Strażnica została sformowana w 1945 w strukturze 49 komendy odcinka Paczków jako 226 strażnica WOP (Warmałcice)[1][b] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[2].
Na początku 1947, 226 strażnica WOP Warmałcice wystawiła placówkę w miejscowości Łąka[3].
W 2. połowie lat 40. 226 strażnica WOP Warmałcice została przeniesiona z miejscowości Warmałcice do miejscowości Jarnołtów.
W związku z reorganizacją oddziałów WOP, 24 kwietnia 1948 226 strażnica OP Jarnołtów została włączona w struktury 73 batalionu Ochrony Pogranicza, a 1 stycznia 1951 46 batalionu WOP w Paczkowie, który funkcjonował do 1956.
Od 15 marca 1954 wprowadzono nową numerację strażnic[c] a strażnica WOP Jarnołtów otrzymała nr 235 w skali kraju[5].
W 1956 rozpoczęto numerowanie strażnic na poziomie brygady. Strażnica II kategorii Jarnołtów była 25 w 4 Brygadzie Wojsk Ochrony Pogranicza[6].
1 stycznia 1960 była jako 2 strażnica WOP IV kategorii Jarnołtów.
1 stycznia 1964 była jako 3 strażnica WOP lądowa IV kategorii Jarnołtów funkcjonowała w strukturach 45 batalionu WOP w Prudniku[7][8][d] do rozformowania w 1975[10]. Ochraniany przez strażnicę odcinek granicy państwowej, przejęły strażnice WOP: Gierałcice i Jasienica Górna.
Ochrona granicy
W 1960 2 strażnica WOP Jarnołtów IV kategorii, ochraniała odcinek granicy państwowej o długości 10796 m.
Włącznie znak graniczny nr 167/6, wyłącznie znak gran. nr 176/18.
Współdziałała w zabezpieczeniu granicy państwowej z:
Strażnice WOP w: Gierałcicach i Jasienicy Górnej
W ochronie granicy dowódcy strażnicy ściśle współpracowali ze swoimi odpowiednikami tj. naczelnikami placówek OSH (Ochrana Statnich Hranic) CSRS.
Wydarzenia
1956 – koniec czerwca–początek lipca w okresie tzw. „Wypadków poznańskich”, przy linii granicznej i w strefie działania, odnajdywano pakunki zawierające ulotki z tzw. „bibułą”, przytwierdzone do balonów leżących na ziemi[11]. W związku z masowością zjawiska, żołnierze otrzymali zezwolenie na użycie broni, celem zestrzelenia nisko przelatujących balonów (nawet jeśli znajdowały się na terytoriumczechosłowackim, ale w zasięgu ognia – to samo czynili pogranicznicy czechosłowaccy)[12].
1972 – 13 lipca szef strażnicy sierż. Jerzy O. jako dysponent samochodu służbowego STAR 29A, rozwożąc bieliznę z pralni Jednostki wojskowej 4884, do strażnic w miejscowości Biskupów, doszło do potrącenia pieszego, mieszkańca Prudnika. Poszkodowanego przewieziono do szpitala w Głuchołazach, w celu udzielenia pomocy lekarskiej[13].
Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1985. Warszawa: Wojskowa Drukarnia w Łodzi, 1985.
Stefan Gacek: Górnośląska Brygada WOP. Rys historyczny 1945–1991. Gliwice: Wydawnictwo Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego, 2005.
Mirosław Kudasiewicz. Wspomnienia Weterana WOP (40) Niespełnione marzenia (Finansowe) cz. I. „Tygodnik Prudnicki”. 18(753), s. 10, 2005-05-04. ISSN1231-904X.
Mirosław Kudasiewicz. Wspomnienia Weterana WOP (94) Parę słów o służbie samochodowej. „Tygodnik Prudnicki”. 21(807), s. 10, 2006-05-24. ISSN1231-904X.
Mirosław Kudasiewicz. Z archiwum odkrywcy – Balonowa propaganda. „Tygodnik Prudnicki”. 19(649), s. 8, 2003-05-07. ISSN1231-904X.
Wiesław Ziemianek. Proces powstania, organizacji i rozwoju Wojsk Ochrony Pogranicza w latach 1945-1948 na przykładzie jednostki w Kłodzku. „Biuletyn Centralnego Ośrodka Straży Granicznej”. 23/2003, 2003. Koszalin: Centralny Ośrodek Straży Granicznej. ISSN1429-2505.
Archiwum SGr., DWOP, sygn. 217/143, Wykazy dyslokacyjne Wojsk Ochrony Pogranicza 1946. Wykaz strażnic i miejsc ich rozlokowania adresowany do Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego i Ministerstwa Spraw Zagranicznych z 4 maja 1946.
Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Dyslokacja jednostek Wojsk Ochrony Pogranicza z 8 kwietnia 1954.
Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Wykaz dyslokacyjny etatowych oddziałów i pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza z 18 maja 1957.
Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1400/3, k. 590–620; Rozkazy zarządzenia i wytyczne w zakresie wszelkiego rodzaju zaopatrzenia. Wykaz dyslokacyjny jednostek i pododdziałów WOP na dzień 1 stycznia 1964.