|
จวนเสียง
จวนเสียง (เสียชีวิต ค.ศ. 258) มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า เฉฺวียน ช่าง (จีน: 全尚; พินอิน: Quán Shàng) ชื่อรอง จื่อเจิน (จีน: 子真; พินอิน: Zǐzhēn) เป็นขุนนางและขุนพลของรัฐง่อก๊กในยุคสามก๊กของจีน บุตรสาวของจวนเสียงคือเฉฺวียน ฮุ่ยเจี่ยเป็นจักรพรรดินีแห่งง่อก๊กและเป็นพระมเหสีของซุนเหลียงจักรพรรดิลำดับที่ 2 แห่งง่อก๊ก ประวัติจวนเสียงเป็นชาวอำเภอเจียนต๋อง (錢唐縣 เฉียนถางเซี่ยน) เมืองง่อกุ๋น (吳郡 อู๋จฺวิ้น) ซึ่งปัจจุบันคือนครหางโจว มณฑลเจ้อเจียง เกิดในตระกูลเดียวกันกับจวนจ๋อง ในช่วงปลายรัชสมัยของซุนกวนจักรพรรดิผู้ก่อตั้งรัฐง่อก๊ก พระองค์โปรดสนมพัวฮูหยินและซุนเหลียงพระโอรสองค์สุดท้อง กิมก๋งจู๋ (ซุน หลู่ปาน) พระธิดาของซุนกวนต้องการเอาใจซุนกวนรวมถึงแม่-ลูกพัวฮูหยินและซุนเหลียง จึงทูลแนะนำพระบิดาหลายครั้งให้จัดงานแต่งงานระหว่างซุนเหลียงและเฉฺวียน ฮุ่ยเจี่ย (全惠解) บุตรสาวของจวนเสียง ในปี ค.ศ. 250 ซุนกวนทรงปลดซุนโฮจากตำแหน่งรัชทายาท และตั้งซุนเหลียงขึ้นเป็นรัชทายาทแทน เฉฺวียน ฮุ่ยเจี่ยจึงได้ขึ้นเป็นพระชายา[1] หลังจากที่ซุนเหลียงขึ้นครองราชย์เป็นจักรพรรดิในปี ค.ศ. 252 เฉฺวียน ฮุ่ยเจี่ยได้ขึ้นเป็นจักรพรรดินี จวนเสียงได้รับการแต่งตั้งเป็นนายกองพันประตูเมือง (城門校尉 เฉิงเหมินเซี่ยวเว่ย์) และได้รับการตั้งให้มีบรรดาศักดิ์ตูถิงโหว (都亭侯) ต่อมาได้รับการแต่งตั้งแทนที่เตงอิ๋นในตำแหน่งเสนาบดีพิธีการ (太常 ไท่ฉาง) และขุนพลพิทักษ์ (衛將軍 เว่ย์เจียงจฺวิน) ได้เลื่อนบรรดาศักดิ์เป็นหย่งผิงโหว (永平侯) และได้รับการตั้งให้เป็นผู้จัดการกิจการของสำนักราชเลขาธิการ (錄尚書事 ลู่ช่างชูชื่อ) มีหน้าที่ดูแลราชการโดยรวม คนในตระกูลจวน (全 เฉฺวียน) ที่ได้รับบรรดาศักดิ์โหว (侯) มี 5 คน ล้วนเป็นผู้มีความโดดเด่นที่สุดในหมู่พระประยูรญาติฝ่ายมเหสีตั้งแต่เริ่มก่อตั้งรัฐง่อก๊กมา[2] ในปี ค.ศ. 258 จักรพรรดิซุนเหลียงทรงไม่พอพระทัยที่ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ซุนหลิมผูกขาดอำนาจ จึงทรงวางแผนร่วมกับกิมก๋งจู๋พระเชษฐภคินีและขุนพลเล่าเสง (劉丞 หลิว เฉิง) คิดการจะโค่นอำนาจของซุนหลิม พระองค์ยังทรงมีรับสั่งให้จวนกี๋บุตรชายของจวนเสียงให้ไปแจ้งกับจวนเสียงให้เข้าร่วมก่อการ แต่จวนเสียงเผลอเปิดเผยแผนการให้ภรรยา ภรรยาของจวนเสียงเป็นลูกพี่ลูกน้องของซุนหลิม จึงส่งคนไปแจ้งซุนหลิมทำให้แผนการรั่วไหล ซุนหลิมจึงนำทหารของตนเข้าจู่โจมและจับกุมจวนเสียงในเวลากลางคืน และส่งซุน เอิน (孫恩) น้องชายไปสังหารเล่าเสงนอกประตูชางหลง (蒼龍門 ชางหลงเหมิน) จากนั้นจึงนำทหารเข้าล้อมพระราชวัง ปลดซุนเหลียงจากตำแหน่งจักรพรรดิลงเป็นอ๋องแห่งห้อยเข (會稽王 ไคว่จีหวาง) และตั้งซุนฮิวผู้เป็นอ๋องแห่งลองเอี๋ย (琅邪王 หลางหยาหวาง) ขึ้นครองราชย์ จวนเสียงถูกเนรเทศไปยังเมืองเลงเหลง (零陵郡 หลิงหลิงจฺวิ้น) และถูกคนที่ซุนหลิมส่งมาลอบสังหารระหว่างทาง[3] ดูเพิ่มอ้างอิง
บรรณานุกรม
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||