รายพระนามพระมหากษัตริย์และจักรพรรดิฝรั่งเศส

ราชาธิปไตย แห่งฝรั่งเศส
ราชาธิปไตยในอดีต
ตราแผ่นดินจักรวรรดิฝรั่งเศสที่สอง
จักรพรรดินโปเลียนที่ 3 ผู้ปกครองในระบอบราชาธิปไตยแห่งฝรั่งเศส องค์สุดท้าย
ปฐมกษัตริย์	โคลวิสที่ 1 (ในฐานะกษัตริย์แห่งชาวแฟรงก์)
องค์สุดท้าย	นโปเลียนที่ 3 (ในฐานะจักรพรรดิ)
เริ่มระบอบ	พ.ศ. 971
สิ้นสุดระบอบ	24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2391 (พระมหากษัตริย์) 4 กันยายน พ.ศ. 2413 (พระจักรพรรดิ)
ผู้อ้างสิทธิ์	ยังคงเป็นที่ถกเถียง หลุยส์ อัลฟรองซ์แห่งบูร์บง (ราชวงศ์บูร์บง) จีนส์แห่งออร์เลอองส์ (ราชวงศ์ออร์เลอองส์) ฌ็อง-คริสตอฟ นโปเลียน (ราชวงศ์โบนาปาร์ต)

พระมหากษัตริย์แห่งฝรั่งเศส (ฝรั่งเศส: Monarques de France) ทรงปกครองดินแดนฝรั่งเศสมาตั้งแต่การสถาปนาราชอาณาจักรแฟรงก์ในปี พ.ศ. 1029 ไปจนถึงการล่มสลายของจักรวรรดิฝรั่งเศสที่ 2 ในปี พ.ศ. 2413 โดยฝรั่งเศสถูกปกครองด้วยตำแหน่งพระมหากษัตริย์ตลอดช่วงระยะเวลาส่วนมากบนหน้าประวัติศาสตร์ อย่างไรก็ตามยังมีพระมหากษัตริย์ในราชวงศ์กาโรแล็งเชียงสี่พระองค์ที่ดำรงตำแหน่งจักรพรรดิแห่งโรมันและบุคคลจากราชวงศ์​โบนาปาร์ตดำรงตำแหน่งจักรพรรดิแห่งชาวฝรั่งเศสด้วย

บทความนี้รวบรวมรายพระนามผู้ปกครองในตำแหน่ง "พระมหากษัตริย์แห่งแฟรงก์", "พระมหากษัตริย์แห่งฝรั่งเศส", "พระมหากษัตริย์แห่งชาวฝรั่งเศส" หรือ "จักรพรรดิแห่งชาวฝรั่งเศส" สำหรับพระมหากษัตริย์ชนแฟรงก์ดูที่พระมหากษัตริย์แห่งชนแฟรงค์

นอกจากนี้ในรายพระนามด้านล่าง พระมหากษัตริย์แห่งอังกฤษและบริเตนใหญ่ช่วง พ.ศ. 1883 - 1903 และ พ.ศ. 1912 - 2344 ทรงอ้างสิทธิ์ในราชบัลลังก์ฝรั่งเศส อันเป็นช่วงระยะเวลาอันสั้นที่การกล่าวอ้างนี้ยึดอยู่บนพื้นฐานของสนธิสัญญาตรัวส์ พ.ศ. 1963 ที่พระเจ้าชาร์ลที่ 6 ทรงถือเอาพระเจ้าเฮนรีที่ 5 แห่งอังกฤษว่าเป็นอุปราชและรัชทายาทแห่งราชบัลลังก์ฝรั่งเศส แต่พระเจ้าเฮนรีที่ 5 เสด็จสวรรคตก่อนพระเจ้าชาร์ลที่ 6 ดังนั้นพระโอรสของพระเจ้าเฮนรีที่ 5 ซึ่งก็คือ พระเจ้าเฮนรีที่ 6 แห่งอังกฤษ จึงเสด็จขึ้นครองราชย์เป็นพระมหากษัตริย์แห่งฝรั่งเศสต่อจากพระอัยกา (พระเจ้าชาร์ลที่ 6) ดินแดนทางตอนเหนือของฝรั่งเศสส่วนมากอยูภายใต้การปกครองของอังกฤษจนกระทั่ง พ.ศ. 1978 แต่เมื่อถึง พ.ศ. 1996 ชาวอังกฤษก็ถูกขับไล่ออกไปจากแผ่นดินฝรั่งเศสจนหมด ฝรั่งเศสได้ยึดคืนเมืองกาลายส์และหมู่เกาะแชนเนล ต่อมาเมืองกาลายส์ก็ถูกยึดอีกครั้งในปี พ.ศ. 2101 อย่างไรก็ตามพระมหากษัตริย์แห่งอังกฤษ (ต่อมาเปลี่ยนเป็นพระมหากษัตริย์แห่งสหราชอาณาจักร) ยังคงอ้างสิทธิ์เหนือบัลลังก์ฝรั่งเศสมาอย่างต่อเนื่องจนกระทั่งยุติลงจากการสถาปนาสหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์ (จากพระราชบัญญัติสหภาพ) ในปี พ.ศ. 2344

