อำเภอท่าวุ้ง |
---|
|
การถอดเสียงอักษรโรมัน |
---|
• อักษรโรมัน | Amphoe Tha Wung |
---|
|
คำขวัญ: ท่าวุ้งมีมานานโบราณกล่าว เขาได้เอาคลองน้ำมาทำชื่อ คลองวกวนเว้าดุจเขากระบือ แต่คนซื่อไม่คดตามเหมือนน้ำคลอง |
แผนที่จังหวัดลพบุรี เน้นอำเภอท่าวุ้ง |
พิกัด: 14°48′54″N 100°30′42″E / 14.81500°N 100.51167°E / 14.81500; 100.51167 |
ประเทศ | ไทย |
---|
จังหวัด | ลพบุรี |
---|
พื้นที่ |
---|
• ทั้งหมด | 242.8 ตร.กม. (93.7 ตร.ไมล์) |
---|
ประชากร (2566) |
---|
• ทั้งหมด | 47,590 คน |
---|
• ความหนาแน่น | 196.01 คน/ตร.กม. (507.7 คน/ตร.ไมล์) |
---|
รหัสไปรษณีย์ | 15150, 15180 (เฉพาะตำบลเขาสมอคอน) |
---|
รหัสภูมิศาสตร์ | 1605 |
---|
ที่ตั้งที่ว่าการ | ที่ว่าการอำเภอท่าวุ้ง ถนนลพบุรี-สิงห์บุรี ตำบลท่าวุ้ง อำเภอท่าวุ้ง จังหวัดลพบุรี 15150 |
---|
|
ท่าวุ้ง เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดลพบุรี เป็นที่ตั้งของสถานีรถไฟลพบุรี 2 ในโครงการรถไฟทางคู่เลี่ยงเมืองลพบุรี ซึ่งเป็นสถานีรถไฟยกระดับ[1] แนวทางรถไฟเป็นทางยกระดับขนานไปกับถนนเลี่ยงเมืองลพบุรี
ที่ตั้งและอาณาเขต
อำเภอท่าวุ้งมีอาณาเขตติดต่อกับอำเภอข้างเคียง ดังนี้
ประวัติ
อำเภอท่าวุ้งเดิมทีเดียวเรียกว่า อำเภอโพหวี ซึ่งตั้งอยู่หมู่ที่ 1 ตำบลโพตลาดแก้ว อยู่ห่างจากจังหวัดลพบุรี ประมาณ 5–6 กิโลเมตร และที่ว่าการอำเภอสร้างเป็นศาลาตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำลพบุรีทางทิศเหนือ เนื่องจากตัวที่ว่าการอำเภอโพหวีใกล้จังหวัดลพบุรีมากเกินไป ราษฎรที่อยู่ห่างไกลได้รับความเดือดร้อนในการติดต่องานทางราชการอำเภอ ทางราชการจึงพิจารณาย้ายตัวที่ว่าการอำเภอไปตั้งที่บ้านคลองมะขามเทศ หมู่ที่ 1 ตำบลท่าวุ้ง ซึ่งอยู่ห่างตัวที่ว่าการอำเภอเก่าประมาณ 4 กิโลเมตร และได้ตั้งชื่ออำเภอใหม่แห่งนี้ว่า อำเภอท่าวุ้ง ในปี พ.ศ. 2460 และตรงที่สร้างอำเภอแห่งเดิมนั้นขณะนี้ชาวบ้านเรียกว่า ศาลาตาหลวง เพราะมีศาลาหลังเก่าสร้างอยู่ที่นั่น และได้มีคำเล่าว่าหลวงแพ่งเป็นผู้สร้างและในปัจจุบันได้เป็นวัดโพธิ์แก้ว และมีผู้สันนิษฐานว่าที่แห่งนี้ก็คือตัวที่ว่าการอำเภอโพหวีนั้นเอง ทางราชการเห็นว่าบริเวณที่ว่าการอำเภอปัจจุบันเป็นศูนย์กลางที่จะทำให้ราษฎรได้รับความสะดวกในการสัญจรไปมาและติดต่อกับทางการได้ดียิ่งขึ้นจึงได้พิจารณาย้ายตัวที่ว่าการอำเภอ มาตั้งในหมู่ที่ 1 ตำบลท่าวุ้งตั้งแต่นั้นมา
คำว่า “ท่าวุ้ง” หมายถึง ท่าน้ำที่เป็นคุ้งหรือเว้าเข้าไปโดยถูกน้ำเซาะเป็นคุ้งเป็นที่ราบตลิ่ง ไม่ชันมากนัก และคำว่าท่าวุ้งเป็นชื่อตำบลท่าวุ้งเมื่อมาตั้งที่ว่าการอำเภอขึ้นใหม่จึงได้เปลี่ยนชื่อจากอำเภอโพหวีมาเป็นอำเภอท่าวุ้งเพื่อให้ตรงกับชื่อตำบลเพื่อเป็นการรักษาประวัติของตำบลไว้
- วันที่ 29 เมษายน 2460 เปลี่ยนแปลงชื่ออำเภอโพหวี จังหวัดลพบุรี เป็น อำเภอท่าวุ้ง[2]
- วันที่ 21 มีนาคม 2480 โอนพื้นที่หมู่ 15 (ในขณะนั้น) ของตำบลบางคู้ ไปขึ้นกับตำบลโพตลาดแก้ว[3]
- วันที่ 1 มิถุนายน 2490 ตั้งตำบลบางงา แยกออกจากตำบลท่าวุ้ง ตั้งตำบลโพตลาดแก้ว แยกออกจากตำบลบางคู้ และตั้งตำบลหัวสำโรง แยกออกจากตำบลลาดสาลี่[4]
- วันที่ 9 มิถุนายน 2496 โอนพื้นที่หมู่ 15,16 (ในขณะนั้น) ของตำบลโคกสลุด ไปขึ้นกับตำบลบางงา[5]
- วันที่ 15 ตุลาคม 2499 จัดตั้งสุขาภิบาลท่าวุ้ง ในท้องที่หมู่ 2–3 และหมู่ 5–6 ตำบลท่าวุ้ง[6]
