จีนล่ง
จีนล่ง (มีบทบาทในช่วง ค.ศ. 199 – 238) มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า ฉิน หล่าง (จีน: 秦朗; พินอิน: Qín Lǎng) ชื่อรอง ยฺเหวียนหมิง (จีน: 元明; พินอิน: Yuánmíng) เป็นขุนพลของรัฐวุยก๊กในยุคสามก๊กของจีน ภูมิหลังครอบครัวจีนล่งเกิดในช่วงปลายยุคราชวงศ์ฮั่นตะวันออก มีบ้านเกิดของบรรพชนที่เมืองซินซิง (新興郡 ซินซิงจฺวิ้น; อยู่บริเวณนครซินโจว มณฑลชานซีในปัจจุบัน)[1] บิดาของจีนล่งคือฉิน อี๋ลู่ อดีตผู้ใต้บังคับบัญชาของลิโป้ขุนศึกผู้มีบทบาทในช่วงปลายยุคราชวงศ์ฮั่นตะวันออก มารดาของจีนล่งคือตู้ชื่อ (杜氏) อดีตภรรยาของฉิน อี๋ลู่ซึ่งภายขุนศึกโจโฉนำไปเป็นภรรยาน้อยหลังจากลิโป้พ่ายแพ้และถูกประหารชีวิตในยุทธการที่แห้ฝือเมื่อปี ค.ศ. 198 จีนล่งในวัยเยาว์ติดตามมารดาเข้าร่วมอาศัยในตระกูลของโจโฉ โจโฉรีบจีนล่งเป็นบุตรบุญธรรมและให้ความเอ็นดูอย่างมาก ครั้งหนึ่งในงานเลี้ยง โจโฉบอกกับแขกเหรือว่า "จะมีใครที่รักบุตรชายบุญธรรมของตนเหมือนที่ข้ารักหรือไม่ (หมายถึงจีนล่ง)"[2] ในรัชสมัยของโจยอยเมื่อจีนล่งเติบโตขึ้น ได้เดินทางไปทั่วแผ่นดินจีนและไม่ได้รับตำแหน่งราชการพลเรือนหรือทหารใด ๆ หลังโจโฉเสียชีวิตในปี ค.ศ. 220 จีนล่งคงอยู่ในรัฐวุยก๊กที่ก่อตั้งโดยโจผีบุตรชายและทายาทของโจโฉในยุคสามก๊ก ในปี ค.ศ. 227 หลังจากโจยอย โอรสของโจผีขึ้นครองราชบัลลังก์วุยก๊กหลังการสวรรคตของพระบิดา จีนล่งได้รับการแต่งตั้งเป็นขุนพลทหารม้ากล้า (驍騎將軍 เซียวฉีเจียงจฺวิน) และขุนนางกรมวัง (給事中 จี่ชื่อจง) และร่วมตามเสด็จจักรพรรดิโจยอยโดยตลอด ในรัชสมัยของโจยอย โจยอยมักจะจับผิดการกระทำผิดของผู้คน ผู้คนจำนวนมากที่กระทำความผิดเล็กน้อยถูกประหารชีวิตตามรับสั่งของพระองค์ จีนล่งไม่เคยแนะนำทัดทานโจยอยและไม่เคยแนะนำผู้มีความสามารถให้แก่ราชสำนักวุยก๊ก แต่จีนล่งก็ยังคงเป็นที่โปรดปรานของจักรพรรดิโจยอย โดยพระองค์มักปรึกษาการต่าง ๆ กับจีนล่งและเรียกจีนล่งด้วยชื่อในวัยเด็กว่า "อาซู" (阿穌) โจยอยยังพระราชทานของกำนัลแก่จีนล่งและถึงขนาดพระราชทานจวนขนาดใหญ่ในนครหลวงลกเอี๋ยงให้แก่จีนล่ง ขุนนางคนอื่น ๆ รู้ว่าจีนล่งเป็นผู้มีความสามารถไม่มากนัก แต่ก็ยังรู้ว่าจีนล่งเป็นคนสนิทของจักรพรรดิโจยอย ขุนนางเหล่านั้นจึงมักติดสินบนจีนล่งเพื่อประจบประแจง จีนล่งจึงใช้สถานะและความเป็นคนใกล้ชิดของโจยอยในการช่วยให้ขุนนางเหล่านั้นได้รับการเลื่อนตำแหน่งและได้รับบรรดาศักดิ์[3] ในฤดูใบไม้ร่วงของปี ค.ศ. 223 ปู้ตู้เกินประมุขชนเผ่าเซียนเปย์ซึ่งก่อนหน้านี้ได้สวามิภักดิ์ต่อวุยก๊ก กลับก่อกบฏและร่วมมือกับห่อปีประมุขชนเผ่าเซียนเปย์อีกกลุ่ม ปิดห้วนข้าหลวงมณฑลเป๊งจิ๋วในวุยก๊กนำกำลังทหารจากมณฑลเป๊งจิ๋วเข้าโจมตีชนเผ่าเซียนเปย์แต่ถูกตีแตกพ่าย หลังจากนั้นปู้ตู้เกินและห่อปีก็ยิ่งกลมเกลียวกันและโจมตีชายแดนด้านตะวันออกเฉียงเหนือของวุยก๊กอย่างต่อเนื่อง โจยอยมีรับสั่งให้จีนล่งนำอีกกองกำลังหนึ่งจากนครหลวงไปโจมตีชนเผ่าเซียนเปย์ จีนล่งขับไล่ข้าศึกไปยังทะเลาทรายทางเหนือได้สำเร็จ ในฤดูหนาว เหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาของปู้ตู้เกินยอมจำนนต่อจีนล่งในมณฑลเป๊งจิ๋ว จีนล่งจึงนำกำลังทหารยกกลับลกเอี๋ยง[4] ปลายปี ค.ศ. 238 โจยอยประชวรหนักและทรงต้องการจะแต่งตั้งโจฮู, เซี่ยโหว เซี่ยน (夏侯獻), โจซอง, เฉา เจ้า (曹肇) และจีนล่งให้ช่วยเหลือราชการแผ่นดินหลังพระองค์สวรรคต เซี่ยโหว เซี่ยนและคนอื่น ๆ ไม่ถูกกันกับเสนาบดีเล่าฮอง (劉放 หลิว ฟ่าง) และซุนจู (孫資 ซุน จือ) เล่าฮองและซุนจูจึงทูลโน้มน้าวให้โจยอยเปลี่ยนพระทัย โจยอยจึงตั้งโจซองและสุมาอี้เป็นผู้สำเร็จราชการแทน ส่วนจีนล่งและคนอื่น ๆ ถูกปลดจากตำแหน่ง[5] ทายาทบุตรชายของจีนล่งชื่อฉิน ซิ่ว (秦秀) มีชื่อเสียงว่าเป็นผู้เด็ดเดี่ยว เข้มงวด และพูดตรงไปตรงมา ฉิน ซิ่วดำรงตำแหน่งบัณฑิต (博士 ปั๋วชื่อ) ในสำนักศึกษาหลวง (太學 ไท่เสฺว) ในรัชสมัยของสุมาเอี๋ยน (จักรรพรดิจิ้นอู่) แห่งราชวงศ์จิ้นหลังสิ้นสุดยุคสามก๊ก[6] ดูเพิ่มอ้างอิง
บรรณานุกรม
|