ตำแหน่ง "พระมหากษัตริย์แห่งชาวแฟรงก์" (ละติน: Rex Francorum) ถูกใช้ไปจนถึง พ.ศ. 1733 ในช่วงรัชสมัยพระเจ้าฟิลิปที่ 2 (แต่มีการใช้ FRANCORUM REX โดยพระเจ้าหลุยส์ที่ 12 ใน พ.ศ. 2042, โดยพระเจ้าฟร็องซัวที่ 1 ใน พ.ศ. 2058 และโดยพระเจ้าอ็องรีที่ 2 ประมาณปี พ.ศ. 2093^[1]) ในช่วงระยะเวลาอันสั้นที่รัฐธรรมนูญฝรั่งเศส พ.ศ. 2334 (ค.ศ. 1791) มีผลบังคับใช้ (พ.ศ. 2334 - 2335) และหลังการปฏิวัติเดือนกรกฎาคมในปี พ.ศ. 2373 พระอิสริยยศ "พระมหากษัตริย์แห่งชาวฝรั่งเศส" ถูกใช้แทนพระอิสริยยศ "พระมหากษัตริย์แห่งฝรั่งเศส (และนาวาร์)" เป็นประดิษฐกรรมทางรัฐธรรมนูญที่รู้จักกันว่า ราชาธิปไตยโดยประชานิยม ซึ่งเชื่อมเอาพระยศของกษัตริย์ผู้ปกครองเข้ากับประชาชนชาวฝรั่งเศส แทนการเชื่อมเข้ากับดินแดนฝรั่งเศสที่ทรงปกครอง

นอกจากนี้ฝรั่งเศสยังเคยใช้ระบอบจักรวรรดิสองครั้งคือ จักรวรรดิฝรั่งเศสที่ 1 ตั้งแต่ พ.ศ. 2347 - 2358 ซึ่งสถาปนาและปกครองโดยจักรพรรดินโปเลียนที่ 1 ต่อมาคือ จักรวรรดิฝรั่งเศสที่ 2 ตั้งแต่ พ.ศ. 2395 - 2413 ซึ่งซึ่งสถาปนาและปกครองโดยจักรพรรดินโปเลียนที่ 3 พระนัดดาในนโปเลียนที่ 1

	พระนาม	เสด็จขึ้นครองราชย์	สิ้นสุด
	โกลดีอง	พ.ศ. 971 (ค.ศ. 428)	พ.ศ. 991 (ค.ศ. 448)
	เมโรเว	พ.ศ. 991 (ค.ศ. 448)	พ.ศ. 1000 (ค.ศ. 457)
	ชีเดริกที่ 1	พ.ศ. 1000 (ค.ศ. 457)	พ.ศ. 1024 (ค.ศ. 481)
	โคลวิสที่ 1	พ.ศ. 1024 (ค.ศ. 481)	พ.ศ. 1054 (ค.ศ. 511)
	ชิลเดอแบร์ที่ 1	พ.ศ. 1054 (ค.ศ. 511)	23 ธันวาคม พ.ศ. 1101 (ค.ศ. 558)
	โคลทาร์ที่ 1	23 ธันวาคม พ.ศ. 1101 (ค.ศ. 558)	29 พฤศจิกายน พ.ศ. 1104 (ค.ศ. 561)
	ชาริแบร์ที่ 1	29 พฤศจิกายน พ.ศ. 1104 (ค.ศ. 561)	พ.ศ. 1110 (ค.ศ. 567)
	ชิลเพริคที่ 1	พ.ศ. 1110 (ค.ศ. 567)	พ.ศ. 1127 (ค.ศ. 584)
	โคลทาร์ที่ 2	พ.ศ. 1110 (ค.ศ. 567)	18 ตุลาคม พ.ศ. 1172 (ค.ศ. 629)
	ดาโกแบร์ที่ 1	18 ตุลาคม พ.ศ. 1172 (ค.ศ. 629)	19 มกราคม พ.ศ. 1182 (ค.ศ. 639)
	โคลวิสที่ 2	19 มกราคม พ.ศ. 1182 (ค.ศ. 639)	31 ตุลาคม พ.ศ. 1200 (ค.ศ. 657)
	โคลทาร์ที่ 3	31 ตุลาคม พ.ศ. 1200 (ค.ศ. 657)	พ.ศ. 1216 (ค.ศ. 673)
	ชิลเดริกที่ 2	พ.ศ. 1216 (ค.ศ. 673)	พ.ศ. 1218 (ค.ศ. 675)
	ทีเดอร์ริกที่ 3	พ.ศ. 1218 (ค.ศ. 675)	พ.ศ. 1234 (ค.ศ. 691)
	โคลวิสที่ 4	พ.ศ. 1234 (ค.ศ. 691)	พ.ศ. 1238 (ค.ศ. 695)
	ชิลเดอแบร์ที่ 3	พ.ศ. 1238 (ค.ศ. 695)	23 เมษายน พ.ศ. 1254 (ค.ศ. 711)
	ดาโกแบร์ที่ 3	23 เมษายน พ.ศ. 1254 (ค.ศ. 711)	พ.ศ. 1258 (ค.ศ. 715)
	ชิลเพริกที่ 2	พ.ศ. 1258 (ค.ศ. 715)	13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 1264 (ค.ศ. 721)
	ทีเดอร์ริกที่ 4	13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 1264 (ค.ศ. 721)	พ.ศ. 1280 (ค.ศ. 737)
	ชิลเดริกที่ 3	พ.ศ. 1280 (ค.ศ. 737)	พ.ศ. 1295 (ค.ศ. 752)