- วันที่ 25 มกราคม 2509 จัดตั้งสุขาภิบาลท่าโขลง ในท้องที่หมู่ 8–11 ตำบลเขาสมอคอน[7]
- วันที่ 11 มีนาคม 2518 โอนพื้นที่หมู่ 15 (ในขณะนั้น) ของตำบลโคกสลุด ไปตั้งเป็นหมู่ 13 ตำบลบางงา[8]
- วันที่ 16 มิถุนายน 2524 ตั้งตำบลมุจลินท์ แยกออกจากตำบลโคกสลุด[9]
- วันที่ 25 พฤษภาคม 2542 ยกฐานะจากสุขาภิบาลท่าวุ้ง และสุขาภิบาลท่าโขลง เป็นเทศบาลตำบลท่าวุ้ง และเทศบาลตำบลท่าโขลง ตามลำดับ[10] ด้วยผลของกฎหมาย
- วันที่ 15 กันยายน 2547 ยุบสภาตำบลลาดสาลี่ รวมกับองค์การบริหารส่วนตำบลบางคู้[11]
- วันที่ 27 มกราคม 2552 จัดตั้งองค์การบริหารส่วนตำบลโคกสลุด ขึ้นเป็น เทศบาลตำบลโคกสลุด[12]
- วันที 12 ตุลาคม 2552 จัดตั้งองค์การบริหารส่วนตำบลโพตลาดแก้ว ขึ้นเป็น เทศบาลตำบลโพตลาดแก้ว[13]
- วันที่ 27 ตุลาคม 2552 จัดตั้งองค์การบริหารส่วนตำบลบางงา ขึ้นเป็น เทศบาลตำบลบางงา[14]
การแบ่งเขตการปกครอง
การปกครองส่วนภูมิภาค
อำเภอท่าวุ้งแบ่งเขตการปกครองย่อยออกเป็น 11 ตำบล 128 หมู่บ้าน ได้แก่
1. |
ท่าวุ้ง |
|
(Tha Wung) |
|
12 หมู่บ้าน |
|
|
|
|
7. |
เขาสมอคอน |
|
(Khao Samo Khon) |
|
13 หมู่บ้าน
|
2. |
บางคู้ |
|
(Bang Khu) |
|
15 หมู่บ้าน |
|
|
|
|
8. |
หัวสำโรง |
|
(Hua Samrong) |
|
15 หมู่บ้าน
|
3. |
โพตลาดแก้ว |
|
(Pho Talat Kaeo) |
|
10 หมู่บ้าน |
|
|
|
|
9. |
ลาดสาลี่ |
|
(Lat Sali) |
|
7 หมู่บ้าน
|
4. |
บางลี่ |
|
(Bang Li) |
|
16 หมู่บ้าน |
|
|
|
|
10. |
บ้านเบิก |
|
(Ban Boek) |
|
11 หมู่บ้าน
|
5. |
บางงา |
|
(Bang Nga) |
|
13 หมู่บ้าน |
|
|
|
|
11. |
มุจลินท์ |
|
(Mutchalin) |
|
9 หมู่บ้าน
|
6. |
โคกสลุด |
|
(Khok Salut) |
|
7 หมู่บ้าน
|
การปกครองส่วนท้องถิ่น
ท้องที่อำเภอท่าวุ้งประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 12 แห่ง ได้แก่
- เทศบาลตำบลท่าวุ้ง ครอบคลุมพื้นที่บางส่วนของตำบลท่าวุ้ง
- เทศบาลตำบลท่าโขลง ครอบคลุมพื้นที่บางส่วนของตำบลเขาสมอคอน
- เทศบาลตำบลโคกสลุด ครอบคลุมพื้นที่ตำบลโคกสลุดทั้งตำบล
- เทศบาลตำบลโพตลาดแก้ว ครอบคลุมพื้นที่ตำบลโพตลาดแก้วทั้งตำบล
- เทศบาลตำบลบางงา ครอบคลุมพื้นที่ตำบลบางงาทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลท่าวุ้ง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลท่าวุ้ง (เฉพาะนอกเขตเทศบาลตำบลท่าวุ้ง)
- องค์การบริหารส่วนตำบลบางคู้ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลบางคู้และตำบลลาดสาลี่ทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลบางลี่ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลบางลี่ทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลเขาสมอคอน ครอบคลุมพื้นที่ตำบลเขาสมอคอน (เฉพาะนอกเขตเทศบาลตำบลท่าโขลง)
- องค์การบริหารส่วนตำบลหัวสำโรง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลหัวสำโรงทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลบ้านเบิก ครอบคลุมพื้นที่ตำบลบ้านเบิกทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลมุจลินท์ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลมุจลินท์ทั้งตำบล
อ้างอิง
สถานที่ใกล้เคียงกับอำเภอท่าวุ้ง |
---|
|
|
---|
อำเภอ | | |
---|
ประวัติศาสตร์ | |
---|
ภูมิศาสตร์ | |
---|
เศรษฐกิจ | |
---|
สังคม | การศึกษา | |
---|
วัฒนธรรม | |
---|
กีฬา | |
---|
การเมือง | |
---|
|
---|
|