Эдуард Тэйтэм

Эдуард Тэйтэм
Дата нараджэння	14 снежня 1909(1909-12-14)[1][2][…]
Месца нараджэння	Боўлдэр, Боўлдэр, Каларада, ЗША[3]
Дата смерці	5 лістапада 1975(1975-11-05)[1][2][…] (65 гадоў)
Месца смерці	Нью-Ёрк, штат Нью-Ёрк, ЗША
Грамадзянства	ЗША
Род дзейнасці	біяхімік, генетык
Месца працы	Стэнфардскі ўніверсітэт Ракфелераўскі ўніверсітэт
Альма-матар	Вісконсінскі ўніверсітэт у Мадысане Чыкагскі ўніверсітэт
Член у	Нацыянальная акадэмія навук ЗША Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Амерыканскае філасофскае таварыства[4]
Узнагароды	Remsen Award[d] (1953)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Эдуард Тэйтэм (англ.: Edward Lawrie Tatum; 14 снежня 1909, Боўлдэр, Каларада — 5 лістапада 1975, Нью-Ёрк) — амерыканскі біяхімік і генетык, член Нацыянальнай акадэміі навук ЗША (1952). Лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне.

Скончыў Вісконсінскі ўніверсітэт у Мадысане (1931). Доктар біяхіміі (1934). Працаваў у Стэнфардскім (1937—1945, 1948—1956) і Ельскім (1945—1948) універсітэтах (з 1946 года прафесар). З 1957 года прафесар Ракфелераўскага інстытута медыцынскіх даследаванняў.

У 1941 годзе выявіў (сумесна з Дж. Бідлам), што ў грыба нейраспоры генная мутацыя прыводзіць да страты штамам здольнасці сінтэзаваць якую-небудзь неабходную для росту амінакіслату, вітамін ці інш. роставы фактар (аўксатрофны мутант), а ў 1945 годзе выявіў гэтую ўласцівасць і ў бактэрый. Адкрыў (сумесна з Дж. Ледэрбергам, 1947) у бактэрый з’яву генетычнай рэкамбінацыі. Сумесна з Дж. Бідлам высунуў канцэпцыю «адзін ген — адзін фермент», якая з’явілася асновай біяхімічнай генетыкі.