|
16 Regiment Pieszy Były Skarbowy
16 Regiment Pieszy Były Skarbowy – oddział piechoty armii koronnej wojska I Rzeczypospolitej. Formowanie i zmiany organizacyjneOd roku 1763 występował jako Chorągiew Grenadierów Skarbu Koronnego, od 1777 Korpus Milicji Skarbu Koronnego, następnie batalion pontonierów, a od 17 września 1789 jako batalion Skarbowy. W 1791 przekształcony w batalion pontonierów[2], by w 1794 przyjąć nazwę 16 Regimentu Pieszego[1]. Liczebność regimentu w 1792 roku wynosiła 349 osób[3], w marcu 1794 roku 208[4], w maju 864[4], a we wrześniu 1474 żołnierzy[4]. Regiment w powstaniu kościuszkowskimW kwietniu 1794 jednostka liczyła 208 żołnierzy. 5 maja batalion skarbowy został przemianowany na 16 regiment i formował się według etatu 100-tysięcznego. Do 30 maja przyjął 661 kantonistów i liczył w tym dniu 864 głowy. Brakowało 12 ludzi w sztabie niższym, 61 podoficerów, 6 felczerów, 1203 szeregowych i 23 cieśli. We wrześniu regiment posiadał w szyku 1474 żołnierzy. Zorganizowana była w trzy bataliony, utworzono 12 kompanii, po 4 kompanie w batalionie[5]. Na uzbrojeniu regiment posiadał 1318 karabinów[6].
Faktycznie szefem jednostki był pułkownik (od 7 czerwca gen. mjr) Jan Gisiler. Batalionami dowodzili: płk Jan Nadolski, ppłk Kacper Bogucki i drugi major Teodor Langfort. Pierwszy major Antoni Dąbrowski pełnił służbę adiutancką przy boku gen. lejtn. Orłowskiego. Kompaniami dowodzili: kapitanowie – Krajewski, Rylski, Firling, Franciszek Kempiński, Benedykt Kossecki, Wałecki, Nadolski, oraz sztabskapitanowie – Gisiler, Woyten, Gisiler (II), Bogucki, Nadolski[5]. KomendanciRegimentem dowodzili[1]:
Walki regimentu
Przypisy
Bibliografia
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
