Mięsień prostownik promieniowy długi nadgarstka

Mięsień prostownik promieniowy długi nadgarstka (łac. musculus extensor carpi radialis longus) – mięsień występujący w kończynie piersiowej niektórych ssaków. Powstał w wyniku podziału mięśnia prostownika promieniowego nadgarstka na dwie samodzielne jednostki (drugą jest mięsień prostownik promieniowy krótki nadgarstka). Unerwiony jest nerwem promieniowym^[1].

U kota mięsień ten zaczyna się na grzebieniu nadkłykcia bocznego kości ramiennej, a kończy na drugiej kości śródręcza^[2].

U człowieka mięsień ten rozpięty jest między końcem dalszym kości ramiennej a II kością śródręcza, położony pod mięśniem ramienno-promieniowym. Przyczep proksymalny ma na przegrodzie międzymięśniowej bocznej ramienia, bocznym brzegu i nadkłykciu bocznym kości ramiennej. W połowie długości przedramienia przechodzi w długie, płaskie ścięgno, przebiegające wzdłuż powierzchni bocznej kości promieniowej, a następnie przechodzące przez drugi przedział troczka prostowników. Przyczep dystalny zlokalizowany jest na grzbietowej powierzchni podstawy II kości śródręcza^[3][4].

Unaczyniony jest przez tętnicę poboczną promieniową od tętnicy głębokiej ramienia i tętnicę wsteczną promieniową od tętnicy promieniowej^[3], a unerwiony przez nerw promieniowy^[3][4].

Mięsień ten zgina przedramię w stawie łokciowym i lekko je nawraca. Zgina także rękę grzbietowo i ją odwodzi. Jest antagonistą zginaczy długich palców^[3].

• KazimierzK. Krysiak KazimierzK., HenrykH. Kobryń HenrykH., FranciszekF. Kobryńczuk FranciszekF., Anatomia zwierząt. 1. Aparat ruchowy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, ISBN 978-83-01-16822-3 .