ความขัดแย้งในรัฐกะชีน

ความขัดแย้งในรัฐกะชีน
ส่วนหนึ่งของ ความขัดแย้งภายในพม่า
นักเรียนนายทหารของกองทัพเอกราชกะชีน (KIA) เตรียมฝึกซ้อมทางทหารที่ศูนย์บัญชาการของกลุ่มในLaiza, รัฐกะชีน
วันที่ ครั้งแรก: 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2504 – 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2537 (33 ปี 2 สัปดาห์ 5 วัน) ครั้งที่สอง: 9 มิถุนายน พ.ศ. 2554 – ปัจจุบัน (13 ปี 6 เดือน 6 วัน) สถานที่ รัฐกะชีนและรัฐชานตอนบน สถานะ ยังดำเนินอยู่ ลงนามหยุดยิงระหว่างรัฐบาลพม่ากับกองทัพเอกราชกะชีนใน พ.ศ. 2537 เริ่มสงครามต่อใน พ.ศ. 2554 หลังสะเมิดข้อตกลงหยุดยิง 17 ปี
คู่สงคราม
สหภาพพม่า (พ.ศ. 2491–2505) AFPFL รัฐบาลทหาร (2505–2537) สาธารณรัฐสังคมนิยมแห่งสหภาพพม่า (2505–2531) สหภาพพม่า (2531–2537)  สาธารณรัฐแห่งสหภาพพม่า (ตั้งแต่ 2554)	องค์การเอกราชกะชีน (2504–2537; ตั้งแต่ 2554) กองทัพอาระข่าน (ตั้งแต่ 2554) แนวร่วมประชาธิปไตยของมวลนักศึกษาพม่า (2554–2558;[1] since 2021) National Unity Government (ตั้งแต่ 2564) พรรคคอมมิวนิสต์พม่า (1971–1972)[a] New Democratic Army - Kachin (เฉพาะ 2532)
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
มหยี่นซเว มี่นอองไลง์ โซ่วี่น Mya Tun Oo อดีต: วี่น-มอง (2504–2505) เนวี่น (2505–2531) ซ่านยุ (2524–2531) ซอมอง (2531–2535) ต้านชเว (2535–2537) Wai Lwin (2554–2558) เต้นเซน (2554–2559) Sein Win (2558–2564) ทีนจอ (2559–2561) อองซานซูจี (2559–2564) วี่น-มหยิ่น (2561–2564)	N'Ban La[2] Htang Gam Shawng Twan Mrat Naing อดีต: Zaw Seng  (2504–2518) Zaw Tu  (2504–2518) Zaw Dan † (2504–2518)
หน่วยที่เกี่ยวข้อง
กองทัพพม่า  กองทัพบกพม่า หน่วยทหารราบเบาที่ 33[3]  กองทัพอากาศพม่า[4]	กองทัพเอกราชกะชีน People's Defence Force และทหารกองหนุนพลเมืองอื่น ๆ
กำลัง
20,000 นาย[ต้องการอ้างอิง]	10,000–12,000 นาย[5] 1,500[6]–2,500 นาย[7] 200 นาย[8]
ความสูญเสีย
ไม่ทราบ	ถูกฆ่ามากกว่า 280 นาย (2554–2557)[b]
ตั้งแต่ 2554: พลเมืองถูกฆ่า 1,677 คน[9] ไร้ที่อยู่มากกว่า 100,000 คน[4][10][11]
a ปะทะกันกับ KIA ใน พ.ศ. 2514 ถึง 1515 b รัฐบาลพม่าอ้างในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2557[12]

ความขัดแย้งในรัฐกะชีน เป็นหนึ่งในความขัดแย้งที่หลากหลายในสงครามกลางเมืองพม่า การสู้รบระหว่างกองทัพเอกราชกะชีนกับกองทัพพม่าเกิดขึ้นอีกครั้งใน พ.ศ. 2554 หลังจากที่สงบศึกไปแล้ว 17 ปี ความขัดแย้งในปัจจุบันทำให้มีผู้เสียชีวิตนับพันคน มีผู้อพยพมากกว่าแสนคน และมีข้อกล่าวหาการใช้งานทุ่นระเบิด,^[13] ทหารเด็ก,^[13][14] การข่มขืนอย่างเป็นระบบ^[13] และการทรมานจากทั้งสองฝ่าย^[13][15]

ขบวนการเอกราชกะชีนก่อตั้งระหว่างการเป็นอาณานิคมของอังกฤษ เมื่อราว พ.ศ. 2473 โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อเป็นตัวแทนของกลุ่มชาติพันธุ์ส่วนน้อยในพม่า

