Осој (Кичевско)

**Осој**
	Осој
	Осој Местоположба на Осој во Македонија Осој на карта
	Координати 41°31′44″N 20°55′53″E / 41.52889°N 20.93139°E
Општина	Кичево
Население	410 жит.; (поп. 2021)
Шифра на КО	12052, 12552
Надм. вис.	671 м
	Осој на општинската карта ; Атарот на Осој во рамките на општината
	Осој на Ризницата

Осој — село во Општина Кичево, во областа Кичевија, во околината на градот Кичево.

Географија и местоположба

Селото Осој се наоѓа во областа Горно Кичево, на 2 км североисточно од Кичево, во близина на планината Бистра.

Историја

Според податоците од 1873 година, селото имало 12 домаќинства со 36 жители христијани (Македонци).^[2]

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Осој живееле 250 жители, сите Македонци.^[3]

Според егзархискиот секретар Димитар Мишев, („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Осој имало 240 Македонци, под врховенството на Бугарската егзархија.^[4]

На Етнографската карта на Битолскиот Вилает од 1901 г. Осој се води како чисто македонско село во Кичевската каза на Битолскиот санџак со 25 куќи.^[5]

Една статистика, која ја подготвил кичевскиот училиштен инспектор Крсто Димчев во 1909 година, ги дава следниве податоци за Осој:^[6]

Домаќинства	Гурбетчии	Писмени			Неписмени
Домаќинства	Гурбетчии	мажи	жени	вкупно	мажи	жени	вкупно
33	21	33	1	34	56	92	148

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралство Југославија во 1931 година, селото имало 200 Македонци.^[7]

Население

Население во минатото

Година	Нас.	±%
1948	234	—
1953	270	+15.4%
1961	194	−28.1%
1971	141	−27.3%
1981	136	−3.5%

Година	Нас.	±%
1991	472	+247.1%
1994	484	+2.5%
2002	593	+22.5%
2021	410	−30.9%

Според пописот од 2002 година, селото Осој има 593 жители, од кои 397 Македонци, 67 Албанци, 169 Роми, 2 Срби и 28 останати.^[8]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 410 жители, од кои 142 Македонци, 27 Албанци, 199 Роми, 1 останат и 41 лице без податоци.^[9]

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година	1900	1905	1948	1953	1961	1971	1981	1991	1994	2002	2021
Население	250	240	234	270	194	141	136	472	484	593	410

Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.^[10]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.^[11]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.^[12]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.^[13]

Родови

Осој е македонско православно село.

Според истражувањата на Јован Трифуноски во 60-тите на XX век родови во селото се: Велковци (8 куќи), Марковци (5 куќи) и Павлевци (5 куќи) староседелци, кои живееле во раселеното село Долени; Грговци (7 куќи) и Симјановци (2 куќи) доселени се однекаде, во родот Грговци го знаат следното родословие: Стојан (жив на 62 г. во 1961 година) Максим-Мицко-Вељан, предокот кој се доселил; Ширговци (9 куќи) доселени се од селото Оздолени, Дебрца.^[14]

Според истражувањата пак на Тома Смиљаниќ во периодот од 1921-1926 година родови во селото се: Павлевци (5 куќи), Велковци (5 куќи), Марковци (6 куќи) и Грговци (7 куќи) овие родови се староседелски; Ширговци (8 куќи) доселени се од раселеното село Требичево кое се наоѓало кај Трапчин Дол.^[14]

Културни и природни знаменитости

Археолошки наоѓалишта^[15]

Јачмиште — доцносредновековна некропола;
Латинска Црква — средновековна населба и некропола;
Миќо Костенче — средновековна некропола;
Раздол — доцноантичка некропола;
Црквиште — доцноантичка населба;

Цркви

Црква „Св. Петка“ — изградена и осветена во 2016 година^[16]

Самоуправа и политика

Избирачко место

Во селото постои избирачкото место бр. 755 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на дом на селото осој. Во ова избирачко место е опфатено и селото Кнежино.^[17]

На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 167 гласачи.^[18]

Редовни настани

Личности

Јордан Софронијов Лазорски — македонски револуционер од ВМОРО.^[19]
Стефан Манески — македонски револуционер од ВМОРО.^[20]
Кочо Ѓорев Петрески — македонски револуционер од ВМОРО.^[21]

