ฟุตบอลทีมชาติเลบานอน

ฟุตบอลทีมชาติเลบานอน

ฉายา	منتخب الارز The Cedars
สมาคม	الاتحاد اللبناني لكرة القدم สมาคมฟุตบอลเลบานอน
สมาพันธ์ย่อย	สหพันธ์ฟุตบอลเอเชียตะวันตก (WAFF)
สมาพันธ์	สมาพันธ์ฟุตบอลเอเชีย (AFC)
หัวหน้าผู้ฝึกสอน	Miodrag Radulović
กัปตัน	Hassan Maatouk
ติดทีมชาติสูงสุด	Abbas Atwi (84)
ทำประตูสูงสุด	Roda Antar (20)
สนามเหย้า	Camille Chamoun Sports City Stadium Saida International Stadium
รหัสฟีฟ่า	LBN
สีชุดเหย้า สีชุดเยือน
อันดับฟีฟ่า
อันดับปัจจุบัน	117 3 (20 มิถุนายน 2024)[1]
อันดับสูงสุด	82 (กุมภาพันธ์, เมษายน ค.ศ. 2018)
อันดับต่ำสุด	178 (เมษายน – พฤษภาคม ค.ศ. 2011)
เกมระดับนานาชาติครั้งแรก
Mandatory Palestine 5–1 เกรเตอร์เลบานอน (เทลอาวีฟ Mandatory Palestine; 27 เมษายน ค.ศ. 1940)
ชนะสูงสุด
เลบานอน 11–1 ฟิลิปปินส์ (โตเกียว ญี่ปุ่น; 28 กันยายน ค.ศ. 1967)
แพ้สูงสุด
อิรัก 8–0 เลบานอน (แบกแดด อิรัก; 25 พฤศจิกายน ค.ศ. 1959)  กาตาร์ 8–0 เลบานอน (โดฮา กาตาร์; 27 มีนาคม ค.ศ. 1985)
เอเชียนคัพ
เข้าร่วม	3 (ครั้งแรกในปี 2000)
ผลงานดีที่สุด	รอบแบ่งกลุ่ม (2000, 2019)

ฟุตบอลทีมชาติเลบานอน (อาหรับ: المنتخب اللبناني لكرة القدم; ฝรั่งเศส: Équipe du Liban de football) เป็นทีมฟุตบอลตัวแทนของประเทศเลบานอน^[2] มีฉายาคือ "ต้นซีดาร์" อยู่ภายใต้การควบคุมของสมาคมฟุตบอลเลบานอน (LFA) ซึ่งเป็นสมาชิกของสมาพันธ์ฟุตบอลเอเชีย (AFC) และสหพันธ์ฟุตบอลเอเชียตะวันตก (WAFF) อันดับโลกฟีฟ่าที่สูงที่สุดคืออันดับที่ 85 ในเดือนธันวาคม ค.ศ. 1998 สนามเหย้าของเลบานอนคือสนามกีฬาคามิลล์ ชามูน สปอร์ตซิตี ในเบรุต และสนามกีฬานานาชาติไซดาในไซดอน เลบานอนไม่เคยผ่านรอบคัดเลือกของฟุตบอลโลก แต่เคยเป็นเจ้าภาพ เอเชียนคัพ 2000 ซึ่งพวกเขาจบด้วยอันดับสุดท้ายของรอบแบ่งกลุ่ม เลบานอนเข้าร่วมเอเชียนเกมส์หนึ่งครั้งในปี 1998 และถูกน็อคตกรอบที่สอง เลบานอนเข้าร่วมการแข่งขันฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติเอเชียตะวันตกและอาหรับเนชันส์คัพเป็นประจำ โดยเคยเป็นเจ้าภาพอาหรับเนชันส์คัพ 1963 ซึ่งพวกเขาจบอันดับที่สาม และเคยจบอันดับที่สี่ในปี 1964 และ 1966 เลบานอนยังเคยจบอันดับที่สามในการแข่งขันแพนอาหรับเกมส์ปี 1957 และ 1997 และเคยจบอันดับที่สี่ในปี 1961

