Share to:

 

แอลฟาคนครึ่งม้า

แอลฟาคนครึ่งม้า เอบี[note 1]
Two bright stars against a dense background of fainter stars, with one of the fainter stars circled in red
แอลฟาคนครึ่งม้า เอบี (ซ้าย) ก่อตัวเป็นระบบดาวสามดวงโดยมี พร็อกซิมาคนครึ่งม้า ซึ่งอยู่ในวงกลมสีแดง ระบบดาวที่มีแสงสว่างทางขวาคือระบบดาวบีตาคนครึ่งม้า
Observation data
ต้นยุคอ้างอิง J2000.0      วิษุวัต J2000.0
กลุ่มดาว กลุ่มดาวคนครึ่งม้า
แอลฟาคนครึ่งม้า A
ไรต์แอสเซนชัน 14h 39m 36.49400s[1]
เดคลิเนชัน −60° 50′ 02.3737″
โชติมาตรปรากฏ (V) +0.01[2]
แอลฟาคนครึ่งม้า B
ไรต์แอสเซนชัน 14h 39m 35.06311s[1]
เดคลิเนชัน −60° 50′ 15.0992″
โชติมาตรปรากฏ (V) +1.33[2]
คุณสมบัติ
ชนิดสเปกตรัมG2V[3]
ดัชนีสี U-B+0.24[ต้องการอ้างอิง]
ดัชนีสี B-V+0.71[2]
มาตรดาราศาสตร์
ความเร็วแนวเล็ง (Rv)−21.4±0.76 [4] km/s
การเคลื่อนที่เฉพาะ (μ) RA: −3679.25[1] mas/yr
Dec.: 473.67[1] mas/yr
พารัลแลกซ์ (π)750.81 ± 0.38[5] mas
ระยะทาง4.344 ± 0.002 ly
(1.3319 ± 0.0007 pc)
ความส่องสว่างสัมบูรณ์ (MV)4.38[6]
วงโคจร[5]
ดาวหลักA
ดาวสมาชิกB
คาบการโคจร (P)79.762±0.019 ปี
ค่ากึ่งแกนเอก (a)17.493±0.0096"
ความเยื้องศูนย์กลาง (e)0.51947±0.00015
ความเอียง (i)79.243±0.0089°
ลองจิจูดของจุดโหนด (Ω)205.073±0.025°
ต้นยุคอ้างอิงจุดใกล้ที่สุด (T)1875.66±0.012
มุมของจุดใกล้ที่สุด (ω)
(secondary)		231.519±0.027°
รายละเอียด
แอลฟาคนครึ่งม้า A
มวล1.0788±0.0029[5] M☉
รัศมี1.2175±0.0055[5] R☉
แรงโน้มถ่วงที่พื้นผิว (log g)4.30[7]
กำลังส่องสว่าง1.5059±0.0019[5] L☉
อุณหภูมิ5,790[ต้องการอ้างอิง] K
การหมุนตัว28.3±0.5 d[8]
ความเร็วในการหมุนตัว (v sin i)2.7±0.7[9] km/s
แอลฟาคนครึ่งม้า B
มวล0.9092±0.0025[5] M☉
รัศมี0.8591±0.0036[5] R☉
แรงโน้มถ่วงที่พื้นผิว (log g)4.37[7]
กำลังส่องสว่าง0.4981±0.0007[5] L☉
อุณหภูมิ5,260[ต้องการอ้างอิง] K
การหมุนตัว36.7±0.3 d[10]
ความเร็วในการหมุน (v sin i)1.1±0.8[11] km/s
ชื่ออื่น
α Cen A: Rigil Kentaurus, Rigil Kent, α1 Centauri, HR 5459, HD 128620, GCTP 3309.00, LHS 50, SAO 252838, HIP 71683
α Cen B: Toliman, α2 Centauri, HR 5460, HD 128621, LHS 51, HIP 71681
ฐานข้อมูลอ้างอิงอื่น
SIMBADAB
A
B
Exoplanet Archivedata
ARICNSdata
สารานุกรม
ดาวเคราะห์นอกระบบ		data

แอลฟาคนครึ่งม้า (α-Centauri) หรือ ไรจิลเคนทอรัส (Rigil Kentaurus) เป็นดาวฤกษ์สว่างที่สุดในกลุ่มดาวคนครึ่งม้าทางใต้ แม้จะมองด้วยตาเปล่าเห็นเป็นวัตถุเดียว แต่แท้จริงแล้ว แอลฟาคนครึ่งม้าเป็นระบบดาวคู่ (ชื่อ แอลฟาคนครึ่งม้า AB) มีโชติมาตรปรากฏ -0.27 ทำให้เห็นเป็นดาวฤกษ์เดี่ยวที่สว่างที่สุดอันดับ 3 ในท้องฟ้ากลางคืน รองจากดาวซิริอุสและดาวคาโนปุส