	พระนาม	เสด็จขึ้นครองราชย์	สิ้นสุด
	พระเจ้าเปแป็งพระวรกายเตี้ย	พ.ศ. 1295 (ค.ศ. 752)	พ.ศ. 1311 (ค.ศ. 768)
	พระเจ้าชาร์ลที่ 1 ชาร์เลอมาญ	พ.ศ. 1311 (ค.ศ. 768)	พ.ศ. 1357 (ค.ศ. 814)
	พระเจ้าหลุยส์ที่ 1 ผู้เคร่งครัด	พ.ศ. 1357 (ค.ศ. 814)	20 มิถุนายน พ.ศ. 1383 (ค.ศ. 840)
	พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 ผู้ไร้พระเกศา	พ.ศ. 1386 (ค.ศ. 843)	6 ตุลาคม พ.ศ. 1420 (ค.ศ. 877)
	พระเจ้าหลุยส์ที่ 2 ผู้ตรัสติดอ่าง	6 ตุลาคม พ.ศ. 1420 (ค.ศ. 877)	10 เมษายน พ.ศ. 1422 (ค.ศ. 879)
	พระเจ้าหลุยส์ที่ 3	10 เมษายน พ.ศ. 1422 (ค.ศ. 879)	5 สิงหาคม พ.ศ. 1425 (ค.ศ. 882)
	พระเจ้าคาร์โลมัน	10 เมษายน พ.ศ. 1422 (ค.ศ. 879)	6 ธันวาคม พ.ศ. 1427 (ค.ศ. 884)
	พระเจ้าชาร์ล พระวรกายพ่วงพี	พ.ศ. 1428 (ค.ศ. 885)	13 มกราคม พ.ศ. 1431 (ค.ศ. 888)
	โอโด	29 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 1431 (ค.ศ. 888)	1 มกราคม พ.ศ. 1441 (ค.ศ. 898)
	พระเจ้าชาร์ลที่ 3 ผู้เรียบง่าย (the Simple) หรือผู้ซื่อตรง (the Straightforward)	1 มกราคม พ.ศ. 1441 (ค.ศ. 898)	30 มิถุนายน พ.ศ. 1465 (ค.ศ. 922)
	พระเจ้าโรแบร์ที่ 1	30 มิถุนายน พ.ศ. 1465 (ค.ศ. 922)	15 มิถุนายน พ.ศ. 1466 (ค.ศ. 923)
	รูดอล์ฟ	13 กรกฎาคม พ.ศ. 1466 (ค.ศ. 923)	14 มกราคม พ.ศ. 1466 (ค.ศ. 923)
	พระเจ้าหลุยส์ที่ 4	19 มิถุนายน พ.ศ. 1466 (ค.ศ. 923)	10 กันยายน พ.ศ. 1497 (ค.ศ. 954)
	พระเจ้าโลแทร์	12 พฤศจิกายน พ.ศ. 1497 (ค.ศ. 954)	2 มีนาคม พ.ศ. 1529 (ค.ศ. 986)
	พระเจ้าหลุยส์ที่ 5	8 มิถุนายน พ.ศ. 1529 (ค.ศ. 986)	22 พฤษภาคม พ.ศ. 1530 (ค.ศ. 987)

ราชวงศ์กาเปเตียงนี้เป็นราชวงศ์ที่สืบเชื้อสายมาจากพระเจ้าอูก กาแป (Hugues Capet) ซึ่งปกครองฝรั่งเศสตั้งแต่ปี พ.ศ. 1530 ถึง พ.ศ. 2335 (ช่วงการปฏิวัติฝรั่งเศส) และตั้งแต่ปี พ.ศ. 2357 ถึง พ.ศ. 2391

