มีฮาอิล คูตูซอฟ
มีฮาอิล อีลลารีโอโนวิช โกเลนิชเชฟ-คูตูซอฟ (รัสเซีย: князь Михаи́л Илларио́нович Голени́щев-Куту́зов) เป็นจอมพลแห่งจักรวรรดิรัสเซีย เป็นนายทหารและนักการทูตมือดีที่สุดนายหนึ่งของรัสเซียในช่วงสามกษัตริย์ของราชวงศ์โรมานอฟ คือ: พระนางเจ้าเยกาเจรีนาที่ 2, จักรพรรดิพอลที่ 1 และ จักรพรรดิอเล็กซานเดอร์ที่ 1 ในช่วงรับราชการทหารของเขานั้นเป็นช่วงขาขึ้นของรัสเซีย เขาเข้าร่วมสงครามมากมายและถูกกล่าวว่าเป็นหนึ่งในแม่ทัพที่เยี่ยมที่สุดในรัชสมัยพระนางเจ้าเยกาเจรีนาที่ 2 นอกจากนี้ยังมีส่วนร่วมในสงครามรัสเซีย-ตุรกีถึงสามครั้งและรวมถึงสงครามนโปเลียน จอมพลคูตูซอฟสร้างผลงานที่สุดในช่วงที่ฝรั่งเศสรุกรานรัสเซีย ค.ศ. 1812 กองทัพรัสเซียในบัญชาของคูตูซอฟปะทะกับกองทัพใหญ่ของจักรพรรดินโปเลียนในยุทธการที่โบโรดีโน แม้ว่ารัสเซียพ่ายแพ้ทางยุทธวิธีในศึกครั้งนี้ แต่ก็พร่ากำลังรบของฝรั่งเศสได้มหาศาล ต่อมาในวันที่ 1 กันยายนปีเดียวกัน คูตูซอฟสั่งถอนสรรพกำลังและประชากรทั้งหมดออกจากมอสโก ทอดทิ้งมอสโกให้เป็นเมืองร้าง กองทัพนโปเลียนเข้ายึดมอสโกที่ว่างเปล่า ท้ายที่สุดนโปเลียนรอไม่ไหวจึงส่งทูตมาเจรจากับคูตูซอฟ คูตูซอฟไม่ให้คำตอบใด ท้ายที่สุด ฤดูหนาวในรัสเซียบีบบังคับให้นโปเลียนเลิกปฏิบัติการและถอนทัพกลับฝรั่งเศส คูตูซอฟตามตีกองทัพฝรั่งเศสที่อ่อนแอจากอากาศหนาวจัด ความปราชัยครั้งนี้ทำให้อำนาของนโปเลียนอ่อนแอลงอย่างมาก คูตูซอฟได้รับบำเหน็จความชอบ เขาได้รับการอวยยศเป็นเจ้าชายสโมเลนสค์ หลังขับไล่พวกฝรั่งเศสออกจากรัสเซียเพียงไม่กี่เดือน คูตูซอฟก็ถึงแก่อนิจกรรมด้วยอาการป่วย ในวันที่ 28 เมษายน 1813 ณ บุนซ์เลา, ประเทศปรัสเซีย (ปัจจุบันอยู่ในโปแลนด์) สิริอายุ 67 ปี อนุสาวรีย์ของเขาถูกสร้างขึ้นในมอสโกในปี 1973 เพื่อรำรึกถึงวีรกรรมในสงครามปี 1812 นอกจากนี้ยังมีการตั้งชื่อเครื่องอิสริยาภรณ์ของสหภาพโซเวียตและสหพันธรัฐรัสเซียเป็นชื่อเขาอีกด้วย นโปเลียนเคยเรียกเขาว่าเป็น "จิ้งจอกเฒ่าเจ้าเล่ห์ทางเหนือ" อ้างอิง
|