ท่าอากาศยานนานาชาติเบตง
ท่าอากาศยานนานาชาติเบตง[4] (อังกฤษ: Betong International Airport) เป็นท่าอากาศยานแห่งที่ 29 ของกรมท่าอากาศยาน และเป็นแห่งที่ 39 ในประเทศไทย ตั้งอยู่เลขที่ 125 หมู่ที่ 8 ตำบลยะรม อำเภอเบตง จังหวัดยะลา อยู่ห่างจากตัวเมืองเบตงไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ ประมาณ 10 กิโลเมตร[5] มีขนาดพื้นที่ 920 ไร่ (147 เฮกตาร์) ทางวิ่งสามารถรองรับเครื่องบินขนาด 80 ที่นั่ง อาคารที่พักผู้โดยสารสามารถรองรับผู้โดยสารได้ 300 คนต่อชั่วโมง[5] หรือ 800,000 คนต่อปี[3] ท่าอากาศยานนานาชาติเบตงเริ่มการก่อสร้างเมื่อวันที่ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2560[6] ก่อสร้างแล้วเสร็จในต้นปี พ.ศ. 2563[7] และได้เปิดใช้งานสำหรับเที่ยวบินทางราชการ และเที่ยวบินส่วนบุคคลมาอย่างต่อเนื่อง[8] ได้รับใบรับรองการดำเนินงานสนามบินสาธารณะเมื่อวันที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2565[1] มีเที่ยวบินปฐมฤกษ์ในรูปแบบเช่าเหมาลำเพื่อทดลองเที่ยวบินพาณิชย์เมื่อวันที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2565[2][9] และได้เปิดให้บริการอย่างเป็นทางการวันที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2565 พร้อมกับเที่ยวบินเชิงพาณิชย์แบบประจำเที่ยวบินแรก[3] ประวัติการก่อสร้างท่าอากาศยานเบตง เริ่มหลังจากที่คณะรัฐมนตรีมีมติเมื่อวันที่ 6 ตุลาคม 2558 เห็นชอบในหลักการให้กรมท่าอากาศยาน (ทย.) กระทรวงคมนาคม ดำเนินโครงการก่อสร้างท่าอากาศยานเบตง ในวงเงิน 1,900 ล้านบาท ระยะเวลาดำเนินโครงการ 3 ปี (2559 – 2562) ซึ่งเป็นท่าอากาศยานสังกัดกรมท่าอากาศยานลำดับที่ 29 และนับเป็นท่าอากาศยานในประเทศไทยลำดับที่ 39[10] ซึ่งจุดประสงค์ที่ก่อให้เกิดท่าอากาศยานเบตงนั้น เพื่อเป็นการแก้ไขปัญหาการคมนาคมในพื้นที่อำเภอเบตงที่มีสภาพภูมิประเทศเป็นภูเขาสูงชันไม่สะดวกต่อการเดินทาง และเป็นไปตามนโยบายของรัฐบาลที่ต้องการพัฒนาเศรษฐกิจและความมั่นคงในพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ และสนับสนุนการพัฒนาเศรษฐกิจสังคม การเมือง และจะทำให้การคมนาคมขนส่งภายในจังหวัดยะลา และการเชื่อมต่อสู่ประเทศมาเลเซียที่ด่านเบตงและพื้นที่ใกล้เคียงจะสะดวกรวดเร็วยิ่งขึ้น[8] เมื่อวันที่ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2560 อาคม เติมพิทยาไพสิฐ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคม เป็นประธานพิธีวางศิลาฤกษ์การก่อสร้างท่าอากาศยานเบตง จังหวัดยะลา[6] ซึ่ง อาคารผู้โดยสาร ลานจอดอากาศยาน ทางขับ และทางวิ่ง สร้างแล้วเสร็จเมื่อปี พ.ศ. 2562[11] และอุปกรณ์อำนวยการเดินอากาศได้ติดตั้งแล้วเสร็จในต้นปี พ.ศ. 2563 แต่เนื่องจากการระบาดทั่วของโควิด-19 ทำให้ต้องเลื่อนเปิดท่าอากาศยานอย่างไม่มีกำหนด[7][12] ในวันที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2565 ได้มีการวิพากย์วิจารณ์กันในสื่อโซเชียลว่า ท่าอากาศยานนานาชาติเบตงยังไม่ได้เปิดใช้งาน ทั้งที่ผ่านมา 2 ปีแล้ว โดยระบุว่าเป็นปัญหาทางด้านเครื่องบินที่นำมาลงได้มีน้ำมันไม่พอบินไปกลับ เนื่องจากเป็นเครื่องบินขนาดเล็ก และที่ท่าอากาศยานไม่มีคลังน้ำมัน และการที่จะต้องบินผ่านน่านฟ้าประเทศมาเลเซียในบางทิศทาง[13] ต่อมา ธนกร วังบุญคงชนะ โฆษกรัฐบาล ได้ชี้แจงว่าท่าอากาศยานนานาชาติเบตงได้มีการให้บริการเที่ยวบินทางราชการ และเที่ยวบินส่วนบุคคล ซึ่งได้มีการทำการบินมาอย่างต่อเนื่อง