ความขัดแย้งในรัฐกะชีนและชาวกะชีนในพื้นที่อื่น ๆ เกิดขึ้นตั้งแต่พม่าได้รับเอกราชจากอังกฤษ ทหารกะชีนที่เคยมีความสำคัญในกองทัพพม่าได้ถอนตัวออกมาจากกองทัพพม่าหลัง พ.ศ. 2505 และจัดตั้งกองทัพเอกราชกะชีน ที่ควบคุมโดยองค์การเอกราชกะชีน ในช่วงนี้ รัฐกะชีนมีสถานะกึ่งเป็นอิสระจากรัฐบาลพม่า โดยมีรายได้หลักจากการค้าขายกับจีน หลังจากมีการเจรจาระหว่างกองทัพพม่ากับองค์การเอกราชกะชีน กองทัพเอกราชกะชีนได้ลงนามในสนธิสัญญาสงบศึกกับรัฐบาลพม่าเมื่อ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2537 จากนั้นจึงไม่มีการสู้รบระหว่างกันอีกจนถึง พ.ศ. 2554

การต่อสู้ระหว่างกองทัพเอกราชกะชีนและกองทัพพม่าเริ่มขึ้นอีกครั้งเมื่อ 9 มิถุนายน พ.ศ. 2554 เมื่อกองทัพรัฐบาลละเมิดข้อตกลงหยุดยิงและโจมตีที่ตั้งของกองทัพเอกราชกะชีนตามแนวแม่น้ำตาบีน ตลอดแนวแม่น้ำฝั่งตะวันออกในบะมอ รัฐกะชีนใกล้กับโครงการพลังงานน้ำของรัฐ^[16] การสู้รบเกิดขึ้นทั้วรัฐกะชีนและทางตะวันตกเฉียงเหนือของรัฐชาน^[17]

ตามรายงานข่าวพบว่า ต้นเหตุของความขัดแย้งมาจากการที่รัฐบาลพยายามจะเข้ามาควบคุมพื้นที่ที่เคยควบคุมโดยกองทัพเอกราชกะชีนรวมทั้งพื้นที่ในรัฐกะชีนและรัฐชาน ที่อยู่ในโครงการพลังงานของรัฐบาลที่ได้รับการสันบสนุนจากรัฐบาลจีน^[18] สถานการณ์ความขัดแย้งได้เกิดขึ้นต่อเนื่องจนถึง พ.ศ. 2555^[19] ใน พ.ศ. 2555 การต่อสู้อย่างรุนแรงเกิดขึ้นในเดือนมีนาคมตามถนนมยิจีนา-บะมอ ในเดือนเมษายนเกิดการต่อสู้แห่งปังวาในเมืองชี-บเวใกล้กับลูชาง^[20][21] ในเดือนสิงหาคมที่พากันต์ ฝ่ายกบฏกล่าวอ้างว่าฆ่าทหารพม่าได้ 140 คน

มีการเจรจาหลายครั้งระหว่างกองทัพเอกราชกะชีนและรัฐบาลพม่าตั้งแต่มีการสู้รบในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2554 มีต่างชาติเข้าไปสนับสนุนการเจรจาสงบศึกหลายครั้ง ในวันที่ 18 มกราคม พ.ศ. 2556 ประธานาธิบดีเต็ง เส่งได้ประกาศสงบศึกฝ่ายเดียวในสงครามระหว่างกองทัพเอกราชกะชีนกับรัฐบาลพม่า^[22] โดยจะมีผลในวันรุ่งขึ้น แต่ก็มีการสู้รบประปรายหลังจากนั้น^[23] ในวันที่ 4 กุมภาพันธ์ รัฐบาลพม่าและกองทัพเอกราชกะชีนพบปะกันในจีนและเจรจาเพื่อลดความตึงเครียดทางทหารในรัฐกะชีน แต่ก็มีการปะทะกันอีกหลังจากนั้น

ในวันที่ 2 มกราคม พ.ศ. 2556 รัฐบาลพม่ายืนยันว่ามีการโจมตีทางอากาศต่อกลุ่มกบฏเมื่อไม่กี่วันมานี้เพื่อโจมตีกองทัพเอกราชกะชีน^[24] ในวันที่ 3 มกราคม กองทัพเอกราชกะชีนประกาศว่าการโจมตีทางอากาศเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องเป็นวันที่หกแล้วในไลง์ซา และรัฐบาลพม่าได้ใช้อาวุธเคมี

ในเดือนเมษายน พ.ศ. 2555 กองทัพพม่ายอมรับว่ามีทหารราว 300 คนเสียชีวิตตั้งแต่เริ่มการปะทะ ในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2555 กองทัพเอกราชกะชีนยอมรับว่ามีทหารฝ่ายตนเสียชีวิต 700 คน^[25]

มีพลเรือนถูกสังหารระหว่างความขัดแย้ง^[26] บางส่วนได้อพยพข้ามพรมแดนไปเป็นผู้ลี้ภัยในจีน และถูกรัฐบาลจีนผลักดันกลับมาในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2555 แม้ว่าจะยังมีการสู้รบกันอยู่ และยังมีปัญหาการใช้ทหารเด็กของฝ่ายกบฏ