|
อาเลียช เบียเลียตสกี
อาเลียช วิกตาราวิช เบียเลียตสกี (เบลารุส: Але́сь Ві́ктаравіч Бяля́цкі, อักษรโรมัน: Alieś Viktaravič Bialiacki;[ก] เกิดวันที่ 25 กันยายน 1962) เป็นนักเคลื่อนไหวสนับสนุนประชาธิปไตยและนักโทษจากความคิดชาวเบลารุส เป็นที่รู้จักจากกิจกรรมที่ทำกับศูนย์สิทธิมนุษยชนเวียสนา เขาเป็นนักเคลื่อนไหวเพื่อเอกราชและประชาธิปไตยของเบลารุสมาตั้งแต่ต้นคริสต์ทศวรรษ 1980 และเป็นผู้ก่อตั้งศูนย์เวียสนาและแนวหน้าประชาชนเบลารุสซึ่งเขาเป็นผู้นำระหว่างปี 1996 ถึง 1999 นอกจากนี้เขายังเป็นสมาชิกของสภาบริหารจัดการของฝ่ายค้านเบลารุส เขาได้รับการขนานนามจาก เดอะนิวยอร์กไทมส์ ว่าเป็น "เสาหลักแห่งการเคลื่อนไหวด้านสิทธิมนุษยชนในยุโรปตะวันออก"[1] และได้รับการยอมรับในระดับนานาชาติว่าเป็นหนึ่งในนักเคลื่อนไหวเรียกร้องประชาธิปไตยคนสำคัญที่สุดของเบลารุส[2] เบียเลียตสกีเป็นเลขานุการของแนวหน้าประชาชนเบลารุสระหว่างปี 1996–1999 และเป็นรองประธานของกลุ่มระหว่างปี 1999–2001[3] ในปี 1996 เขาได้ก่อตั้งศูนย์สิทธิมนุษยชนเวียสนาขึ้นเพื่อดำเนินการด้านประชาธิปไตยในเบลารุส ในช่วงการประท้วงใหญ่ทั่วประเทศในปี 2020 เขากลายมาเป็นสมาชิกของศูนย์บริหารจัดการที่ชเวียตลานา ชีคาโนว์สกายา จัดตั้งขึ้น[4] เมื่อวันที่ 4 สิงหาคม 2011 เบียเลียตสกีถูกจับกุมในข้อหาการหลีกหนีการจ่ายภาษีตามมาตรา 243 วรรค 2[5] และในวันที่ 24 ตุลาคม 2011 เขาถูกตัดสินจำคุกสี่ปีครึ่งและริบสินทรัพย์ เขายื่นอุทธรณ์โดยระบุว่าเงินจำนวนมากที่เขาได้รับในบัญชีส่วนตัวเป็นไปเพื่อทำกิจกรรมของศูนย์เวียสนา และได้รับการปล่อยตัวในวันที่ 21 มิถุนายน 2014[6] และเมื่อวันที่ 14 กรกฎาคม 2021 บ้านพักของพนักงานประจำศูนย์เวียสนาทั่วประเทศถูกตำรวจเบลารุสตรวจค้น ส่วนสำนักงานใหญ่ขอบศูนย์ก็ถูกตำรวจบุกเข้าตรวจค้น เบียเลียตสกีและเพื่อนร่วมงาน Vladimir Stephanovich กับ Vladimir Labkovich ถูกจับกุม[7][8] ในวันที่ 6 ตุลาคม 2021 เบียเลียตสกีถูกตัดสินว่ามีความผิดฐานหลีกเลี่ยงการจ่ายภาษีและต้องโทษจำคุกไม่เกิน 7 ปี[9] ข้อมูล ณ วันที่ 7 ตุลาคม 2022 เขายังคงถูกคุมขังอยู่ในเรือนจำ[2] ในปี 2022 เขาได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพร่วมกับองค์การเมมอเรียลของรัสเซีย และศูนย์เสรีภาพพลเมืองของยูเครน[10] ก่อนหน้านี้เขาเคยได้รับการเสนอชื่อรับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพมาแล้วห้าครั้ง[11] หมายเหตุ
อ้างอิง
|
||||||||||||||||
