ระบบลงคะแนนแบบคะแนนอนุมัติตามความชอบ
ระบบลงคะแนนแบบคะแนนอนุมัติตามความชอบ (อังกฤษ: satisfaction approval voting, ย่อ: SAV) คือระบบการลงคะแนนที่ใช้หลักการของแบบคะแนนอนุมัติมาปรับใช้เพื่อเลือกผู้ชนะมากกว่าหนึ่งคน โดยเป็นวิธีที่เสนอโดยสตีเฟน บรามส์ และมาร์ก กิลกัวร์ ใน ค.ศ. 2010[1] อธิบายการลงคะแนนแบบคะแนนอนุมัติตามความชอบมีจุดประสงค์เพื่อใช้ความพึงพอใจของผู้ออกเสียงเลือกตั้งอย่างให้มีประโยชน์สูงสุด คล้ายคลึงกับกรณีของแบบคะแนนอนุมัติเป็นสัดส่วน (PAV) แต่แตกต่างกันที่วิธีวัดความพึงพอใจของผู้ลงคะแนน โดยความชอบจากผู้ลงคะแนนต่อผู้สมัครที่ได้รับเลือกจะเท่ากับ 1/n โดย n คือจำนวนของผู้สมัครที่ผู้ลงคะแนนออกเสียง[2] ซึ่งทำให้คะแนนเสียงนั้นถูกแบ่งออกไปให้กับผู้สมัครที่ถูกเลือกจำนวน n คน จึงทำให้การคำนวณนั้นง่ายกว่าแบบคะแนนอนุมัติเป็นสัดส่วน[3] เนื่องจากความชอบของผู้ลงคะแนนที่มีต่อผู้สมัครแต่ละคนในวิธีนี้นั้นไม่แปรผันโดยจำนวนตัวเลือกของผู้ลงคะแนน จึงทำให้คะแนนความชอบนั้นเพิ่มขึ้น[1] ตัวอย่างผู้ลงคะแนนทั้งหมดจำนวน 10 คน และผู้สมัครรับเลือกตั้ง 4 คน โดยต้องการผู้ชนะเพียง 2 ที่นั่ง ผู้ลงคะแนน 4 คน ลงคะแนนให้ทั้งอลิสและบ็อบ (ผู้สมัครแต่ละคนในกรณีนี้จะได้คะแนนเสียงคนละครึ่งจากผู้ลงคะแนนทั้งสี่คน) ผู้ลงคะแนน 3 คน ลงคะแนนให้เพียงแครอล (ผู้สมัครรายนี้จะได้รับคะแนนเต็มจากผู้ลงคะแนนทั้งสามคน) ผู้ลงคะแนน 3 คน ลงคะแนนให้เพียงแดน (ผู้สมัครรายนี้จะได้รับคะแนนเต็มจากผู้ลงคะแนนทั้งสามคน) โดยเมื่อใช้การคำนวณแบบคะแนนอนุมัติตามความชอบ (PAV) จะได้ผลลัพธ์ดังนี้:
ดังนั้นผู้ชนะการเลือกตั้งทั้งสองที่นั่งได้แก่ แครอลและแดน อีกหนึ่งวิธีคำนวณโดยใช้ระบบคะแนนรวมตามคะแนนความชอบ จะได้ผลลัพธ์ดังนี้:
ดูเพิ่ม
อ้างอิง
|