|
จดหมายของนักบุญเปาโลถึงฟีเลโมน
จดหมายนักบุญเปาโลถึงฟีเลโมน (อังกฤษ: Epistle to Philemon) เป็นหนังสือฉบับที่ 18 ในคัมภีร์ไบเบิลภาคพันธสัญญาใหม่ แต่เดิมหนังสือเล่มนี้เป็นจดหมายส่วนตัวของนักบุญเปาโลอัครทูตเขียนถึงฟีเลโมนซึ่งเป็นเพื่อนที่อาศัยอยู่ในเมืองโคโลสี จากข้อความเริ่มต้นของจดหมายและลักษณะการเขียน ยืนยันได้ว่าผู้เขียนคือนักบุญเปาโล และจากข้อความอื่น ๆ ในจดหมายบ่งบอกว่า จดหมายฉบับนี้ถูกเขียนขึ้นในขณะที่นักบุญเปาโล ถูกจำคุกอยู่กับเอปาฟรัส ดังนั้น ช่วงเวลาที่เขียนจดหมายนี้น่าจะใกล้เคียงกับที่เขียนพระธรรมโคโลสี ซึ่งก็จะอยู่ในราวปีค.ศ. 60 ตามข้อความในจดหมายฟีเลโมนน่าจะเป็นผู้ที่มีฐานะดี เพราะมีคริสตจักรอยู่ในบ้านของตนเอง[1] และมีทาสอยู่ในความครอบครองด้วย แม้ว่าจะไม่สามารถระบุได้ชัดเจนว่า มีทาสอยู่เป็นจำนวนเท่าใด แต่อย่างน้อยมีอยู่หนึ่งคนชื่อ โอเนสิมัส ผู้ได้แอบขโมยของบางสิ่งบางอย่างของเจ้านาย[2] ซึ่งตามกฎหมายของชาวโรมันแล้วมีโทษถึงตาย แต่ระหว่างทางที่หนีไปยังกรุงโรม ได้ไปพบกับนักบุญเปาโล หลังจากกลับใจเป็นคริสเตียนแล้ว โอเนสิมัสตั้งใจจะกลับไปหา ฟีเลโมน ผู้เป็นนายของตนนักบุญเปาโล จึงเขียนจดหมายฉบับนี้และฝากไปกับโอเนสิมัส ฟีเลโมน เป็นจดหมายที่สั้นที่สุดที่นักบุญเปาโลเขียน มีจุดประสงค์อยู่ 2 ประการ ประการแรกคือ ต้องการขอร้องให้ ฟีเลโมน ให้อภัยและยอมรับโอเนสิมัสเหมือนเป็นน้องชาย ไม่ใช่ในฐานะทาสอีกต่อไป[3] โดยยืนยันว่า หลังจากโอเนสิมัสกลับใจเป็นคริสเตียนแล้ว เขามีประโยชน์จริง ๆ ตามชื่อของเขา[4] ประการที่สองคือ ต้องการให้ทราบว่า ใครก็ตามที่รับพระกิตติคุณของพระเจ้า ก็จะได้รับการอภัยโทษและชีวิตเปลี่ยนไป ไม่ใช่เฉพาะโอเนสิมัสเท่านั้น แม้แต่นักบุญเปาโลเองก็เคยอยู่ฝ่ายตรงข้ามกับพระเจ้า[5] เมื่อกลับใจก็จะได้รับการอภัย ชีวิตเปลี่ยนแปลงไป[6] บุคคลหลาย ๆ คนที่นักบุญเปาโลอ้างถึงในจดหมายสั้น ๆ ฉบับนี้ เช่น อัปเฟีย อารคิปปัส เอปาฟรัส มาระโก อาริสทารคัส เดมาส และลูกา[7] ก็เช่นกัน โครงร่าง
อ้างอิง
ดูเพิ่ม
|
