เทียเภา
เทียเภา หรือในภาษาจีนกลางว่า เฉิง ผู่ ([2] ชื่อรอง เต๋อโหมว เป็นขุนพลและขุนนางชาวจีนที่รับใช้ขุนศึกซุนกวนในช่วงปลายราชวงศ์ฮั่นตะวันออกของจีน ก่อนหน้านั้นเขาเคยรับใช้ผู้ดำรงตำแหน่งก่อนหน้าซุนกวน ได้แก่ ซุนเกี๋ยน (บิดาของซุนกวน) และซุนเซ็ก (พี่ชายของซุนกวน)[3] ; เสียชีวิตหลัง ค.ศ. 210)อาชีพช่วงต้นภายใต้ซุนเกี๋ยนเทียเภาเดิมเป็นชาวเมืองปักเป๋ง (มณฆลเหอเป่ย์ในปัจจุบัน) อำเภอถู่หยิน (土垠縣) โย่วเป่ย์ผิงจฺวิ้น (右北平郡) ซึ่งอยู่ทางตะวันออกของอำเภอเฟิงรุ่น ถังชาน มณฑลเหอเป่ย์ในปัจจุบัน ในตอนแรกเขามีอาชีพเป็นขุนนางผู้น้อยในสำนักงานผู้บัญชาการท้องถิ่น เขาเป็นคนที่มีหน้าตาดี มีไหวพริบ และเชี่ยวชาญด้านกลยุทธ์ทางการทหาร[4] ภายหลังเทียเภารับใช้ซุนเกี๋ยนและเข้าร่วมปราบกบฏโผกผ้าเหลืองในคริสต์ทศวรรษ 180 เอาชนะกบฏที่หวาน (宛; ปัจจุบันคืออำเภอหวานเฉิง หนานหยาง มณฑลเหอหนาน) และเติ้ง (鄧; ปัจจุบันคือเติ้งโจว มณฑลเหอหนาน) ใน ค.ศ. 190 เขาเข้าร่วมการทัพปราบตั๋งโต๊ะในฝ่ายซุนเกี๋ยน และเอาชนะกองทัพของตั๋งโต๊ะที่หยางเหริน (陽人; เชื่อว่าอยู่ใกล้เวินเฉวียน มณฑลเหอหนาน) เทียเภาเข้ารบหลายครั้งและได้รับบาดเจ็บหลายรอบ[5] รับใช้ซุนเซ็ก
รับใช้ซุนกวน
เสียชีวิตชีวประวัติของเทียเภาไม่ได้ระบุว่าเขาเสียชีวิตเมื่อไหร่ อย่างไรก็ตาม อู๋ชู (吳書; หนังสือง่อก๊ก) เขียนโดยเหวย์ จาว ระบุว่า เทียเภาสังหารคนทรยศหลายร้อยคน และโยนร่างลงในกองไฟ หลังเหตุการณ์นี้เขาป่วยและอีกกว่า 100 วันก็เสียชีวิต[6] ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 229 หลังซุนกวนสถาปนาตนเองเป็นจักรพรรดิและจัดตั้งง่อก๊ก พระองค์พระราชทานบรรดาศักดิ์โหวแก่เฉิง ซือ (程咨) บุตรชายของเทียเภา เพื่อยกย่องการมีส่วนร่วมของเทียเภา[7] ในวัฒนธรรมร่วมสมัย
ดูเพิ่มหมายเหตุอ้างอิง
|