ตราแผ่นดินของมองโกเลีย

ตราแผ่นดินของมองโกเลีย
รายละเอียด
ผู้ใช้ตรา	รัฐบาลมองโกเลีย
เริ่มใช้	25 มีนาคม พ.ศ. 2535
เครื่องยอด	เพชรสีแดง เขียว และน้ำเงิน
โล่	พื้นหลังสีน้ำเงิน ภายในมีเครื่องหมายซอยอนโบ และ ม้าบิน
ประคองข้าง	ทิวเขาสีเขียว และ ธรรมจักรสีเหลือง
ฐานรองข้าง	ดอกบัว

ตราแผ่นดินของมองโกเลีย^{[1][2][3][4][5]} (มองโกเลีย: Монгол улсын төрийн сүлд, Mongol ulsyn töriin süld) ใช้เป็นตราประทับที่หน้าปกหนังสือเดินทาง เอกสารทางราชการ และใช้ในวัตถุประสงค์อื่นของทางราชการ.

แบบตราที่ใช้ในปัจจุบัน เริ่มใช้วันที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2535 ภายหลังการปฏิวัติประชาธิปไตยในมองโกเลีย รายละเอียดของตราแผ่นดินตาม มาตรา 1, วรรค 12(2) ของ รัฐธรรมนูญสาธารณรัฐมองโกเลีย.^[1][5] มีส่วนประกอบคือ

พื้นหลังสีน้ำเงิน หมายถึง ท้องฟ้าอันสดใส ภายในมีเครื่องหมายซอยอนโบ และ ม้าบิน หมายถึง เอกราช อำนาจอธิปไตย และ จิตวิญญาณ พระจันทร์ พระอาทิตย์ และ เปลวไฟ หมายถึง พระพุทธศาสนา เหนือทิวเขาสีเขียว และ ธรรมจักร สีเหลือง ยอดบนสุดมีเพชรสีแดง เขียว และ น้ำเงิน หมายถึง พระรัตนตรัย ซึ่งสื่อถึงคติชนวิทยา ประกอบกับรูปลายศิลปะมองโกเลีย ตราดังกล่าวรองรับด้วยดอกบัว

ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้

ตรา ซอยอนโบ รัฐมองโกเลีย (พ.ศ. 2454–2467)  สาธารณรัฐประชาชนมองโกเลีย (26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2467- 30 มิถุนายน พ.ศ. 2483)[6]  สาธารณรัฐประชาชนมองโกเลีย (30 มิถุนายน พ.ศ. 2483 - 12 กันยายน พ.ศ. 2492)[7]  สาธารณรัฐประชาชนมองโกเลีย (12 กันยายน พ.ศ. 2492 - 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2503)  สาธารณรัฐประชาชนมองโกเลีย (6 กรกฎาคม พ.ศ. 2503 – 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2535)

• ธงชาติมองโกเลีย
• เพลงชาติมองโกเลีย

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ ตราแผ่นดินของมองโกเลีย