สถาบันจิตเวชศาสตร์สมเด็จเจ้าพระยา
สถาบันจิตเวชศาสตร์สมเด็จเจ้าพระยา (หรือที่รู้จักในชื่อโรงพยาบาลสมเด็จเจ้าพระยา) เป็นโรงพยาบาลจิตเวชในเขตคลองสาน กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย ซึ่งอาคารหลังเดิมได้รับการออกแบบโดยสถาปนิกชาวอังกฤษและดูแลโดยแพทย์ชาวอังกฤษ ดร. มอร์เดน คาร์ธิว ที่ได้รับการก่อตั้งขึ้นในฐานะเป็นโรงพยาบาลคนเสียจริต[1] ในฐานะโรงพยาบาลจิตเวชแห่งแรกและเป็นโรงพยาบาลที่เก่าแก่ที่สุดอันดับสองของประเทศไทย โรงพยาบาลแห่งนี้จึงเป็นที่รู้จักในฐานะผู้บุกเบิกการรักษาผู้ป่วยทางจิตอย่างมีมนุษยธรรมภายในประเทศ ประวัติโรงพยาบาลนี้ได้รับการก่อตั้งขึ้นตามพระบรมราชโองการของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวใน พ.ศ. 2432 โดยเริ่มแรกมีเนื้อที่ห้าไร่ริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา ทศวรรษต่อมา ได้ย้ายมาอยู่ที่วิทยาเขต 44 ไร่ในปัจจุบัน ชื่อเดิมของโรงพยาบาลนี้คือ "โรงพยาบาลคนเสียจริต" (Hospital for the Mentally Ill) ซึ่งต่อมาได้เปลี่ยนเป็น "โรงพยาบาลโรคจิตต์ธนบุรี" (Thon Buri Psychosis Hospital)[2] ครั้นเมื่อฝน แสงสิงแก้ว เข้ารับตำแหน่งผู้อำนวยการโรงพยาบาลจิตเวช เขาได้เปลี่ยนชื่อเป็น "โรงพยาบาลสมเด็จเจ้าพระยา" ใน พ.ศ. 2497 เพื่อขจัดมลทินที่เกี่ยวข้องกับชื่อเดิมของโรงพยาบาล โดยชื่อใหม่นี้คือชื่อถนนสมเด็จเจ้าพระยาที่ก่อตั้งสถาบัน[3][4] ต่อมา ใน พ.ศ. 2498 โรงพยาบาลนี้ได้เริ่มจัดโปรแกรมการฝึกเพื่อเพิ่มความเชี่ยวชาญในด้านจิตเวชศาสตร์และสุขภาพจิต ไม่นานหลังจากที่สมาคมจิตแพทย์แห่งประเทศไทยได้รับการก่อตั้ง[5] คลินิกสุขวิทยาจิตเปิดขึ้นในโรงพยาบาลสมเด็จเจ้าพระยาหลังจากประสบความสำเร็จในการฝึกอบรมจากทีมผู้เชี่ยวชาญที่ศึกษาสุขวิทยาจิต, จิตเวชศาสตร์เด็ก, จิตวิทยาคลินิก และสังคมสงเคราะห์จิตเวช โดยส่วนนี้ได้ขยายเพิ่มเติมเพื่อให้บริการจิตใจผู้ป่วยนอก เมื่อก่อตั้งศูนย์สุขภาพจิตเด็ก โรงพยาบาลดังกล่าวได้เริ่มให้บริการผู้ป่วยนอกใน พ.ศ. 2513 เนื่องจากการขาดแคลนบุคลากร[5] โรงพยาบาลนี้ได้รับการยกฐานะเป็นแผนกตามพระราชกฤษฎีกาปรับโครงสร้างกรมการแพทย์ พ.ศ. 2517[5] ครั้น พ.ศ. 2545 โรงพยาบาลดังกล่าวได้เปลี่ยนชื่อเป็น "สถาบันจิตเวชศาสตร์สมเด็จเจ้าพระยา" ทั้งนี้ วิทยาเขตของสถาบันมีต้นไม้อายุมากกว่าหนึ่งศตวรรษ[2] ซึ่งนายแพทย์ สินเงิน สุขสมปอง ผู้อำนวยการโรงพยาบาล เชื่อว่าความเขียวขจีช่วยให้ผู้ป่วยจิตสงบได้ ผู้บริหารไม่ยอมตัดต้นไม้เพื่อขยายพันธุ์ และเชิญบุคคลสำคัญให้ปลูกต้นไม้ในโอกาสพิเศษ[2] ดูเพิ่มอ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น |