	พระนาม	เสด็จขึ้นครองราชย์	สิ้นสุด
	พระเจ้าอูก กาแป	3 กรกฎาคม พ.ศ. 1530 (ค.ศ. 987)	24 ตุลาคม พ.ศ. 1539 (ค.ศ. 996)
	พระเจ้าโรแบร์ที่ 2 ผู้เคร่งศาสนา	24 ตุลาคม พ.ศ. 1539 (ค.ศ. 996)	20 กรกฎาคม พ.ศ. 1574 (ค.ศ. 1031)
	พระเจ้าอ็องรีที่ 1	20 กรกฎาคม พ.ศ. 1574 (ค.ศ. 1031)	4 สิงหาคม พ.ศ. 1603 (ค.ศ. 1060)
	พระเจ้าฟิลิปที่ 1	4 สิงหาคม พ.ศ. 1603 (ค.ศ. 1060)	29 กรกฎาคม พ.ศ. 1651 (ค.ศ. 1108)
	พระเจ้าหลุยส์ที่ 6 พระวรกายพ่วงพี	29 กรกฎาคม พ.ศ. 1651 (ค.ศ. 1108)	1 สิงหาคม พ.ศ. 1680 (ค.ศ. 1137)
	พระเจ้าหลุยส์ที่ 7 ผู้ทรงพระเยาว์	1 สิงหาคม พ.ศ. 1680 (ค.ศ. 1137)	18 กันยายน พ.ศ. 1723 (ค.ศ. 1180)
	พระเจ้าฟิลิปที่ 2 ออกุสตุส	18 กันยายน พ.ศ. 1723 (ค.ศ. 1180)	14 กรกฎาคม พ.ศ. 1766 (ค.ศ. 1223)
	พระเจ้าหลุยส์ที่ 8 ผู้กล้าหาญ	14 กรกฎาคม พ.ศ. 1766 (ค.ศ. 1223)	8 พฤศจิกายน พ.ศ. 1769 (ค.ศ. 1226)
	พระเจ้าหลุยส์ที่ 9 ผู้เป็นนักบุญ (เซนต์หลุยส์)	8 พฤศจิกายน พ.ศ. 1769 (ค.ศ. 1226)	25 สิงหาคม พ.ศ. 1813 (ค.ศ. 1270)
	พระเจ้าฟิลิปที่ 3 ผู้กล้าหาญ	25 สิงหาคม พ.ศ. 1813 (ค.ศ. 1270)	5 ตุลาคม พ.ศ. 1828 (ค.ศ. 1285)
	พระเจ้าฟิลิปที่ 4 ผู้ทรงพระสิริโฉม	5 ตุลาคม พ.ศ. 1828 (ค.ศ. 1285)	29 พฤศจิกายน พ.ศ. 1857 (ค.ศ. 1314)
	พระเจ้าหลุยส์ที่ 10 ผู้ทะเลาะวิวาท	29 พฤศจิกายน พ.ศ. 1857 (ค.ศ. 1314)	5 มิถุนายน พ.ศ. 1859 (ค.ศ. 1316)
	พระเจ้าจอห์นที่ 1 ผู้สมภพหลังสิ้นพระบิดา "จอห์น เลอ พรีเมียร์"	15 พฤศจิกายน พ.ศ. 1859 (ค.ศ. 1316)	20 พฤศจิกายน พ.ศ. 1859 (ค.ศ. 1316)
	พระเจ้าฟิลิปที่ 5 พระวรกายสูง	20 พฤศจิกายน พ.ศ. 1859 (ค.ศ. 1316)	3 มกราคม พ.ศ. 1865 (ค.ศ. 1322)
	พระเจ้าชาร์ลที่ 4 ผู้มีพระจริยวัตรงาม "เลอ เบล"	3 มกราคม พ.ศ. 1865 (ค.ศ. 1322)	1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 1871 (ค.ศ. 1328)

