ბერკელიუმი
97 Bk
[247]
5f9 7s2
ბერკელიუმი, 97 Bk
ზოგადი თვისებები მარტივი ნივთიერების ვიზუალური აღწერა
მოვერცხლისფრო ლითონი მასური რიცხვი
ბერკელიუმი პერიოდულ სისტემაში
ატომური ნომერი (Z )
97 პერიოდი
7 პერიოდი ბლოკი
f-ბლოკი ელექტრონული კონფიგურაცია
[Rn] 5f9 7s2 ელექტრონი გარსზე
2, 8, 18, 32, 27, 8, 2
ელემენტის ატომის სქემა ფიზიკური თვისებები აგრეგეგატული მდგომ. ნსპ -ში
მყარი სხეული დნობის ტემპერატურა
ბეტა: 986 °C (1259 K , 1807 °F ) დუღილის ტემპერატურა
ბეტა: 2627 °C (2900 K , 4760 °F ) სიმკვრივე (ო.ტ. )
ალფა: 14.78 გ/სმ3 ბეტა: 13.25 გ/სმ3 დნობის კუთ. სითბო
7.92 კჯ/მოლი ატომის თვისებები ჟანგვის ხარისხი
+2, +3 , +4, +5 ელექტროდული პოტენციალი
ელექტროუარყოფითობა
პოლინგის სკალა: 1,3 იონიზაციის ენერგია
ატომის რადიუსი
ემპირიული: 170 პმ
ბერკელიუმის სპექტრალური ზოლები სხვა თვისებები ბუნებაში გვხვდება
სინთეზირების შედეგად მესრის სტრუქტურა
ჰექსაგონალური თბოგამტარობა
10 ვტ /(მ ·K ) მაგნეტიზმი
პარამაგნეტიკი CAS ნომერი
7440-40-6 ისტორია სახელწოდება მომდინარეობს
აღმოჩენის ქალაქის „ბერკლი“ სახელის მიხედვით აღმომჩენია
გლენ სიბორგი, სტენლი ტომფსონი და ალბერტ გიორსო (1949) ბერკელიუმის მთავარი იზოტოპები
•
ბერკელიუმი [ 1] [ 2] , ბერკლიუმი (ლათ. Berkelium ; ქიმიური სიმბოლო —
Bk
{\displaystyle {\ce {Bk}}}
) — ელემენტთა პერიოდული სისტემის მეშვიდე პერიოდის , ჯგუფგარეშე (ძველი კლასიფიკაციით მესამე ჯგუფის თანაური ქვეჯგუფის, IIIბ) ხელოვნურად მიღებული რადიოაქტიური ქიმიური ელემენტი . განეკუთვნება აქტინოიდების ოჯახს. მისი ატომური ნომერია — 97, tდნ (ბეტა) — 986 °C, tდუღ (ბეტა) — 2627 °C, სიმკვრივე (ბეტა) — 13.25 გ/სმ3 . ბერკელიუმი სინთეზირებულია ამერიკელი მეცნიერების გლენ სიბორგის, სტენლი ტომფსონისა და ალბერტ გიორსოს მიერ 1949 წელს, ციკლოტრონზე α-ნაწილაკებით ამერიციუმის ჟანგის
Am
2
241
O
3
{\displaystyle {\ce {^{241}Am2O3}}}
დასხივების შედეგად. სახელი ეწოდა სამეცნიერო კვლევითი ცენტრის — ქალაქ ბერკლის (კალიფორნია , აშშ ) მიხედვით.
იზოტოპები და ვალენტობა
ცნობილია ბერკლიუმის იზოტოპები 243-250 მასური რიცხვებით. სხვა აქტინოიდებისგან განსხვავებით წყალხსნარებში ბერკლიუმი იცვლის ვალენტობას , ძირითადად კი 3-ვალენტოვანია.
ლიტერატურა
Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements , 2nd, Butterworth-Heinemann. ISBN 0-08-037941-9 . (ინგლისური )
Holleman, Arnold F.; Wiberg, Nils (2007). Textbook of Inorganic Chemistry , 102nd, de Gruyter. ISBN 978-3-11-017770-1 . (ინგლისური )
Peterson, J. R.; Hobart, D. E. (1984). „The Chemistry of Berkelium“, Advances in inorganic chemistry and radiochemistry . Academic Press, გვ. 29–64. DOI :10.1016/S0898-8838(08)60204-4 . ISBN 0-12-023628-1 . (ინგლისური )
რესურსები ინტერნეტში
სქოლიო
Eu , Sm , Li , Cs , Rb , K , Ra , Ba , Sr , Ca , Na , Ac , La , Ce , Pr , Nd , Pm , Gd , Tb , Mg , Y , Dy , Am , Ho , Er , Tm , Lu , Sc , Pu , Th , Np , U , Hf , Be , Al , Ti , Zr , Yb , Mn , V , Nb , Pa , Cr , Zn , Ga , Fe , Cd , In , Tl , Co , Ni , Te , Mo , Sn , Pb , H2 , W , Sb , Bi , Ge , Re , Cu , Tc , Te , Rh , Po , Hg , Ag , Pd , Os , Ir , Pt , Au