ชิ (し)

"シ" เปลี่ยนทางมาที่นี่ ระวังสับสนกับ สึ "ツ"

ฮิรางานะ	คาตากานะ
การถอดอักษร	shi, si
+ดากูเต็ง	ji, zi
มังโยงานะ ของฮิรางานะ	之
มังโยงานะ ของคาตากานะ	之
รหัสเรียกขาน	新聞のシ (ชิมบุง โนะ ชิ)
รหัสมอร์ส	－－・－・
อักษรเบรลล์
ยูนิโคด	U+3057, U+30B7
คะนะ อึง วะ ระ ยะ มะ ฮะ นะ ทะ ซะ คะ อะ วิ ริ – มิ ฮิ นิ ชิ ชิ คิ อิ – รุ ยุ มุ ฟุ นุ สึ ซุ คุ อุ เวะ เระ – เมะ เฮะ เนะ เทะ เซะ เคะ เอะ โวะ โระ โยะ โมะ โฮะ โนะ โทะ โซะ โคะ โอะ เคะตัวเล็ก · สึตัวเล็ก · โยะริ · โคะโตะ ดะกุเต็ง · ฮันดะกุเต็ง · โชอมปุ

ชิ เป็นคะนะของภาษาญี่ปุ่นตัวหนึ่ง ฮิระงะนะเขียนว่า し มีที่มาจากตัวเขียนหวัดของมันโยงะนะ 之 และคะตะกะนะเขียนว่า シ มีที่มาจากการดัดแปลงตัวเขียนหวัดของมันโยงะนะ 之 ออกเสียงว่า [ɕi]^ⓘ แต่ในการพูดจริงอาจแปรเป็น [ʃi] เมื่อเติมดะกุเต็งจะออกเสียงว่า [ʑi]^ⓘ หรือ [d͡ʑi] แต่ในการพูดจริงอาจแปรเป็น [ʒi] หรือ [d͡ʒi] เสียงอ่านที่เปลี่ยนไปจากปกติเนื่องจากเหตุผลทางสัทศาสตร์

คะตะกะนะที่เติมดะกุเต็ง ジ นิยมใช้แทนเสียง [d͡ʒ], [ʒ] ที่มาจากภาษาต่างประเทศโดยการแปรเสียงสระ ในบางโอกาสที่พบได้น้อยใช้ทับศัพท์ di แทนที่จะใช้ ヂ หรือ ディ เช่น Aladdin ทับศัพท์ว่า アラジン (อะระจิง) หรือ radio ทับศัพท์ว่า ラジオ (ระจิโอะ) เป็นต้น

し เป็นอักษรลำดับที่ 12 อยู่ระหว่าง さ (ซะ) กับ す (ซุ) ในการจัดลำดับอักษรปัจจุบัน ส่วนการจัดลำดับแบบอิโระฮะ し เป็นอักษรลำดับที่ 42 อยู่ระหว่าง み (มิ) กับ ゑ (เวะ)

ภาษาไอนุออกเสียง シ เป็น [ʃi] นอกจากนี้ก็ใช้คะตะกะนะขนาดเล็ก ㇱ เป็นพยัญชนะสะกด [ɕ] เหมือนการสะกดด้วย -ช หรือ -ซ

ฮิระงะนะ し มีลำดับขีด 1 ขีดดังนี้

1. ขีดเส้นตั้งจากบนลงมา เมื่อเกือบถึงล่างให้โค้งขึ้นไปทางขวา คล้ายตัว J กลับด้าน

คะตะกะนะ シ มีลำดับขีด 3 ขีดดังนี้

1. ขีดเส้นเฉียงเล็ก ๆ ในตำแหน่งบน
2. ขีดเส้นเฉียงเล็ก ๆ ในตำแหน่งกลาง ค่อนไปทางซ้ายเล็กน้อย
3. ขีดเส้นโค้งจากล่างขึ้นไปทางขวา

ตัวอย่างคันจิที่อ่านว่าชิ และขึ้นต้นด้วยชิ มีดังนี้

^[1]

1. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ :0