.jpg)
| 1980 | |
|---|---|
| 1981 | |
| 1982 | |
| 1983 | |
| 1984 | |
| 1985 | |
| 1986 | |
| 1987 | |
| 1988 | |
| 1989 |
| 1990 | |
|---|---|
| 1991 | |
| 1992 | |
| 1993 | |
| 1994 | |
| 1995 | |
| 1996 | |
| 1997 | |
| 1998 |
|
| 1999 |
| 2000 | |
|---|---|
| 2001 | |
| 2002 | |
| 2003 | |
| 2004 | |
| 2005 | |
| 2006 | |
| 2007 | |
| 2008 | |
| 2009 |
| 2010 | |
|---|---|
| 2011 | |
| 2012 | |
| 2013 | |
| 2014 | |
| 2015 | |
| 2016 | |
| 2017 | |
| 2018 | |
| 2019 |
| 2020 | |
|---|---|
| 2021 | |
| 2022 | |
| 2023 | |
| 2024 |
|
Sally Field
Sally Margaret Field (ur. 6 listopada 1946 w Pasadenie) – amerykańska aktorka, dwukrotna laureatka Oscara. Jest jedną z 11 aktorek, które dwukrotnie zdobywały Nagrodę Akademii Filmowej dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej. Miało to miejsce w roku 1980 (za film Norma Rae) oraz 1985 (za film Miejsca w sercu). ŻyciorysWczesne lataPrzyszła na świat w Pasadenie[1] w Kalifornii jako córka Margaret Joy Field (z domu Morlan) i Richarda Drydena Fielda[2][3]. Jej ojciec służył w armii podczas II wojny światowej[4]. Jej starszy brat Richard Dryden „Rick” Field Jr. (ur. 13 kwietnia 1944) został fizykiem. Jej rodzice rozwiedli się w 1950, po czym matka Sally wyszła ponownie za mąż za aktora filmów klasy B i kaskadera Jocka „Jocko” Mahoneya[5]. Field twierdziła w swoim pamiętniku z 2018, że była molestowana seksualnie przez Mahoneya w dzieciństwie[6]. Poprzez linię genealogiczną babci ze strony matki, Field jest potomkiem pasażera Mayflower i gubernatora kolonialnego Williama Bradforda, jej dziesiątego pradziadka[2]. Uczęszczała do Portola Middle School. W 1964 ukończyła Birmingham High School w Van Nuys w Kalifornii, gdzie była cheerleaderką. Jej koledzy z klasy to finansista Michael Milken, aktorka Cindy Williams i agent talentów Michael Ovitz[7]. Kariera Swoją karierę rozpoczęła od udziału jako jedna z dziewcząt beatników w komedii fantastycznonaukowej Walta Disneya Moon Pilot (1962) i jako Frances Elizabeth „Gidget” Lawrence, dziewczyna szalonego surfera w sitcomie ABC Gidget (1965–1966)[8]. Zadebiutowała na kinowym ekranie jako Mercy McBee w westernie Andrew V. McLaglena Zachodni szlak (The Way West, 1967) u boku Kirka Douglasa i Roberta Mitchuma. Po występie w sitcomie NBC Hey, Landlord (1966–1967) jako Bonnie Banner i sitcomie ABC The Flying Nun (1967–1970) jako zakonnica Bertrille (Elsie Ethrington), pojawiła się tylko w dwóch odcinkach seryjnego westernu ABC Alias Smith i Jones (Alias Smith and Jones, 1971–1972) w reż. Glena A. Larsona jako Clementine „Clem” Hale, która nie ma problemu z szantażowaniem zreformowanych banitów, gdy jest to konieczne. W dramacie telewizyjnym ABC Może przyjdę do domu na wiosnę (Maybe I’ll Come Home in the Spring, 1971) w reżyserii Josepha Sargenta zagrała postać Denise „Dennie” Miller, zniechęconej ćpunki, który powraca do domu z brodatym, nadużywającym narkotyki hipisem (w tej roli David Carradine). W komediodramacie Boba Rafelsona Niedosyt (Stay Hungry, 1976)[9] u boku Jeffa Bridgesa i Arnolda Schwarzeneggera wystąpiła jako recepcjonistka. Przełomem okazała się tytułowa kreacja Sybil Dorsett cierpiącej na zaburzenie dysocjacyjne tożsamości związane z wykorzystywaniem w dzieciństwie w dramacie telewizyjnym NBC Sybil (1976), za którą otrzymała nagrodę Emmy[10]. Rola Carrie „Żaby” w komedii sensacyjnej Hala Needhama Mistrz kierownicy ucieka (Smokey and the Bandit, 1977) z Burtem Reynoldsem przyniosła jej nominację do Złotego Globu. Za kreację Normy Rae Webster, która angażuje się w związki zawodowe w fabryce bawełny w dramacie Martina Ritta Norma Rae (1979)[11] zdobyła Oscara dla najlepszej aktorki, Złoty Glob oraz nagrodę aktorską na 32. MFF w Cannes. Potem powróciła do lekkiego repertuaru, w czarnej komedii Burta