|
ปางทรงพระสุบิน ปางทรงพระสุบิน เป็นพระพุทธรูปอยู่ในอิริยาบถบรรทม (นอน) ตะแคงขวา พระหัตถ์ซ้ายทอดไปตามพระวรกาย พระพาหา (ต้นแขน) ขวาแนบกับพื้น ยกหลังพระหัตถ์ขึ้นแนบพระหนุ (คาง) งอนิ้วพระหัตถ์แนบกับพระปราง (แก้ม) หลับพระเนตร พระเศียรหนุนพระเขนย เป็นกิริยาบรรทมหลับในลักษณะสีหไสยาสน์ พระปางไสยาสน์ ลักษณะเช่นเดียวกับปางปรินิพพาน และปางโปรดอสุรินทราหู ประวัติเมื่อพระบรมโพธิสัตว์ทรงเลิกบำเพ็ญทุกรกิริยา เพราะทรงเห็นว่าไม่ใช่หนทางแห่งพระโพธิญาณ จึงทรงเปลี่ยนมาดำเนินปฏิบัติทางสายกลาง (มัชฌิมาปฏิปทา) โดยเสด็จออกบิณฑบาตและเสวยพระกระยาหารดังเดิม ทำให้ปัญจวัคคีย์ ทั้ง 5 เข้าใจว่าพระบรมโพธิสัตว์ได้ละความเพียรแล้วหันมาบริโภคอาหารดังเดิม ไหนเลยจะสามารถพบธรรมวิเศษได้ จึงพากันเดินทางจากไป พระบรมโพธิสัตว์ทรงบำเพ็ญเพียรทางจิตมา จนถึงวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 6 ขณะบรรทมทรงปัญจมหาสุบิน (ฝัน) เป็นบุพนิมิตรมหามงคล 5 ประการ เมื่อตื่นบรรทมพระบรมโพธิสัตว์ทรงทำนายมหาสุบินนิมิตรด้วยพระองค์เอง ทรงทราบว่าจะได้ตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ความเชื่อและคตินิยม
อ้างอิง
|
