Pałac Ogińskich w Grodnie
Pałac Ogińskich w Grodnie – nieistniejący budynek w Grodnie, który znajdował się przy Rynku Siennym i należał do książąt Ogińskich. Pałac został zbudowany pod koniec XVIII wieku, przebudowany w XIX wieku i zniszczony w 1941 roku podczas II wojny światowej. HistoriaPlac, na którym wybudowano pałac, należał do Kotowiczów, następnie Rukiewiczów, a w 1752 roku kupił go Michał Kazimierz Ogiński[1]. Pod koniec XVIII wieku architekt Karol Schildhaus wybudował na zlecenie księcia Ogińskiego pałac w Grodnie przy ulicy Dziemianowskiej (późniejsza Bonifraterska)[2][3]. Według inwentarza z 1803 r. parter pałacu był murowany a piętro drewniane. Na parterze znajdowały się spiżarnie i klatka schodowa. Na drugim znajdowały się pokoje, łazienki i kuchnie. Zachowane zdjęcia z początku XX wieku pokazują, że pałac był już wtedy w całości murowany. Był to budynek w stylu klasycyzmu, dwukondygnacyjny, na planie prostokąta, z ryzalitami pośrodku elewacji głównej i dziedzińca oraz wnękami na narożach. Ryzalit na elewacji głównej zakończony był attyką, wejście główne ozdobiono stylizowanym portykiem[4]. Większa część budynku została pokryta dachówką. Główna fasada pałacu wychodziła na nieistniejący obecnie Rynek Sienny. Dziś jest to plac za hotelem „Niemen”. Galeria
Przypisy
Bibliografia
|