อำเภอนิคมคำสร้อย
นิคมคำสร้อย เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดมุกดาหาร เดิมเป็นตำบลคำสร้อย ขึ้นกับอำเภอมุกดาหาร จังหวัดนครพนม ในขณะนั้น จัดตั้งเป็นกิ่งอำเภอนิคมคำสร้อย ในวันที่ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2518 โดยมีเขตการปกครอง 5 ตำบล คือ ตำบลนิคมคำสร้อย ตำบลนากอก ตำบลนาอุดม ตำบลหนองแวง และตำบลกกแดง ตามราชกิจจานุเบกษา เล่ม 92 ตอนที่ 104 วันที่ 3 มิถุนายน พ.ศ.2518 ต่อมาในวันที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2522 ได้ยกฐานะเป็นอำเภอนิคมคำสร้อย จังหวัดนครพนม ในขณะนั้น ซึ่งแบ่งการปกครองเป็น 5 ตำบล 64 หมู่บ้าน โดยมีการจัดตั้งอำเภอพร้อมกับ อำเภอหนองกุงศรี อำเภอไทรงาม อำเภอบ้านฝาง อำเภออุบลรัตน์ อำเภอเวียงชัย อำเภอดอยเต่า อำเภอนาหว้า อำเภอเสิงสาง อำเภอศรีสาคร อำเภอบึงสามพัน อำเภอนาดูน อำเภอค้อวัง อำเภอโพธิ์ชัย อำเภอเมืองสรวง อำเภอปลวกแดง อำเภอยางชุมน้อย อำเภอกาบเชิง อำเภอสุวรรณคูหา และอำเภอกุดข้าวปุ้น ตามราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 96 ตอนที่ 42 วันที่ 25 มีนาคม พ.ศ.2522 ในเวลาต่อมา วันที่ 25 กันยายน พ.ศ 2525 ได้มีพระราชบัญญัติในการจังตั้งจังหวัดมุกดาหารขึ้น ซึ่งได้แยกออกจากจังหวัดนครพนม จึงทำให้ท้องที่อำเภอนิคมคำสร้อยย้ายมาขึ้นกับการปกครองในท้องที่จังหวัดมุกดาหารจนถึงปัจจุบัน ที่ตั้งและอาณาเขตอำเภอนิคมคำสร้อยมีอาณาเขตติดต่อกับอำเภอข้างเคียง ดังนี้
การแบ่งเขตการปกครองการปกครองส่วนภูมิภาคอำเภอนิคมคำสร้อยแบ่งเขตการปกครองย่อยออกเป็น 7 ตำบล 79 หมู่บ้าน ได้แก่
การปกครองส่วนท้องถิ่นท้องที่อำเภอนิคมคำสร้อยประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 8 แห่ง ได้แก่
รายนามหัวหน้าประธานกิ่งอำเภอและนายอำเภอ
สถานศึกษาโรงเรียนประถมศึกษา 33 แห่ง ขยายโอกาส 8 แห่ง โรงเรียนมัธยมศึกษา 5 แห่ง ศูนย์การศึกษานอกโรงเรียน 1 แห่ง วิทยาลัยการอาชีพนิคมคำสร้อย 1 แห่ง วิทยาลัยชุมชนมุกดาหาร เครือข่ายนิคมคำสร้อย สถานที่ ฝึกอบรม/เรียน ใช้สถานที่ วิทยาลัยการอาชีพนิคมคำสร้อยและศูนย์การศึกษานอกโรงเรียนอำเภอนิคมคำสร้อย 1.โรงเรียนมัธยม ได้แก่ โรงเรียนคำสร้อยพิทยาสรรค์ โรงเรียนร่มเกล้าพิทยาสรรค์ โรงเรียนอุดมวิทย์ โรงเรียนโชคชัยวิทยา โรงเรียนแวงใหญ่วิทยา 2.มหาวิทยาลัย ได้แก่ วิทยาลัยการอาชีพนิคมคำสร้อย ด้านทรัพยากรธรรมชาติที่สำคัญของอำเภอวนอุทยานภูหมู ห้วยบังอี่ อ่างเก็บน้ำห้วยขี้เหล็ก ป่าไม้ ภูเขา ข้อมูลด้านเศรษฐกิจ1.อาชีพหลัก ได้แก่ ทำนา ทำสวน 2.อาชีพเสริม ได้แก่ ปลูกยางพารา ปลูกมันสัมปะหลัง ปลูกข้าวโพด ปลูกอ้อย ด้านการเกษตรและอุตสาหกรรม1.ผลผลิตทางการเกษตรที่สำคัญ ได้แก่ อ้อย หม่อนไหม ยางพารา มันสำปะหลัง 2.ชื่อแหล่งน้ำที่สำคัญได้แก่ ห้วยบังอี่ อ่างเก็บน้ำห้วยขี้เหล็ก ภูมิอากาศลักษณะทางภูมิอากาศเป็นแบบมรสุม มี 3 ฤดู ร้อน, ฝน, หนาว แหล่งน้ำธรรมชาติ มี 1 แห่งคือ อ่างเก็บน้ำห้วยขี้เหล็ก สภาพเศรษฐกิจ/อาชีพโครงสร้างทางเศรษฐกิจ และรายได้ส่วนใหญ่ มาจากภาคเกษตร ข้าวเป็นพืชเกษตรหลัก รองลงมา คือ อ้อยโรงงาน,ยางพารา,มันสำประหลัง ,หม่อนไหมและปอแก้วตามลำดับ รองลงมาคือ การค้าขาย และการบริการภาคอุตสาหกรรมซึ่งมีสัดส่วนน้อยมาก การศึกษาศาสนา,วัฒนธรรมและสังคมศาสนา ประชากรส่วนใหญ่ นับถือศาสนาพุทธ ร้อยละ 99 ศาสนาอื่น ๆ ร้อยละ 1 มีวัด /สำนักสงฆ์ / มูลนิธิ 82 แห่ง พระสงฆ์,แม่ชี,สามเณร รวม 250 รูป ขนบธรรมเนียมที่สำคัญได้แก่การทำบุญในวันสำคัญทางศาสนา ,วันสงกรานต์,วันลอยกระทง คติธรรมความเชื่อและสิ่งยึดเหนี่ยวทางจิตใจ ได้แก่ คติธรรมทางพุทธศาสนา ฮีตสิบสอง ครองสิบสี่ ภาษาถิ่นภาษาไทยอีสาน, ภูไท,ย้อ,ข่า ศิลปหัตถกรรมพื้นบ้านที่สำคัญชาวภูไท นิยมทอผ้าลายขิด ผ้าไหม, ผ้าห่มไหมพรม , ตีเหล็ก ทอเสื่อ, จักสานตะกร้าจากเส้นพลาสติก |