อยู่ระหว่างพัฒนาท่าอากาศยานให้สามารถรองรับการเดินทางทางอากาศของประชาชนได้อย่างเพียงพอ และครอบคลุมทุกความต้องการ รวมถึงเชื่อมโยงเส้นทางคมนาคมของประชาชนให้ทั่วถึง และสำหรับเส้นทางบินและการขึ้นลงของอากาศยาน จะอยู่ในน่านฟ้าของประเทศไทยเท่านั้น ไม่มีล้ำเข้าไปในน่านฟ้าของประเทศเพื่อนบ้านแต่อย่างใด[8] ท่าอากาศยานนานาชาติเบตง ได้รับใบรับรองการดำเนินงานสนามบินสาธารณะจากสำนักงานการบินพลเรือนแห่งประเทศไทยเมื่อวันที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2565[1] และในวันที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2565 เวลา 11.00 น. สายการบินนกแอร์ ได้มีเที่ยวบินพิเศษ ดอนเมือง-เบตง เที่ยวบินที่ DD6260 ด้วยเครื่องบิน Q-400 เกิดจากการร่วมมือกันของกลุ่มสมาคมศิษย์เก่าโรงเรียนวีระราษฎร์ประสาน และชมรมเบตงกรุงเทพมหานคร ที่ร่วมกันเช่าเหมาลำ เพื่อทดลองเที่ยวบินพาณิชย์ เป็นเที่ยวบินการกุศลเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจและการท่องเที่ยว อำเภอเบตง จังหวัดยะลา[2][9] ในวันที่ 14 มีนาคม 2565 ประยุทธ์ จันทร์โอชา และคณะ เดินทางด้วยสายการบินนกแอร์ เที่ยวบินที่ DD6260 เครื่องบินทะเบียน HS-DQB เพื่อเปิดใช้งานท่าอากาศยานอย่างเป็นทางการ[3] วันที่ 29 เมษายน 2565 สายการบินนกแอร์บินประจำในเที่ยวบิน DD622 นับเป็นเที่ยวบินแรกที่ไม่ใช่เที่ยวบินเช่าเหมาลำที่ทำการบินปฐมฤกษ์ในวันดังกล่าว อาคารสถานที่อาคารผู้โดยสาร
ทางวิ่ง (รันเวย์) และทางขับ (แท็กซี่เวย์)
แผนการพัฒนาท่าอากาศยานกรมท่าอากาศยาน มีแผนที่จะขยายทางวิ่งจากความยาว 1,800 เมตร เป็น 2,500 เมตร เพื่อให้สามารถรองรับอากาศยานขนาด 180 ที่นั่งได้ และจะขยายพื้นที่ปลอดภัยปลายทางรันเวย์ทั้งทิศตะวันออก และตะวันตก ทิศละ 240 เมตรตามมาตรฐานสากล พร้อมทั้งขยายทางขับ จากความกว้าง 18 เมตร เป็น 23 เมตร และขยายลานจอดเครื่องบินจากขนาด 94x180 เมตร เป็นขนาด 94x240 เมตร เพื่อทำให้ท่าอากาศยานนานาชาติเบตง สามารถจอดเครื่องบินขนาด 180 ที่นั่งได้ 3 ลำพร้อมกัน ขณะเดียวกันยังมีการออกแบบงานระบบต่างๆ อาทิ ระบบเครื่องช่วยการเดินอากาศ และระบบระบายน้ำ ตลอดจนมีการปรับปรุงลานจอดรถยนต์ ถนนเข้า-ออก และรั้วสนามบิน[15] ในส่วนของการให้บริการเติมน้ำมันอากาศยาน กรมท่าอากาศยานได้มีการหารือแนวทางร่วมกันกับ บริษัท ปตท. จำกัด (มหาชน) โดยได้มีการวางแผนการลงทุนและแนวทางในการให้บริการในอนาคต[16] รายชื่อสายการบิน
สายการบินที่เคยให้บริการ
ข้อมูลสถิติการขนส่งทางอากาศท่าอากาศยานนานาชาติเบตง เริ่มมีการขนส่งทางอากาศในปี พ.ศ. 2564 จำนวน 79 เที่ยวบิน ส่วนใหญ่เป็นเที่ยวบินส่วนตัว จำนวน 53 เที่ยวบิน และในปี พ.ศ. 2565 เริ่มเปิดให้บริการเที่ยวบินพาณิชย์แบบประจำ จำนวน 178 เที่ยวบิน ผู้โดยสาร 12,869 คน เที่ยวบินส่วนตัว 26 เที่ยวบิน กระทั่งในปี พ.ศ. 2566 มีจำนวนเที่ยวบินจนถึงเดือนพฤศจิกายน จำนวน 38 เที่ยวบิน เป็นเที่ยวบินพาณิชย์แบบประจำ 2 เที่ยวบิน เที่ยวบินส่วนตัว 26 เที่ยวบิน และเที่ยวบินทหาร 10 เที่ยวบิน[17] การเดินทางสู่ท่าอากาศยานทางเข้าท่าอากาศยานนานาชาติเบตงอยู่บนทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 4062/4326 ด้านทิศตะวันออกของอำเภอเบตง ห่างจากวงเวียนหอนาฬิกาอำเภอเบตงไปทางทิศตะวันออกเป็นระยะทาง 11 กิโลเมตร มีลานจอดรถที่รองรับรถยนต์ได้จำนวน 139 คัน[18] ดูเพิ่มวิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ ท่าอากาศยานนานาชาติเบตง อ้างอิง
|