อาร์ทัวร์ โชเพินเฮาเออร์ |
---|
| เกิด | 22 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1788 ดันท์ซิช |
---|
เสียชีวิต | 21 กันยายน ค.ศ. 1860 แฟรงก์เฟิร์ต สมาพันธรัฐเยอรมัน |
---|
| ยุค | ปรัชญาของคริสต์ศตวรรษที่ 19 |
---|
แนวทาง | ปรัชญาตะวันตก |
---|
สำนัก | ลัทธิคานต์, อุดมคตินิยม |
---|
ความสนใจหลัก | อภิปรัชญา, สุนทรียศาสตร์, จริยธรรม, ปรากฏการณ์วิทยา, ศีลธรรม, จิตวิทยา |
---|
แนวคิดเด่น | เจตจำนง, มูลบัญญัติสี่ประการของเหตุผล, ทุทรรศนนิยม |
---|
|
ซามูเอล เบ็คเค็ทท์, อ็องรี แบร์กซง, ฆอร์เฆ ลุยส์ บอร์เฆส, เลยต์เซิน แอคแบร์ตึส ยัน เบราเวอร์, ยาค็อพ บวร์คฮาร์ท, อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์, Mihai Eminescu, ซีคมุนท์ ฟร็อยท์, จอห์น เอ็น. เกรย์[1], คนุท ฮัมซุน, ทอมัส ฮาร์ดี, เอดูอาร์ท ฟ็อน ฮาร์ทมัน, แฮร์มัน เฮ็สเซอ, มัคส์ ฮอร์คไฮเมอร์, โฌริส-การ์ล อุยส์ม็องส์, โยฮันเนิส อิทเทิน, คาร์ล ยุง, คาร์ล เคราส์, ฌูล ลาฟอร์ก, Suzanne Langer, โทมัส มัน, กี เดอ โมปาซ็อง, ฟิลลิพ ไมน์เล็นเดอร์, เอตโตเร มาโยรานา, ฟรีดริช นีทเชอ, คาร์ล พ็อปเพอร์, มาร์แซล พรุสต์, กิลเบิร์ต ไรล์, จอร์จ แซนทีแอนา, ฌ็อง-ปอล ซาทร์, แอร์วีน ชเรอดิงเงอร์, เลโอ ตอลสตอย, ฮันส์ ไฟอิงเงอร์, สวามีวิเวกานันทะ, ริชชาร์ท วากเนอร์, อ็อทโท ไวนิงเงอร์, ลูทวิช วิทเกินชไตน์, ปีเตอร์ เวสเซล แซพเฟอ, มีแชล แวลแบ็ก
|
| ลายมือชื่อ |
---|
|
อาร์ทัวร์ โชเพินเฮาเออร์ (เยอรมัน: Arthur Schopenhauer) เป็นนักปรัชญาชาวเยอรมันที่เป็นที่รู้จักกันดีในความแจ่มแจ้งทางปรัชญาและทุทรรศนนิยมของความไม่มีพระเจ้า เมื่ออายุ 25 ปีโชเพินเฮาเออร์พิมพ์ปริญญานิพนธ์ มูลบัญญัติสี่ประการของเหตุผล (Über die vierfache Wurzel des Satzes vom zureichenden Grunde) ที่เป็นปรัชญาที่พิจารณาคำถามที่ว่าเหตุผลเพียงอย่างเดียวจะสามารถให้คำตอบเกี่ยวกับโลกได้หรือไม่
งานชิ้นที่มีอิทธิพลที่สุดของโชเพินเฮาเออร์ Die Welt als Wille und Vorstellung (The World as Will and Representation) เน้นบทบาทของแรงบันดาลใจ (motivation) ของมนุษย์ที่โชเพินเฮาเออร์เรียกว่า "เจตจำนง" (Will)
การวิจัยของโชเพินเฮาเออร์นำไปสู่การสรุปว่าความต้องการทางอารมณ์, ทางร่างกาย และทางเพศ เป็นสิ่งที่ไม่อาจจะตอบสนองได้อย่างเต็มที่ ฉะนั้นโชเพินเฮาเออร์จึงนิยมวิถีชีวิตที่ลดความต้องการของมนุษย์ ที่คล้ายคลึงกับปรัชญาของศาสนาพุทธและเวทานตะ
อ้างอิง
- Schopenhauer, Arthur (1974) On the Fourfold Root of the Principle of Sufficient Reason. Open Court Publishing Co., ISBN 0-87548-187-6
ดูเพิ่ม
|