อ้างอิง

Stub icon

บทความดาราศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล


อ้างอิงผิดพลาด: มีป้ายระบุ <ref> สำหรับกลุ่มชื่อ "note" แต่ไม่พบป้ายระบุ <references group="note"/> ที่สอดคล้องกัน

  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Van Leeuwen, F. (2007). "Validation of the new Hipparcos reduction". Astronomy and Astrophysics. 474 (2): 653–664. arXiv:0708.1752. Bibcode:2007A&A...474..653V. doi:10.1051/0004-6361:20078357. S2CID 18759600.
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 Ducati, J. R. (2002). "VizieR Online Data Catalog: Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system". CDS/ADC Collection of Electronic Catalogues. 2237: 0. Bibcode:2002yCat.2237....0D.
  3. ↑ Torres, C. A. O.; Quast, G. R.; da Silva, L.; de la Reza, R.; Melo, C. H. F.; Sterzik, M. (2006). "Search for associations containing young stars (SACY)". Astronomy and Astrophysics. 460 (3): 695–708. arXiv:astro-ph/0609258. Bibcode:2006A&A...460..695T. doi:10.1051/0004-6361:20065602. ISSN 0004-6361. S2CID 16080025.
  4. ↑ Valenti, Jeff A.; Fischer, Debra A. (2005). "Spectroscopic Properties of Cool Stars (SPOCS) I. 1040 F, G, and K Dwarfs from Keck, Lick, and AAT Planet Search Programs". The Astrophysical Journal Supplement Series. 159 (1): 141–166. Bibcode:2005ApJS..159..141V. doi:10.1086/430500. ISSN 0067-0049.
  5. ↑ 5.0 5.1 5.2 5.3 5.4 5.5 5.6 5.7 Akeson, Rachel; Beichman, Charles; Kervella, Pierre; Fomalont, Edward; Benedict, G. Fritz (20 April 2021). "Precision Millimeter Astrometry of the α Centauri AB System". The Astronomical Journal. 162 (1): 14. arXiv:2104.10086. Bibcode:2021AJ....162...14A. doi:10.3847/1538-3881/abfaff. S2CID 233307418.
  6. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ Wiegert
  7. ↑ 7.0 7.1 Gilli G.; Israelian G.; Ecuvillon A.; Santos N. C.; Mayor M. (2006). "Abundances of Refractory Elements in the Atmospheres of Stars with Extrasolar Planets". Astronomy and Astrophysics. 449 (2): 723–736. arXiv:astro-ph/0512219. Bibcode:2006A&A...449..723G. doi:10.1051/0004-6361:20053850. S2CID 13039037. libcode 2005astro.ph.12219G.
  8. ↑ Huber, Daniel; Zwintz, Konstanze; the BRITE team (July 2020). "Solar-Like Oscillations: Lessons Learned & First Results from TESS". Stars and Their Variability Observed from Space: 457. arXiv:2007.02170. Bibcode:2020svos.conf..457H.
  9. ↑ Bazot, M.; และคณะ (2007). "Asteroseismology of α Centauri A. Evidence of rotational splitting". Astronomy and Astrophysics. 470 (1): 295–302. arXiv:0706.1682. Bibcode:2007A&A...470..295B. doi:10.1051/0004-6361:20065694. S2CID 118785894.
  10. ↑ Dumusque, Xavier (December 2014). "Deriving Stellar Inclination of Slow Rotators Using Stellar Activity". The Astrophysical Journal. 796 (2): 133. arXiv:1409.3593. Bibcode:2014ApJ...796..133D. doi:10.1088/0004-637X/796/2/133. S2CID 119184190.
  11. ↑ Raassen, A. J. J.; Ness, J.-U.; Mewe, R.; Van Der Meer, R. L. J.; Burwitz, V.; Kaastra, J. S. (2003). "Chandra-LETGS X-ray observation of α Centauri: A nearby (G2V + K1V) binary system". Astronomy & Astrophysics. 400 (2): 671–678. Bibcode:2003A&A...400..671R. doi:10.1051/0004-6361:20021899.
Kembali kehalaman sebelumnya