เจียวเอี๋ยน (เจี๋ยง เสี่ยน)
เจียวเอี๋ยน[1][2][3] (เสียชีวิต ค.ศ. 264) มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า เจี๋ยง เสี่ยน (จีน: 蔣顯; พินอิน: Jiǎng Xiǎn) เป็นขุนนางของรัฐจ๊กก๊กในยุคสามก๊กของจีน ประวัติเจียวเอี๋ยนเป็นชาวอำเภอเซียงเซียง (湘鄉縣 เซียงเซียงเซี่ยน) เมืองเลงเหลง (零陵郡 หลิงหลิงจฺวิ้น) ซึ่งปัจจุบันคือนครเซียงเซียง มณฑลหูหนาน[4] เป็นบุตรชายคนรองของเจียวอ้วนผู้เป็นขุนพล ขุนนาง และผู้สำเร็จราชการของรัฐจ๊กก๊ก เจียวเอี๋ยนเป็นน้องชายของเจียวปินขุนพลของจ๊กก๊ก เจียวเอี๋ยนเป็นผู้มีความรู้ความสามารถมาก ได้รับราชการในตำแหน่งข้าราชบริพารของรัชทายาท (太子僕 ไท่จื่อผู) รับใช้เล่ายอยผู้เป็นรัชทายาทแห่งจ๊กก๊กในรัชสมัยของเล่าเสี้ยน ในปี ค.ศ. 263 ภายหลังจากเล่าเสี้ยนจักรพรรดิแห่งจ๊กก๊กยอมจำนนต่อเตงงายขุนพลของวุยก๊กที่เป็นรัฐอริของจ๊กก๊ก เจียวปินพี่ชายของเจียวเอี๋ยนซึ่งอยู่รักษาอำเภอฮั่นเสีย (漢城縣 ฮั่นเฉิงเซี่ยน; ปัจจุบันคืออำเภอเหมี่ยน มณฑลฉ่านซี) เดินทางไปยังอำเภอโปยเสีย (涪縣 ฝูเซี่ยน; ปัจจุบันคือนครเหมี่ยนหยาง มณฑลเสฉวน) เพื่อพบกับจงโฮยขุนพลวุยก๊กแล้วกลายเป็นมิตรกับจงโฮย เจียวเอี๋ยนก็ได้เป็นมิตรกับจงโฮยเช่นกัน ทั้งเจียวปินและเจียวเอี๋ยนสองพี่น้องถูกสังหารโดยทหารที่ก่อการกำเริบในเดือนมีนาคม ค.ศ. 264[5] เมื่อจงโฮยเริ่มก่อกบฏในเซงโต๋ต่อต้านสุมาเจียวผู้สำเร็จราชการแห่งวุยก๊ก[6] ดูเพิ่มอ้างอิง
บรรณานุกรม
|