พระเจ้าราชวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าสุด
พระเจ้าราชวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าสุด หรือ พระองค์สุดศาลา (พ.ศ. 2360 — 13 ตุลาคม พ.ศ. 2413) พระราชธิดาพระองค์ที่ 40 ในสมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาเสนานุรักษ์ประสูติแต่เจ้าจอมมารดาม่วง พระประวัติพระเจ้าราชวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าสุด ประสูติเมื่อพ.ศ. 2360[1] เป็นพระธิดาในสมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาเสนานุรักษ์ประสูติแต่เจ้าจอมมารดาม่วง ในสมัยรัชกาลที่ 4 พระองค์เจ้าสุด ลงไปพระบรมมหาราชวัง ออกไปพระเมรุพระศพสมเด็จพระนางเจ้าโสมนัสวัฒนาวดี แล้วมีขโมยขึ้นพระตำหนัก พระองค์เจ้าอรุณจึงกราบบังคมทูลพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว หลังจากนั้นพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวจึงทรงชำระความ และออกประกาศพระราชบัญญัติฝ่ายพระบวรราชวัง เรื่องเล่นเบี้ยในพระบวรราชวัง เป็นต้นมา ดังปรากฏในคำประกาศประกาศพระราชบัญญัติฝ่ายพระบวรราชวัง เรื่องเล่นเบี้ยในพระบวรราชวังว่า[2] "...ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ สั่งว่า พระบวรวงศ์เธอชั้น ๒ พระองค์เจ้าอรุณกราบบังคมทูลพระกรุณาว่า พระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าหญิงสุด ลงไปพระบรมมหาราชวัง... ผู้ร้ายเข้าในตำหนัก... จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้า ฯ ให้ชำระเอาตัวผู้ร้ายให้จงได้... อนึ่งมีพระราชบัญญัติห้ามมิให้คนภายนอกพระบวรราชวังเข้ามาคบหากันกับคนในพระบวรราชวัง ห้ามมิให้เจ้าจอมหม่อมพนักงานท้าวนางจ่าโขลนผู้ใหญ่ผู้น้อย แลข้าหลวงพระองค์เจ้าหม่อมเจ้าข้าทาษทั้งปวง ซึ่งอยู่ในพระบวรราชวังคบหาคนนอกพระบวรราชวัง..." พระเจ้าราชวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าสุด สิ้นพระชนม์ในรัชกาลที่ 5 เมื่อวันจันทร์ที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2413 พระชันษา 53 ปี[1] พงศาวลี
อ้างอิง
|