Share to:

 

พระเจ้าหลุยส์ที่ 13 แห่งฝรั่งเศส

พระเจ้าหลุยส์ที่ 13
พระบรมสาทิสลักษณ์โดย
ฟีลิป เดอ ช็องแปนี ป. 1635
พระมหากษัตริย์แห่งฝรั่งเศส (อ่านต่อ...)
ครองราชย์14 พฤษภาคม 1610 – 14 พฤษภาคม 1643
ราชาภิเษก17 ตุลาคม 1610
อาสนวิหารแร็งส์
ก่อนหน้าพระเจ้าอ็องรีที่ 4
ถัดไปพระเจ้าหลุยส์ที่ 14
ผู้สำเร็จราชการมารีอา เด เมดีชี (1610–1614)
มุขมนตรีแห่งรัฐ
พระมหากษัตริย์แห่งนาวาร์
ครองราชย์14 พฤษภาคม 1610 – 20 ตุลาคม 1620
ก่อนหน้าพระเจ้าอ็องรีที่ 3
พระราชสมภพ27 กันยายน ค.ศ. 1601(1601-09-27)
พระราชวังฟงแตนโบล, ราชอาณาจักรฝรั่งเศส
สวรรคต14 พฤษภาคม ค.ศ. 1643(1643-05-14) (41 ปี)
แซ็ง-แฌร์แม็ง-อ็อง-แล, ราชอาณาจักรฝรั่งเศส
ฝังพระศพ19 พฤษภาคม 1643
มหาวิหารแซ็ง-เดอนี, ฝรั่งเศส
คู่อภิเษกอานาแห่งออสเตรีย (สมรส 1615)
พระราชบุตร
ราชวงศ์บูร์บง
พระราชบิดาพระเจ้าอ็องรีที่ 4 แห่งฝรั่งเศส
พระราชมารดามารีอา เด เมดีชี
ศาสนาโรมันคาทอลิก
ลายพระอภิไธย

พระเจ้าหลุยส์ที่ 13 (ฝรั่งเศส: Louis XIII de France; 27 กันยายน ค.ศ. 1601 – 14 พฤษภาคม ค.ศ. 1643) เป็นพระมหากษัตริย์แห่งฝรั่งเศสตั้งแต่ ค.ศ. 1610 ถึง ค.ศ. 1643 และพระมหากษัตริย์แห่งนาวาร์ (ในพระนาม หลุยส์ที่ 2) ตั้งแต่ ค.ศ. 1610 ถึงปี ค.ศ. 1620 เมื่อนาวาร์รวมตัวเป็นสหภาพกับฝรั่งเศส

ไม่นานก่อนวันพระราชสมภพปีที่เก้าพระองคค์กลายเป็นกษัตริย์แห่งฝรั่งเศสและนาวาร์หลังจากที่พระราชบิดาของพระองค์ พระเจ้าอ็องรีที่ 4 ถูกลอบปลงพระชนม์ พระราชมารดาของพระองค์มารีอา เด เมดีชีทำหน้าที่ผู้สำเร็จราชการแผ่นดินในช่วงที่พระองค์ทรงพระเยาว์ การปกครองที่ไม่ดีของพระนางและการวางแผนทางการเมืองที่ล้มเหลวของนางและขุนนางชาวอิตาเลียนคนสนิททำให้พระองค์ได้พระราชอำนาจคืนในปี 1617 โดยเนรเทศพระมารดาและผู้ใกล้ชิดของพระนางรวมทั้ง คอนซิโน คอนซินี ขุนนางชาวอิตาลีผู้ทรงอิทธิพลในราชสำนัก

พระองค์ทรงมีบุคลิกเงียบขรึมและน่าพิศวงอย่างยิ่ง ในการบริหารราชการแผ่นดินทรงพึงอัครเสนาบดีชาร์ล เดอ อาลแบร์ ดยุกแห่งลีเวอ ต่อมาก็ทรงพึ่งพระคาร์ดินัลรีเชอลีเยอในการปกครองแผ่นดิน พระองค์และพระคาร์ดินัลถูกจดจำในฐานะที่ทรงก่อตั้งมหาวิทยาลัยแห่งชาติฝรั่งเศสและเป็นผู้ยุติการจลาจลของขุนนางฝรั่งเศส ในตอนท้ายของทศวรรษ 1620 ริเชอลิเยอริเริ่มการ "การผูกขาดอำนาจกษัตริย์" ในขณะสิ่งที่เป็นที่จดจำในรัชกาลของพระองค์คือการก็ยังเป็นเครื่องหมายของการต่อสู้กับพวกอูเกอโนต์และการต่อสู้กับจักรวรรดิสเปน

ชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฝรั่งเศสในความขัดแย้งกับราชวงศ์ฮาพส์บวร์คในช่วง ค.ศ. 1635-59 เกิดขึ้นที่ยุทธการโรครัว (1643) ห้าวันหลังจากการสวรรคตของพระองค์อันเนื่องมาจากภาวะแทรกซ้อนที่ชัดเจนของวัณโรคในพระอันตะ (ลำไส้ใหญ่) การรบครั้งนี้เป็นจุดสิ้นสุดของการเป็นมหาอำนาจทางทหารของสเปนในยุโรปและเป็นจุดเริ่มต้นของความรุ่งเรืองของฝรั่งเศสภายในรัชสมัยพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 พระโอรสของพระองค์

ขึ้นครองราชย์

พระเจ้าหลุยส์ที่ 13 ขึ้นครองราชย์ตอนอายุแค่ 9 พรรษา มารีอา เด เมดีชี เป็นผู้สำเร็จราชการแทนขณะทรงพระเยาว์ พระนางมารีอา เด เมดีซีพยามปลูกฝังให้เป็นคาทอลิกที่ดีและพยายามผูกมิตรกับสเปน โดยอภิเษกสมรสกับอานาแห่งออสเตรีย

พระราชโอรส

พระนาม พระรูป อายุขัย อภิเษกสมรส
หลุยส์ ดีเยอดอเนแห่งฝรั่งเศส (ต่อมาคือ พระเจ้าหลุยส์ที่ 14) 5 กันยายน 1638 – 1 กันยายน 1715 อภิเษกสมรสกับมาริอา เตเรซาแห่งสเปน (สเปน: María teresa de Austria; ฝรั่งเศส: Marie Therésè d'Autriche) (1638–1683) เมื่อปี 1660 มีพระราชบุตร
ฟีลิปแห่งฝรั่งเศส ดยุกแห่งอ็องฌู (ต่อมาคือ ดยุกแห่งออร์เลอ็อง) 21 กันยายน 1640 – 9 มิถุนายน 1701 อภิเษกสมรสครั้งแรกกับเฮนเรียตตาแห่งอังกฤษ (1644–1670) เมื่อปี 1661 มีพระบุตร อภิเษกสมรสครั้งที่สองกับเอลีซาเบ็ท ชาร์ล็อทเทอแห่งพาลาทิเนต (1652–1722) เมื่อปี 1671 มีพระบุตร

รสนิยมทางเพศ

พระองค์เป็นบุคคลรักเพศเดียวกันหรืออย่างน้อยคือรักทั้งสองเพศ เช่นพระองค์ไม่มีสนมเลยจนทำให้ได้รับสมัญญานามว่า หลุยส์ผู้บริสุทธิ์ และนอกจากนี้พระองค์ยังทรงมีคนรักเป็นขุนนางหนุ่มชาวฝรั่งเศสชื่อว่า Henri Coiffier de Ruzé, Marquis of Cinq-Mars ซึ่งเป็นคนของพระคาร์ดินัลรีเชอลีเยอ

ดูเพื่ม


ก่อนหน้า พระเจ้าหลุยส์ที่ 13 แห่งฝรั่งเศส ถัดไป
พระเจ้าอ็องรีที่ 4 และที่ 3
พระมหากษัตริย์แห่งนาวาร์
(14 พฤษภาคม ค.ศ. 1610 – 20 ตุลาคม ค.ศ. 1620)
รวมพระอิสริยยศ
พระเจ้าอ็องรีที่ 4 และ 3
พระมหากษัตริย์แห่งฝรั่งเศส
(14 พฤษภาคม ค.ศ. 1610 – 14 พฤษภาคม ค.ศ. 1643)
พระเจ้าหลุยส์ที่ 14
เจ้าชายฟร็องซัว
โดแฟ็งแห่งฝรั่งเศส
(27 กันยายน ค.ศ. 1601 – 14 พฤษภาคม ค.ศ. 1610)
เจ้าชายหลุยส์
Kembali kehalaman sebelumnya