Liv Ullmann

Liv Ullmann
Imię i nazwisko	Liv Johanne Ullmann
Data i miejsce urodzenia	16 grudnia 1938 ; Tokio
Zawód	aktorka, reżyserka, scenarzystka
Lata aktywności	od 1957
	Multimedia w Wikimedia Commons

Liv Johanne Ullmann (ur. 16 grudnia 1938 w Tokio) − norweska aktorka, reżyserka i scenarzystka filmowa. Jedna z muz szwedzkiego reżysera Ingmara Bergmana. Laureatka honorowego Oscara za całokształt twórczości.

Życiorys

Będąc aktorką Królewskiego Teatru w Oslo, poznała szwedzkiego reżysera Ingmara Bergmana. Zagrała potem główne role w jego dziesięciu filmach. W 1966 urodziła się ich córka, norwesko-szwedzka dziennikarka Linn Ullmann. Ullmann grała również na scenach Nowego Jorku. Jest uznawana, obok Bibi Andersson, Harriet Andersson i Ingrid Thulin, za najwybitniejszą aktorkę w filmach Bergmana.

Była dwukrotnie nominowana do Oscara dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej w filmach: Emigranci (1971) Jana Troella oraz Twarzą w twarz (1976) Ingmara Bergmana. W 1973 otrzymała Złoty Glob dla najlepszej aktorki w filmie dramatycznym za rolę w Emigrantach^[1].

Zasiadała w jury konkursu głównego na 31. MFF w Cannes (1978). Przewodniczyła obradom tego gremium na 54. MFF w Cannes (2001).

W 2021 Liv Ullman otrzymała honorowego Oscara za całokształt twórczości, który został wręczony podczas ceremonii Governors Awards w Los Angeles, 25 marca 2022^[2]^[3].

Filmografia

Aktorka

Krnąbrne dziewczę (Ung flukt) (1959)
Tonny (1962)
Krótkie lato (Kort är sommaren) (1962)
Persona (tytuł oryginalny) (1966) – reż. Ingmar Bergman
Cocktail party (1967)
Hańba (Skammen) (1968) – reż. Ingmar Bergman
Godzina wilka (Vargtimmen) (1968) – reż. Ingmar Bergman
Namiętność (En Passion) (1969) – reż. Ingmar Bergman
The Night Visitor (1971)
Emigranci (Utvandrarna) (1971)
Szepty i krzyki (Viskningar och rop) (1972) – reż. Ingmar Bergman
Osadnicy (Nybyggarna) (1972)
Papież Joanna (Pope Joan) (1972)
Czterdzieści karatów (40 Carats) (1973)
Sceny z życia małżeńskiego (Scener ur ett äktenskap) (1973) – film kinowy oraz serial telewizyjny; reż. Ingmar Bergman
Zagubiony horyzont (Lost Horizon) (1973)
Narzeczona Zandy’ego (Zandy's Bride) (1974)
Abdykacja (The Abdication) (1974)
Lenora (Leonor) (1975) – reż. Juan Buñuel (syn Luisa Buñuela)
Twarzą w twarz (Ansikte mot ansikte) (1976) – reż. Ingmar Bergman
O jeden most za daleko (A Bridge Too Far) (1977)
Jajo węża (The Serpent's Egg) (1977) – reż. Ingmar Bergman
Jesienna sonata (Höstsonaten) (1978) – reż. Ingmar Bergman
Gracze (Players) (1979)
Rzeczy Ryszarda (Richard's Things) (1980)
Jenny (1982)
Dzika kaczka (The Wild Duck) (1983)
Przekątna gońca (La Diagonale du fou) (1984)
Chłopiec z zatoki (The Bay Boy) (1984)
King Kongs Faust (1985)
Miejmy nadzieję, że to będzie córka (Speriamo che sia femmina) (1985)
Żegnaj Moskwo (Mosca addio) (1987)
Gaby. Historia prawdziwa (Gaby: A True Story) (1987)
Przyjaciółka (La Amiga) (1988)
Różany ogród (The Rose Garden) (1989)
Mindwalk (Mindwalk) (1990)
Oxen (1991)
Sadako and the Thousand Paper Cranes (1991)
The Long Shadow (1992)
Gra snów (Dromspel) (1994)
Zorn (1994)
I Am Curious (1995)
Lumiere i spółka (Lumiere et compagnie) (1996)
Muraren (2002)
Sarabanda (Saraband) (2003) – reż. Ingmar Bergman
I et speil, i en gåte (2008)

Reżyserka

Sofie (1992)
Krystyna, córka Lavransa (1995)
Enskilda samtal (1996)^[4]
Wiarołomni (2000)
Miss Julie (2014)

Ordery i odznaczenia

Przypisy

↑ Winners & Nominees 1973 (ang.). Witryna internetowa Golden Globe Awards
↑ Governors Awards | 2021. oscars.org. [dostęp 2022-03-31]. (ang.).
↑ Marius HelgeM.H. Larsen Marius HelgeM.H., Liv Ullmann har fått Æres-Oscar [online], „Aftenposten”, 26 marca 2022 [dostęp 2022-04-03] [zarchiwizowane z adresu 2022-03-27] (norw.).
↑ Enskilda samtal w bazie IMDb (ang.)

Linki zewnętrzne

Liv Ullmann w bazie IMDb (ang.)
Liv Ullmann w bazie Filmweb

[1] Winners & Nominees 1973 (ang.). Witryna internetowa Golden Globe Awards

[2] Governors Awards | 2021. oscars.org. [dostęp 2022-03-31]. (ang.).

[3] Marius HelgeM.H. Larsen Marius HelgeM.H., Liv Ullmann har fått Æres-Oscar [online], „Aftenposten”, 26 marca 2022 [dostęp 2022-04-03] [zarchiwizowane z adresu 2022-03-27] (norw.).

[4] Enskilda samtal w bazie IMDb (ang.)

[1]

[2]

[3]

[4]