Reynoldsa Koniec (The End, 1978), komedii sensacyjnej Hala Needhama Kaskaderzy (Hooper, 1978) i Mistrz kierownicy ucieka 2 (Smokey and the Bandit II, 1980) oraz filmie katastroficznym Irwina Allena Po tragedii Posejdona (Beyond the Poseidon Adventure, 1979). W latach 80. występowała na przemian w repertuarze lekkim i poważnym. Ta różnorodność przyniosła jej uznanie krytyki i publiczności. W komedii romantycznej Martina Ritta Boczne drogi (Back Roads, 1981) z Tommym Lee Jonesem zagrała prostytutkę Amy Post. Za rolę Megan Carter, reporterki gazety „Miami Standard” w dramacie Sydneya Pollacka Bez złych intencji (Absence of Malice, 1981) z Paulem Newmanem była nominowana do Złotego Globu. Jako Kay w komedii romantycznej Pocałuj mnie na do widzenia (Kiss Me Goodbye, 1982) zdobyła kolejną nominację do Złotego Globu dla najlepszej aktorki w filmie komediowym lub musicalu. Rola Edny Spalding w dramacie Miejsca w sercu (Places in the Heart, 1984) przyniosła jej drugiego Oscara dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej. W marcu 1986 znalazła się na okładce magazynu „Playboy”[12]. Spory sukces komercyjny odniosły kolejne filmy z jej udziałem: komedia romantyczne Martina Ritta Romans Murphy’ego (Murphy’s Romance, 1985) z Jamesem Garnerem, tragikomedia Herberta Rossa Stalowe magnolie (Steel Magnolias, 1989) w roli matriarchy M’Lynn Eatenton (kolejna nominacja do Złotego Globu), komediodramat Chrisa Columbusa Pani Doubtfire (Mrs. Doubtfire, 1993) z Robinem Williamsem, komediodramat Roberta Zemeckisa Forrest Gump (1994) jako matka tytułowego bohatera (Tom Hanks), dramat Tylko z moją córką (Not Without My Daughter, 1991) jako Betty Mahmoody, komedia Babka z zakalcem (Soapdish, 1991) i dreszczowiec psychologiczny Johna Schlesingera Oko za oko (Eye for an Eye, 1996). W miniserialu HBO Z Ziemi na Księżyc (From the Earth to the Moon, 1998) wystąpiła jako Trudy Cooper. Zasiadała w jury konkursu głównego na 42. MFF w Cannes (1989). W 2012 została uhonorowana nagrodą Human Rights Campaign za wspieranie idei powszechnej równości[13]. W 2014 prezydent Barack Obama odznaczył ją Narodowym Medalem Sztuki[14]. Życie prywatne16 września 1968 wyszła za mąż za Stevena Craiga[15], z którym ma dwóch synów: Petera (ur. 10 listopada 1969) i Elijaha Matthew „Eliego” (ur. 25 maja 1972). Jednak 1 sierpnia 1975 doszło do rozwodu[15]. W latach 1977–1980 była związana z Burtem Reynoldsem[15]. 15 grudnia 1984 poślubiła Alana Greismana, z którym ma syna Samuela (ur. 2 grudnia 1987)[16]. 24 czerwca 1994 rozwiodła się[15]. FilmografiaFilmy fabularne
Seriale telewizyjne
Reżyseria
Scenariusz
Produkcja
Przypisy
Linki zewnętrzne
Kontrola autorytatywna (osoba): |
||||||||||||
Index:
pl ar de en es fr it arz nl ja pt ceb sv uk vi war zh ru af ast az bg zh-min-nan bn be ca cs cy da et el eo eu fa gl ko hi hr id he ka la lv lt hu mk ms min no nn ce uz kk ro simple sk sl sr sh fi ta tt th tg azb tr ur zh-yue hy my ace als am an hyw ban bjn map-bms ba be-tarask bcl bpy bar bs br cv nv eml hif fo fy ga gd gu hak ha hsb io ig ilo ia ie os is jv kn ht ku ckb ky mrj lb lij li lmo mai mg ml zh-classical mr xmf mzn cdo mn nap new ne frr oc mhr or as pa pnb ps pms nds crh qu sa sah sco sq scn si sd szl su sw tl shn te bug vec vo wa wuu yi yo diq bat-smg zu lad kbd ang smn ab roa-rup frp arc gn av ay bh bi bo bxr cbk-zam co za dag ary se pdc dv dsb myv ext fur gv gag inh ki glk gan guw xal haw rw kbp pam csb kw km kv koi kg gom ks gcr lo lbe ltg lez nia ln jbo lg mt mi tw mwl mdf mnw nqo fj nah na nds-nl nrm nov om pi pag pap pfl pcd krc kaa ksh rm rue sm sat sc trv stq nso sn cu so srn kab roa-tara tet tpi to chr tum tk tyv udm ug vep fiu-vro vls wo xh zea ty ak bm ch ny ee ff got iu ik kl mad cr pih ami pwn pnt dz rmy rn sg st tn ss ti din chy ts kcg ve