สนามกีฬาคามิลล์ ชามูน สปอร์ตซิตี (อาหรับ: ملعب مدينة كميل شمعون الرياضية) มีพื้นที่ 47,700 ตารางเมตร ความจุ 48,837 ที่นั่ง^[3] ตั้งอยู่ในย่าน Bir Hassan เมืองเบรุต ประเทศเลบานอน เป็นสนามกีฬาที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ ปัจจุบันใช้จัดการแข่งขันฟุตบอลและกรีฑา ก่อสร้างในปี ค.ศ. 1957 และสร้างใหม่ในปี ค.ศ. 1997 ในสภาพที่ต้านทานแผ่นดินไหวได้ ที่จอดรถรองรับได้ 2,590 คัน ในปี ค.ศ. 1998 สนามแห่งนี้ใช้จัดงานแพนอาหรับเกมส์ และในปี ค.ศ. 1999 ก็ใช้จัดงานฟุตบอลชิงแชมป์อาหรับ สนามแห่งนี้ยังเป็นสนามหลักในเอเชียนคัพ 2000 และเคยใช้จัดการแข่งขันแฟรงโคโฟนเกมส์ในปี ค.ศ. 2009

สนามกีฬานานาชาติไซดา (อาหรับ: إستاد صيدا الدولي) มีความจุ 22,600 ที่นั่ง ตั้งอยู่ที่เมืองไซดอน ประเทศเลบานอน โดยสนามแห่งนี้สร้างขึ้นเพื่อขยายพื้นที่ของสนามกีฬาเทศบาลไซดาแห่งเก่า และใช้จัดการแข่งขันเอเชียนคัพ 2000 ปกติแล้วสนามแห่งนี้ใช้จัดการแข่งขันฟุตบอลทั่วไปและกรีฑา สนามแห่งนี้ตั้งอยู่ทางทิศเหนือของเมือง และเป็นสนามที่ตั้งอยู่ใกล้กับทะเลมากที่สุดในโลก

• 1994 ถึง 2026 – ไม่ผ่านรอบคัดเลือก

เอเชียนคัพ										รอบคัดเลือก
ปี	ผล	อันดับ	แข่ง	ชนะ	เสมอ	แพ้	ได้	เสีย		แข่ง	ชนะ	เสมอ	แพ้	ได้	เสีย
1972	ไม่ผ่านรอบคัดเลือก	-	-	-	-	-	-	-		5	2	0	3	6	10
1976	ถอนตัว	-	-	-	-	-	-	-		-	-	-	-	-	-
1980	ไม่ผ่านรอบคัดเลือก	-	-	-	-	-	-	-		3	1	1	1	2	1
1984	ถอนตัว	-	-	-	-	-	-	-		-	-	-	-	-	-
1988	ถอนตัว	-	-	-	-	-	-	-		-	-	-	-	-	-
1992	ถอนตัว	-	-	-	-	-	-	-		-	-	-	-	-	-
1996	ไม่ผ่านรอบคัดเลือก	-	-	-	-	-	-	-		4	2	1	1	7	6
2000	รอบแบ่งกลุ่ม	10	3	0	2	1	3	7		-	-	-	-	-	-
2004	ไม่ผ่านรอบคัดเลือก	-	-	-	-	-	-	-		6	1	1	4	2	8
2007	ถอนตัว	-	-	-	-	-	-	-		-	-	-	-	-	-
2011	ไม่ผ่านรอบคัดเลือก	-	-	-	-	-	-	-		6	0	1	5	2	13
2015	ไม่ผ่านรอบคัดเลือก	-	-	-	-	-	-	-		6	2	2	2	12	14
2019	รอบแบ่งกลุ่ม	17	3	1	0	2	4	5		10	5	2	3	16	7
2023	รอบแบ่งกลุ่ม		3	0	1	2	1	5		6	3	1	2	11	8
ทั้งหมด	รอบแบ่งกลุ่ม	10	9	1	3	5	8	17		50	20	10	20	72	68

• คิงส์คัพ : อันดับที่สาม (2009)

• ฟีฟ่า.คอม เก็บถาวร 2019-01-07 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
• เอเอฟซี