	พระนาม	เสด็จขึ้นครองราชย์	สิ้นสุด
	พระเจ้าฟิลิปที่ 6 ผู้ประสบโชค (Philip le Fortuné)	1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 1871 (ค.ศ. 1328)	22 สิงหาคม พ.ศ. 1893 (ค.ศ. 1350)
	พระเจ้าจอห์นที่ 2 ผู้รุ่งเรือง (Jean le Bon)	22 สิงหาคม พ.ศ. 1893 (ค.ศ. 1350)	8 สิงหาคม พ.ศ. 1907 (ค.ศ. 1364)
	พระเจ้าชาร์ลที่ 5 ผู้รอบรู้ (Charles le Sage)	8 สิงหาคม พ.ศ. 1907 (ค.ศ. 1364)	16 กันยายน พ.ศ. 1923 (ค.ศ. 1380)
	พระเจ้าชาร์ลที่ 6 พระปิยราช (Charles le Bien-Aimé หรือ Charles le Fol)	16 กันยายน พ.ศ. 1923 (ค.ศ. 1380)	21 ตุลาคม พ.ศ. 1965 (ค.ศ. 1422)
	พระเจ้าชาร์ลที่ 7 ผู้มีชัย (Charles le Victorieux)	21 ตุลาคม พ.ศ. 1965 (ค.ศ. 1422)	22 กรกฎาคม พ.ศ. 2004 (ค.ศ. 1461)
	พระเจ้าหลุยส์ที่ 11 ผู้ทรงรอบคอบและดกดื่นแมงมุม (Louis l'universelle aragne-พระราชาแมงมุม)	22 กรกฎาคม พ.ศ. 2004 (ค.ศ. 1461)	30 สิงหาคม พ.ศ. 2026 (ค.ศ. 1483)
	พระเจ้าชาร์ลที่ 8 ผู้อ่อนโยน (Charles l'Affable)	30 สิงหาคม พ.ศ. 2026 (ค.ศ. 1483)	7 เมษายน พ.ศ. 2041 (ค.ศ. 1498)

	พระนาม	เสด็จขึ้นครองราชย์	สิ้นสุด
	พระเจ้าเฮนรีที่ 6 แห่งอังกฤษ	7 เมษายน พ.ศ. 2041 (ค.ศ. 1498)	1 มกราคม พ.ศ. 2058 (ค.ศ. 1515)

	พระนาม	เสด็จขึ้นครองราชย์	สิ้นสุด
	พระเจ้าหลุยส์ที่ 12 บิดาแห่งราษฎร	7 เมษายน พ.ศ. 2041 (ค.ศ. 1498)	1 มกราคม พ.ศ. 2058 (ค.ศ. 1515)

	พระนาม	เสด็จขึ้นครองราชย์	สิ้นสุด
	พระเจ้าฟร็องซัวที่ 1	1 มกราคม พ.ศ. 2058 (ค.ศ. 1515)	31 กรกฎาคม พ.ศ. 2090 (ค.ศ. 1547)
	พระเจ้าอ็องรีที่ 2	31 กรกฎาคม พ.ศ. 2090 (ค.ศ. 1547)	10 กรกฎาคม พ.ศ. 2102 (ค.ศ. 1559)
	พระเจ้าฟร็องซัวที่ 2	10 กรกฎาคม พ.ศ. 2102 (ค.ศ. 1559)	5 ธันวาคม พ.ศ. 2103 (ค.ศ. 1560)
	พระเจ้าชาร์ลที่ 9	5 ธันวาคม พ.ศ. 2103 (ค.ศ. 1560)	30 พฤษภาคม พ.ศ. 2117 (ค.ศ. 1574)
	พระเจ้าอ็องรีที่ 3	30 พฤษภาคม พ.ศ. 2117 (ค.ศ. 1574)	2 สิงหาคม พ.ศ. 2132 (ค.ศ. 1589)

ราชวงศ์บูร์บง : Bourbon    (พ.ศ. 2132 - พ.ศ. 2335) • ราชวงศ์บูร์บง •
พระปรมาภิไธย		ขึ้นครองราชย์	สิ้นสุดการครองราชย์	หมายเหตุ
	พระเจ้าอ็องรีที่ 4 กษัตริย์ที่ดีและเจ้าชู้ (Henri IV)	2 สิงหาคม พ.ศ. 2132 (ค.ศ. 1589)	14 พฤษภาคม พ.ศ. 2153 (ค.ศ. 1610)	• ทรงเป็นหลานยายของพี่สาวในพระเจ้าฟรองซัวที่ 1
	พระเจ้าหลุยส์ที่ 13 ผู้ทรงเที่ยงธรรม (Louis XIII)	14 พฤษภาคม พ.ศ. 2153 (ค.ศ. 1610)	14 พฤษภาคม พ.ศ. 2186 (ค.ศ. 1643)	• เป็นพระโอรสของพระเจ้าอองรีที่ 4
	พระเจ้าหลุยส์ที่ 14 มหาราช,สุริยกษัตริย์ (Louis XIV)	14 พฤษภาคม พ.ศ. 2186 (ค.ศ. 1643)	1 กันยายน พ.ศ. 2258 (ค.ศ. 1715)	• เป็นพระโอรสของพระเจ้าหลุยส์ที่ 13
	พระเจ้าหลุยส์ที่ 15 พระปิยราชของราษฎร (Louis XV)	1 กันยายน พ.ศ. 2258 (ค.ศ. 1715)	10 พฤษภาคม พ.ศ. 2317 (ค.ศ. 1774)	• ทรงเป็นเหลนของพระเจ้าหลุยส์ที่ 14
	พระเจ้าหลุยส์ที่ 16 ผู้เป็นคนสุดท้าย (Louis XVI)	10 พฤษภาคม พ.ศ. 2317 (ค.ศ. 1774)	10 สิงหาคม พ.ศ. 2335 (ค.ศ. 1792)	• เป็นพระราชนัดดาของพระเจ้าหลุยส์ที่ 15
	พระเจ้าหลุยส์ที่ 17 ผู้อาภัพ (Louis XVII)	21 มกราคม พ.ศ. 2336 (ค.ศ. 1793)	8 มกราคม พ.ศ. 2338 (ค.ศ. 1795)	• เป็นพระราชโอรสของพระเจ้าหลุยส์ที่ 16

สาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 1 (พ.ศ. 2335 - พ.ศ. 2347) ประชาชนที่นิยมกษัตริย์จำนวนมากไม่ยอมรับการล้มล้างระบอบกษัตริย์ และถือว่ารัชสมัยของพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 ยังคงดำเนินต่อไปจนกระทั่งการสวรรคตของพระองค์ในปี พ.ศ. 2336 ต่อมาพระราชโอรส พระเจ้าหลุยส์ที่ 17 ครองราชย์ต่อมาจนสวรรคตในปี พ.ศ. 2338 และพระเจ้าหลุยส์ที่ 18 ครองราชย์ในเวลาต่อมา

จักรวรรดิฝรั่งเศสที่ 1 : Premier Empire    (พ.ศ. 2347 - พ.ศ. 2357) • ราชวงศ์โบนาปาร์ต •
พระปรมาภิไธย		ขึ้นครองราชย์	สิ้นสุดการครองราชย์	หมายเหตุ
	จักรพรรดินโปเลียนที่ 1 (Napoléon Ier)	18 พฤษภาคม พ.ศ. 2347 (ค.ศ. 1804)	11 เมษายน พ.ศ. 2357 (ค.ศ. 1814)	• ทรงเป็นกงสุลที่ 1 ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2342 • ทรงเป็นกงสุลตลอดชีพตั้งแต่ปี พ.ศ. 2345 • ทรงเป็นจักรพรรดิแห่งชาวฝรั่งเศสตามรัฐธรรมนูญ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2347 • รัฐธรรมนูญดังกล่าว ผ่านการเห็นชอบโดยประชาชนเมื่อวันที่ 6 พฤศจิกายน • บรมราชาภิเษกที่มหาวิหารนอเทรอดามแห่งปารีส เมื่อวันที่ 2 ธันวาคม • ถูกปลดโดยวุฒิสภาเมื่อวันที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2357 • ทรงสละราชสมบัติโดยไม่มีเงื่อนไขเมื่อวันที่ 6 เมษายน ปีเดียวกัน

ราชวงศ์บูร์บงฟื้นฟูครั้งที่ 1 : Première Restauration    (พ.ศ. 2357 - พ.ศ. 2358) • ราชวงศ์บูร์บง •
พระปรมาภิไธย		ขึ้นครองราชย์	สิ้นสุดการครองราชย์	หมายเหตุ
	พระเจ้าหลุยส์ที่ 18 ผู้เป็นที่ปรารถนา      (Louis XVIII)	2 พฤษภาคม พ.ศ. 2357 (ค.ศ. 1814)	13 มีนาคม พ.ศ. 2358 (ค.ศ. 1815)	• ทรงประกาศตนเป็นกษัตริย์ตั้งแต่การสวรรคตของพระเจ้าหลุยส์ที่ 17 (หลานชาย) • แต่มีผลเป็นกษัตริย์อย่างแท้จริงเมื่อวันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2357 หลังจักรพรรดินโปเลียนทรงสละราชสมบัติ • พระองค์หลบหนีจากกรุงปารีสในคืนวันที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2358

จักรวรรดิฝรั่งเศสที่ 1 (ร้อยวัน) : Premier Empire (Cent-Jours)    (พ.ศ. 2358) • ราชวงศ์โบนาปาร์ต •
พระปรมาภิไธย		ขึ้นครองราชย์	สิ้นสุดการครองราชย์	หมายเหตุ
	จักรพรรดินโปเลียนที่ 1 (Napoléon Ier)	20 มีนาคม พ.ศ. 2358 (ค.ศ. 1815)	22 มิถุนายน พ.ศ. 2358 (ค.ศ. 1815)	• เสด็จกลับมายังกรุงปารีสเมื่อวันที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2358 • 18 มิถุนายน พ.ศ. 2358 พ่ายแพ้ในสงครามวอเตอร์ลู • 22 มิถุนายน พ.ศ. 2358 ทรงสละราชสมบัติให้แก่พระราชโอรส
	จักรพรรดินโปเลียนที่ 2 (Napoléon II)	22 มิถุนายน พ.ศ. 2358 (ค.ศ. 1815)	7 กรกฎาคม พ.ศ. 2358 (ค.ศ. 1815)	• จักรพรรดินโปเลียนที่ 1 ทรงสละราชสมบัติให้แก่พระองค์เมื่อมีพระชนมายุเพียง 4 พรรษา • มิทรงทราบว่าพระองค์เป็นจักรพรรดิ ขณะที่ประทับอยู่ ณ กรุงเวียนนา ประเทศออสเตรีย • ทรงเป็นจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิฝรั่งเศสเพียง 15 วัน ก่อนที่จะมีการฟื้นฟูราชวงศ์บูร์บงครั้งที่ 2