Култура и спорт

== Иселеништво ==-->

Поврзано

Наводи

↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
↑ „Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г.“ Македонски научен институт, София, 1995, стр.90-91.
↑ Кънчов, В. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, с.256
↑ D.M.Brancoff. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, р.154-155.
↑ Михајловски, Роберт, уред. (2017). Етнографска карта на Битолскиот вилает (PDF). Каламус. стр. 34.
↑ Стойчева, Станислава. Аспекти на грамотността на българското население в Македония (1878 – 1912), Македонски преглед, година ХХХVІІІ, 2015, кн. 2, с. 76.
↑ „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
↑ Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
↑ „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
↑ „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
↑ ^14,0 ^14,1 „Кичевска Котлина: Сеоска насеља и становништво - Јован Ф. Трифуноски“. Кичево. 2018-05-16. Посетено на 2018-12-11.
↑ Коцо, Димче (1996). Археолошка картаг на Република Македонија. Скопје: МАНУ. ISBN 9789989101069
↑ А., З. (24 јули 2016). „Осветена црквата „Света Петка" во село Осој“. Нова Македонија. Скопје. Посетено на 28 јули 2016.^{[мртва врска]}
↑ „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 3 ноември 2019.
↑ „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 2019-12-29. Посетено на 3 ноември 2019.
↑ . Јасмина Дамјановска, Ленина Жила и Филип Петровски (2016). Илинденски сведоштва. том II, дел II. Скопје: Државен архив на Република Македонија. Отсутно или празно |title= (help)CS1-одржување: друго (link)
↑ . Јасмина Дамјановска, Ленина Жила и Филип Петровски (2017). Илинденски сведоштва. том III, дел I. Скопје: Државен архив на Република Македонија. Отсутно или празно |title= (help)CS1-одржување: друго (link)
↑ . Јасмина Дамјановска, Ленина Жила и Филип Петровски (2017). Илинденски сведоштва. том III, дел II. Скопје: Државен архив на Република Македонија. Отсутно или празно |title= (help)CS1-одржување: друго (link)

Надворешни врски

Сателитска снимка на Осломеј на Карти на Гугл

[Попис2021-1] „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.

[2] „Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г.“ Македонски научен институт, София, 1995, стр.90-91.

[3] Кънчов, В. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, с.256

[4] D.M.Brancoff. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, р.154-155.

[5] Михајловски, Роберт, уред. (2017). Етнографска карта на Битолскиот вилает (PDF). Каламус. стр. 34.

[6] Стойчева, Станислава. Аспекти на грамотността на българското население в Македония (1878 – 1912), Македонски преглед, година ХХХVІІІ, 2015, кн. 2, с. 76.

[7] „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.

[8] Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X

[9] „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“

[К’нчов-10] К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900

[Бранков-11] Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.

[макстат-12] „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.

[макстат2-13] „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.

[kicevo.mk-14] 14,0 ^14,1 „Кичевска Котлина: Сеоска насеља и становништво - Јован Ф. Трифуноски“. Кичево. 2018-05-16. Посетено на 2018-12-11.

[15] Коцо, Димче (1996). Археолошка картаг на Република Македонија. Скопје: МАНУ. ISBN 9789989101069

[нова-16] А., З. (24 јули 2016). „Осветена црквата „Света Петка" во село Осој“. Нова Македонија. Скопје. Посетено на 28 јули 2016.^{[мртва врска]}

[17] „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 3 ноември 2019.

[18] „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 2019-12-29. Посетено на 3 ноември 2019.

[19] . Јасмина Дамјановска, Ленина Жила и Филип Петровски (2016). Илинденски сведоштва. том II, дел II. Скопје: Државен архив на Република Македонија. Отсутно или празно |title= (help)CS1-одржување: друго (link)

[20] . Јасмина Дамјановска, Ленина Жила и Филип Петровски (2017). Илинденски сведоштва. том III, дел I. Скопје: Државен архив на Република Македонија. Отсутно или празно |title= (help)CS1-одржување: друго (link)

[21] . Јасмина Дамјановска, Ленина Жила и Филип Петровски (2017). Илинденски сведоштва. том III, дел II. Скопје: Државен архив на Република Македонија. Отсутно или празно |title= (help)CS1-одржување: друго (link)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]