัฐธรรมนูญ และกลุ่มอิสระ ได้เสนอชื่อหลวงธำรงค์นาวาสวัสดิ์อีกครั้ง ผลของการซาวเสียงเพื่อสรรหาผู้ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี ปรากฏว่า หลวงธำรงต์นาวาสวัสดิ์ ได้รับเลือกให้ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี ด้วยคะแนนเสียง 132 คะแนน มากกว่าคู่แข่งขัน คือ พรรคประชาธิปัตย์ ที่เสนอ ควง อภัยวงศ์ ซึ่งได้รับคะแนนเพียง 55 คะแนน และพลโทมังกร พรหมโยธี สมาชิกวุฒิสภาพรรคแนวรัฐธรรมนูญ ได้ 7 คะแนน[2] การแถลงนโยบายของคณะรัฐมนตรีคณะที่ 18 ของไทยคณะรัฐมนตรีแถลงนโยบายต่อรัฐสภาเมื่อวันที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2490 และได้รับความไว้วางใจในวันเดียวกัน คำแถลงนโยบายของคณะรัฐมนตรีคณะนี้ ปรากฏในหนังสือราชกิจจานุเบกษา พ.ศ. 2490 เล่ม 64 ตอน 26 หน้า 1464 การสิ้นสุดของคณะรัฐมนตรีคณะที่ 18 ของไทยคณะรัฐมนตรีคณะนี้สิ้นสุดลง เพราะมีการรัฐประหารขึ้นโดยคณะทหาร เมื่อวันที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2490 และประกาศให้ใช้รัฐธรรมนูญฉบับชั่วคราว พ.ศ. 2490 โดยยกเลิกรัฐธรรมนูญฉบับเดิม เป็นผลให้สภาผู้แทนราษฎร และพฤฒสภาถูกยุบ ไปเลือกตั้งสมาชิกวุฒิสภาขึ้นแทน อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น |