ราชวงศ์บูร์บงฟื้นฟูครั้งที่ 2 : Seconde Restauration    (ค.ศ. 1815 - ค.ศ. 1830) • ราชวงศ์บูร์บง •
พระปรมาภิไธย		ขึ้นครองราชย์	สิ้นสุดการครองราชย์	หมายเหตุ
	พระเจ้าหลุยส์ที่ 18 ผู้เป็นที่ปรารถนา      (Louis XVIII)	7 กรกฎาคม ค.ศ. 1815 (พ.ศ. 2358)	16 กันยายน ค.ศ. 1824 (พ.ศ. 2367)	• เป็นพระอนุชาในพระเจ้าหลุยส์ที่ 16
	พระเจ้าชาร์ลที่ 10 ผู้ไม่เป็นที่รัก (Charles X)	16 กันยายน ค.ศ. 1824 (พ.ศ. 2367)	2 สิงหาคม ค.ศ. 1830 (พ.ศ. 2373)	• เป็นพระอนุชาในพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 และ พระเจ้าหลุยส์ที่ 18

โดแฟ็ง หลุยส์-อองตวน พระราชโอรสองค์โตและรัชทายาทในราชบัลลังก์พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 10 นั้นบางครั้งถือว่าเป็นกษัตริย์ฝรั่งเศสที่ถูกต้องตามกฎหมาย (ภายใต้พระนาม พระเจ้าหลุยส์ที่ 19) หลังจากที่พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 10 ทรงลงพระปรมาภิไธยสละราชสมบัติ และ 20 นาทีถัดมา พระองค์ทรงลงพระปรมาภิไธยสละราชสมบัติเช่นเดียวกัน

อองรี ดาร์ตัวส์ พระราชนัดดาในพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 10 นั้นถูกถือว่าเป็นกษัตริย์ฝรั่งเศสพระองค์ต่อมา ภายใต้พระนาม พระเจ้าอองรีที่ 5 โดยพวกนิยมกษัตริย์ ตั้งแต่ 2 สิงหาคม ค.ศ. 1830 ถึง 9 สิงหาคม ปีเดียวกัน แต่ถึงอย่างไรก็ตามการครองราชย์ของพระองค์ยังเป็นที่เลื่อนลอย เนื่องจากพระองค์ทรงยอมรับการปฏิวัติและรัฐฝรั่งเศสก็มิได้ระบุไว้แต่อย่างใด

กษัตริย์แห่งเดือนกรกฎาคม : Monarchie de Juillet    (ค.ศ. 1830 - ค.ศ. 1848) • ราชวงศ์บูร์บง - ออร์เลอองส์ •
พระปรมาภิไธย		ขึ้นครองราชย์	สิ้นสุดการครองราชย์	หมายเหตุ
	พระเจ้าหลุยส์-ฟิลิปป์ที่ 1 กษัตริย์แห่งประชาชน (Louis-Philippe 1er, le Roi-Citoyen)	9 สิงหาคม ค.ศ. 1830 (พ.ศ. 2373)	24 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1848 (พ.ศ. 2391)	• ทรงเป็นทายาทรุ่นที่ 6 ในพระเจ้าหลุยส์ที่ 13 • ทรงเป็นหลานคนที่ 5 ในพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 ,18 และชาร์ลส์ที่ 10 • ขึ้นครองราชย์หลังจากการปฏิวัติเดือนกรกฎาคม • ทรงประกาศตนว่าเป็นกษัตริย์แห่งชาวฝรั่งเศส มิใช่กษัตริย์แห่งประเทศฝรั่งเศส • ทรงเป็นกษัตริย์พระองค์สุดท้ายของประเทศฝรั่งเศส

สาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 2 (ค.ศ. 1848 - ค.ศ. 1852) สิ้นสุดลงเมื่อประธานาธิบดีในขณะนั้น หลุยส์-นโปเลียน โบนาปาร์ต ประกาศตนเป็นจักรพรรดิฝรั่งเศสและก่อตั้งจักรวรรดิฝรั่งเศสที่ 2

