|
อุทยานแห่งชาติไทรทอง อุทยานแห่งชาติไทรทอง ตั้งอยู่ที่จังหวัดชัยภูมิ มีภูมิประเทศเป็นเขาสูง มีอากาศเย็นช่วงเดือนมิถุนายนถึงเดือนสิงหาคมของทุกปี ซึ่งเป็นช่วงฤดูฝน อันเป็นฤดูการท่องเที่ยวดอกปทุมมา (Curcuma alismatifolia) อุทยานแห่งชาติไทรทองมีเนื้อที่ประมาณ 319 ตารางกิโลเมตร (120 สแควร์ไมล์) กินเนื้อที่อำเภอหนองบัวระเหว อำเภอเทพสถิต อำเภอภักดีชุมพล และอำเภอหนองบัวแดง เปิดดำเนินการตั้งแต่วันที่ 30 ธันวาคม พ.ศ. 2535[1] มีพื้นที่ติดกับอุทยานแห่งชาติป่าหินงาม และยังเป็นต้นกำเนิดของลำน้ำหลายสาย มีความอุดมสมบูรณ์ทางธรรมชาติเป็นอย่างมาก ป่าที่นี่ส่วนใหญ่เป็นป่าเบญจพรรณ[2] ลักษณะภูมิประเทศอุทยานแห่งชาติไทรทองอยู่ในเขตเทือกเขาพระยาฝ่อ และเทือกเขาพังเหย มีลักษณะภูมิประเทศประกอบด้วยภูเขาสูงต่ำหลายลูกเรียงรายสลับซับซ้อน มีระดับความสูงตั้งแต่ 300 เมตรจากระดับน้ำทะเล ถึงสูงสุดที่ยอดเขาพังเหย 1,008 เมตร เป็นพื้นที่ป่าต้นน้ำของลำห้วยโป่งขุนเพชร ลำห้วยเชียงทา ลำห้วยแย้ ลำห้วยยาง ล้ำน้ำเจา ลำน้ำเจียง ซึ่งเป็นสาขาของแม่น้ำชี ลักษณะภูมิอากาศพื้นที่ป่าแห่งนี้จัดอยู่ในภูมิอากาศประเภทฝนเมืองร้อนเฉพาะฤดู อยู่ภายใต้อิทธิพลของลมมรสุม สามารถแบ่งฤดูกาลออกได้เป็น 3 ฤดู คือ
พืชพรรณและสัตว์ป่าสภาพป่าของอุทยานแห่งชาติไทรทองสามารถแบ่งออกได้เป็น 3 ประเภท ได้แก่
สัตว์ป่า ที่พบเห็นได้ในเขตอุทยานแห่งชาติไทรทอง ได้แก่ หมูป่า อ้น อีเห็น ชะมด เก้ง กระจง กระรอก กระแต กระต่ายป่า นกตะขาบทุ่ง นกกะปูด อีกา หรือ กา เหยี่ยว ไก่ป่า ตะกวด แย้ ตุ๊กแก กิ้งก่า งู กบ ปาด เขียด อึ่งอ่าง ฯลฯ และพบปลาบางชนิดตามแหล่งน้ำต่างๆ สถานที่สำคัญในอุทยาน
การเดินทางเดินทางด้วยทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 21 ถึงตัวอำเภอบึงสามพัน จังหวัดเพชรบูรณ์ เลี้ยวเข้าทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 225 มุ่งไปจังหวัดชัยภูมิ ประมาณ 75 กิโลเมตรถึงทางเข้าอุทยาน อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
15°52′17″N 101°30′54″E / 15.871389°N 101.515°E  วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ อุทยานแห่งชาติไทรทอง
|
