Ιερά Μητρόπολις Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων

Ιερά Μητρόπολις Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων
	Έμβλημα της Ι.Μ. Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων
Γενικές πληροφορίες
Xώρα	Ελλάδα
Έδρα	Κέρκυρα
Υπαγωγή	Εκκλησία της Ελλάδος
Ιεραρχία
Μητροπολίτης	Νεκτάριος (Ντόβας)
Ιστοσελίδα
	imcorfu.gr

Η Ιερά Μητρόπολις Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων, αποτελεί μια από τις Μητροπόλεις της εκκλησίας της Ελλάδος. Η έδρα της είναι στην πόλη της Κέρκυρας, πρωτεύουσα του νησιού της Κέρκυρας, η οποία βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο της Ελλάδος. Περιλαμβάνει όλο τον νομό Κερκύρας, στον οποίο εκτός της Νήσου Κέρκυρας συγκαταλέγονται επίσης οι Νήσοι Παξοί και οι Διαπόντιες Νήσοι. Σημερινός της Μητροπολίτης είναι o Νεκτάριος (Ντόβας).

Ιστορία

Η θεμελίωση της μητρόπολης Κέρκυρας αποδίδεται στην ίδρυση ενός ιερού του Αγίου Στεφάνου εκεί από δύο μαθητές του αποστόλου Παύλου, του Ιάσονα εκ Ταρσού και του Σωσίπατρου εκ Αχαΐας^[1]. Έχει πιστοποιηθεί ότι οι επίσκοποι της έχουν συμμετάσχει σε οικουμενικές συνόδους από το 325 έως το 787, αρχικά ως βοηθοί επισκόπου της Νικοπόλεως και αργότερα της Κεφαλληνίας. Όπως και οι άλλες μητροπόλεις του Ιλλυρικού θέματος , μεταφέρθηκε από το Πατριαρχείο Ρώμης στην γενική δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως τον όγδοο αιώνα. Προάχθηκε σε θέση Αρχιεπισκοπής στο δεύτερο μισό του δεκάτου αιώνα, και τελικά έγινε μητρόπολη κάπου στα μέσα προς τέλη του ενδέκατου αιώνα. Ακολούθως της κατάκτησης του νησιού από δυτικές δυνάμεις (των Γενουατών, Βενετών, και Καπετιδών-Ανζού) από την αρχή του δεκάτου τρίτου αιώνα, ιδρύθηκε μια ρωμαιοκαθολική αρχιεπισκοπή στο νησί, πρωτίστως καταγεγραμμένη το 1228. Υπό καθολική κυριαρχία, ο τοπικός ορθόδοξος χριστιανικός πληθυσμός λειτουργούσε με έναν επικεφαλής ιερέα (πρωτόπαπας). Η ορθόδοξη επισκοπή αποκαταστάθηκε μετά το 1800, ύστερα από την πτώση του κοινού των Ενετών και την ίδρυση της Επτανήσου πολιτείας.

Επισκοπικός κατάλογος


Όνομα	Έτη	Σημειώσεις
Αλιτόδωρος	~ 325	συμμετείχε στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο
Ιωάννης	αρχές 8ου αιώνα^[2]
Φίλιππος	~ 787^[3]
Αρσένιος	~ 933 – 953 †^[4]
Κοσμάς	τέλη 10ου αιώνα^[5]
Ιωάννης	αρχές 11ου αιώνα^[6]
Βασίλειος	τέλη 11ου αιώνα^[7]
Νικόλαος	11ος – 12ος αιώνας	συμμετείχε στη Σύνοδο των Βλαχερνών (1094-1095)^[8]
Γεώργιος	12ος αιώνας
Ιωάννης	μέσα 12ου αιώνα^[9]
Κωνσταντίνος	~ 1166^[10]
Γεώργιος (Βαρδάνης)	1219 – 1232^[11]
Λατινοκρατία (1284—1799)
Βασίλειος	15ος αιώνας
Θεοδόσιος	~ 1575^[12]
Παρθένιος	~ 1634^[13]
Γεώργιος (Χαλικιόπουλος-Μάντζαρος)	~ 1799
Πέτρος (Βούλγαρης)	~ 1799	η εκλογή του ακυρώθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, διότι ήταν έγγαμος
Ιερόθεος (Βαρβιτσιώτης-Τσιγάλας)	2 Φεβρουαρίου 1800 – 1813 †
Μακάριος	1822 – 2 Σεπτεμβρίου 1827 †	από Ρωγών, από το 1818 τοποτηρητής Κερκύρας
Χρύσανθος (Μασσέλος)	10 Ιουνίου 1834 – 11 Μαρτίου 1848 †
Αθανάσιος (Πολίτης)	17 Μαΐου 1850 – 29 Απριλίου 1870 †
Αντώνιος (Χαριάτης)	16 Αυγούστου 1870 – Μάιος 1882	παραιτήθηκε
Ευστάθιος (Βουλισμάς)	23 Αυγούστου 1884 – 14 Μαΐου 1895 †
Σεβαστιανός (Νικοκάβουρας)	19 Σεπτεμβρίου 1899 – 15 Ιουλίου 1920 †
Αθηναγόρας (Σπύρου)	22 Δεκεμβρίου 1922 – 30 Αυγούστου 1930	κατόπιν Αμερικής, μετέπειτα Οικουμενικός Πατριάρχης
Αλέξανδρος (Δήμογλου)	6 Νοεμβρίου 1930 – 1 Αυγούστου 1942 †	από πρώην Αμερικής
Μεθόδιος (Κοντοστάνος)	20 Σεπτεμβρίου 1942 – 24 Ιανουαρίου 1967
Πολύκαρπος (Βαγενάς)	26 Ιουνίου 1967 – 25 Μαρτίου 1984 †
Τιμόθεος (Τριβιζάς)	4 Μαΐου 1984 – 15 Μαρτίου 2002 †
Νεκτάριος (Ντόβας)	13 Οκτωβρίου 2002 – σήμερα

