ซุน เฟิ่น

ซุน เฟิ่น (จีน: 孫奮; พินอิน: Sūn Fèn; ก่อน ค.ศ. 235^[a] - 270) ชื่อรอง จื่อหยาง (จีน: 子揚; พินอิน: Zǐyáng) เป็นเจ้าชายของรัฐง่อก๊กในยุคสามก๊กของจีน เป็นพระโอรสองค์ที่ 5 ของซุนกวนจักรพรรดิผู้ก่อตั้งรัฐง่อก๊ก

ซุน เฟิ่นเป็นบุตรชายคนที่ 5 ของซุนกวนขุนศึกในช่วงปลายยุคราชวงศ์ฮั่นตะวันออกและขึ้นเป็นจักพรรดิผู้ก่อตั้งรัฐง่อก๊กในยุคสามก๊ก มารดาของซุน เฟิ่นคือจ้งจี (仲姬) สนมของซุนกวน^[1] ในช่วงปลายเดือนมกราคมหรือกุมภาพันธ์ ค.ศ. 252 ซุน เฟิ่นได้รับฐานันดรศักดิ์เป็น "อ๋องแห่งเจ๋" (齊王 ฉีหวาง) และได้ประทับอยู่ในบู๊เฉียง (武昌 อู่ชาง; ปัจจุบันคือนครเอ้อโจว มณฑลหูเป่ย์)^[2][3]

ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้

• พงศาวลีง่อก๊ก
• รายชื่อบุคคลในยุคสามก๊ก

• ตันซิ่ว (ศตวรรษที่ 3). จดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อ).
• เผย์ ซงจือ (ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายจดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อจู้).