จักรวรรดิฝรั่งเศสที่ 2 : Second Empire    (ค.ศ. 1852 - ค.ศ. 1870) • ราชวงศ์โบนาปาร์ต •
พระปรมาภิไธย		ขึ้นครองราชย์	สิ้นสุดการครองราชย์	หมายเหตุ
	จักรพรรดินโปเลียนที่ 3 (Napoléon III)	2 ธันวาคม ค.ศ. 1852 (พ.ศ. 2395)	4 กันยายน ค.ศ. 1870 (พ.ศ. 2413)	* (20 เมษายน ค.ศ. 1808 - 9 มกราคม ค.ศ. 1873) • เป็นพระภาติยะ (หลานลุง) ในจักรพรรดินโปเลียนที่ 1 • ทรงเป็นประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐฝรั่งเศสพระองค์แรก • ดำรงตำแหน่งตั้งแต่วันที่ 20 ธันวาคม พ.ศ. 2391 จนถึงการปราบดาภิเษก • ทรงรัฐประหารและปราบดาภิเษกขึ้นเป็นจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิฝรั่งเศส • ทรงเป็นจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิฝรั่งเศสพระองค์สุดท้าย

ต่อมาได้ล้มเลิกระบอบกษัตริย์ มีประธานาธิบดีเป็นผู้นำประเทศ

พระมหากษัตริย์แห่งฝรั่งเศส	พระมหากษัตริย์แห่งชาวฝรั่งเศส	จักรพรรดิแห่งฝรั่งเศส
พระเจ้าชาร์ลที่ 10	พระเจ้าหลุยส์-ฟิลิปป์ที่ 1	จักรพรรดินโปเลียนที่ 3
สิ้นสุด: 2 สิงหาคม พ.ศ. 2373	สิ้นสุด: 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2391	สิ้นสุด: 4 กันยายน พ.ศ. 2413

ผู้อ้างสิทธิในราชบัลลังก์หลายท่านสืบเชื้อสายมาจากกษัตริย์พระองค์ก่อน ๆ และได้ประกาศตนเป็นกษัตริย์ฝรั่งเศสที่ถูกต้องตามกฎหมาย ทั้งยังไม่ยอมรับประมุขแห่งรัฐ (ประธานาธิบดี) และกันเองอีกด้วย ซึ่งได้แก่

• ผู้อ้างสิทธิในราชบัลลังก์ฝรั่งเศสสายเลชีตีมีสต์ — สืบเชื้อสายจากพระเจ้าอ็องรีที่ 4 แห่งราชวงศ์บูร์บง ไม่ยอมรับประมุขแห่งรัฐตั้งแต่ ค.ศ. 1830 ผู้อ้างสิทธิพระองค์ปัจจุบันคือ หลุยส์ อัลฟอนส์เซร์ ดยุกแห่งอ็องฌู (หลุยส์ที่ 20)
• ผู้อ้างสิทธิในราชบัลลังก์ฝรั่งเศสสายออร์เลอองนีสต์ — สืบเชื้อสายจากพระเจ้าหลุยส์-ฟีลิปที่ 1 แห่งราชวงศ์ออร์เลอ็อง ไม่ยอมรับประมุขแห่งรัฐตั้งแต่ ค.ศ. 1848 ผู้อ้างสิทธิพระองค์ปัจจุบันคือ ฌ็อง เคานต์แห่งปารีส (ฌ็องที่ 4)
• ผู้อ้างสิทธิในราชบัลลังก์ฝรั่งเศสสายโบนาปาร์ตีสต์ — สืบเชื้อสายมาจากจักรพรรดินโปเลียนที่ 1 แห่งราชวงศ์โบนาปาร์ต และพระอนุชา ไม่ยอมรับประมุขแห่งรัฐตั้งแต่ ค.ศ. 1815 – 1852 และตั้งแต่ ค.ศ. 1870 ผู้อ้างสิทธิพระองค์ปัจจุบันเป็นที่ขัดแย้งระหว่าง ชาร์ล เจ้าชายนโปเลียน (นโปเลียนที่ 7) และ ฌ็อง-คริสต็อฟ เจ้าชายนโปเลียน (นโปเลียนที่ 8)
• ผู้อ้างสิทธิในราชบัลลังก์ฝรั่งเศสสายแจกเคอไบต์ — สืบเชื้อสายจากพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 3 แห่งอังกฤษ ซึ่งอ้างสิทธิในราชบัลลังก์ฝรั่งเศส (ยกเลิกโดยพระเจ้าจอร์จที่ 3 แห่งราชวงศ์ฮาโนเวอร์ หลังประกาศพระราชบัญญัติสหภาพ ค.ศ. 1800)

• รายชื่อประธานาธิบดีสาธารณรัฐฝรั่งเศส
• รายพระนามกษัตริย์สเปน
• รายพระนามกษัตริย์แห่งหมู่เกาะอังกฤษ