Παραπομπές

↑ ODB, σελ. 1124.
↑ Laurent 1963, σελ. 507.
↑ Πατριάρχου Γερμανού, Ευρισκόμενα πάντα, σελ. 208
↑ Арсеній Керкірскі
↑ Laurent 1963, σελ. 673.
↑ Laurent 1963, σελ. 674.
↑ Laurent 1963, σελ. 619.
↑ Χαριζάνης, Γ. «Ο μητροπολίτης Κερκύρας Νικόλαος και η βυζαντινο-νορμανδική σύγκρουση στο Ιόνιο (τέλη 11ου αιώνα)» (PDF). Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2021.
↑ Γεδεών 1885, σελ. 361.
↑ Χωνιάτης, Νικήτας (1865). Τα ευρισκόμενα πάντα. σελ. 256.
↑ Георгий Вардан // Православная энциклопедия. — Moscova. : Церковно-научный центр «Православная энциклопедия», 2006. — vol. XI. — pp. 58-59. — 752 p. — 39.000 ex. — (ISBN 5-89572-017-X).
↑ Περιγραφή ιερά του αγίου και θεοβαδίστου Όρους Σινά. Βενετία: Παρά Νικολάω Γλυκεί τω εξ Ιωαννίνων. 1817. σελ. 160.
↑ Αποστολόπουλος 1987, σελ. 404.

Πηγές

(Αγγλικά) Kazhdan, Alexander, επιμ. (1991). The Oxford Dictionary of Byzantium. Οξφόρδη και Νέα Υόρκη: Oxford University Press. ISBN 0-19-504652-8.
Γεδεών, Μανουήλ (1885). Πατριαρχικοί Πίνακες: Ειδήσεις ιστορικαί βιογραφικαί περί των Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως: από Ανδρέου του Πρωτοκλήτου μέχρις Ιωακείμ Γ' του από Θεσσαλονίκης, 36-1884. Κωνσταντινούπολη: Lorenz & Keil.
John W. Nesbitt, Νικόλαος Οικονομίδης, Eric McGeer . Catalogue of Byzantine Seals at Dumbarton Oaks and in the Fogg Museum of Art, Volume 2: South of the Balkans, the Islands, South of Asia Minor. Washington, DC: Dumbarton Oaks Research Library and Collection. ISBN 0-88402-226-9 .Dumbarton Oaks, Fogg Art Museum , edition 1991.(Κατάλογος βυζαντινών σφραγίδων στο Ντάμπαρτον Όουκς και στο Μουσείο της τέχνης Φογκ πτέρυγα του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ στον τομέα τεχνών, τόμος 2 : νοτιότερα στα Βαλκάνια , τα νησιά και νότια της Μικράς Ασίας, έκδοση 1991. Μουσείο τέχνης στην Ουάσιγκτον, D.C., Ηνωμένες Πολιτείες, Βιβλιοθήκη Ερευνών και Συλλογή, ISBN 0884022269
Αποστολόπουλος, Δημήτρης Γ. (1987). Η Νομική Συναγωγή Του Δοσιθέου. Μία Πηγή Και Ένα Τεκμήριο. Αθήνα: Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών.
Laurent, V. (1963). Le Corpus des sceaux de l' empire Byzantin. V.1 (L'eglise) (στα Γαλλικά). Paris: Centre National de la Recherche Scientifique.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επίσημος ιστότοπος

[FOOTNOTEODB1124-1] ODB, σελ. 1124.

[FOOTNOTELaurent1963507-2] Laurent 1963, σελ. 507.

[3] Πατριάρχου Γερμανού, Ευρισκόμενα πάντα, σελ. 208

[4] Арсеній Керкірскі

[FOOTNOTELaurent1963673-5] Laurent 1963, σελ. 673.

[FOOTNOTELaurent1963674-6] Laurent 1963, σελ. 674.

[FOOTNOTELaurent1963619-7] Laurent 1963, σελ. 619.

[8] Χαριζάνης, Γ. «Ο μητροπολίτης Κερκύρας Νικόλαος και η βυζαντινο-νορμανδική σύγκρουση στο Ιόνιο (τέλη 11ου αιώνα)» (PDF). Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2021.

[FOOTNOTEΓεδεών1885[https://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/f/0/9/metadata-01-0000337.tkl&do=74635.pdf&pageno=365&width=396&height=625&maxpage=734&lang=en_361]-9] Γεδεών 1885, σελ. 361.

[10] Χωνιάτης, Νικήτας (1865). Τα ευρισκόμενα πάντα. σελ. 256.

[11] Георгий Вардан // Православная энциклопедия. — Moscova. : Церковно-научный центр «Православная энциклопедия», 2006. — vol. XI. — pp. 58-59. — 752 p. — 39.000 ex. — (ISBN 5-89572-017-X).

[12] Περιγραφή ιερά του αγίου και θεοβαδίστου Όρους Σινά. Βενετία: Παρά Νικολάω Γλυκεί τω εξ Ιωαννίνων. 1817. σελ. 160.

[FOOTNOTEΑποστολόπουλος1987404-13] Αποστολόπουλος 1987, σελ. 404.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]