Share to:

 

ภาษาโลร์

ภาษาโลร์
ถิ่นเหนือ: زۊن لٛۏری
ถิ่นใต้: لُرِیَ بُزُرْگ
ออกเสียง[loriː]
ประเทศที่มีการพูดประเทศอิหร่าน; บางหมู่บ้านในภาคตะวันออกของประเทศอิรัก[1][2]
ภูมิภาคซากรอสใต้
ชาติพันธุ์ชาวโลร์
จำนวนผู้พูดunknown (undated figure of 4–5 ล้านคน)[3][4]
ตระกูลภาษา
ภาษาถิ่น
โลร์กลาง (มินจัล)
แบฆทียอรี
โลร์ใต้
คุมซารี
รหัสภาษา
ISO 639-3มีหลากหลาย:
lrc – โลร์เหนือ
bqi – แบฆทียอรี
luz – โลร์ใต้

โลร์ (โลร์ถิ่นเหนือ: لٛۏری, อักษรโรมัน: Łôrī, โลร์ถิ่นใต้: لُرِی, อักษรโรมัน: Lorī) เป็นภาษากลุ่มอิหร่านทางตะวันตกเฉียงใต้ที่พูดโดยชาวโลร์ซึ่งเป็นชนกลุ่มอิหร่านในเอเชียตะวันตก ภาษาถิ่นของภาษาโลร์มีที่มาจากภาษาเปอร์เซียกลาง โดยประกอบด้วยภาษาโลร์ถิ่นกลาง, ภาษาโลร์ถิ่นแบฆทียอรี,[3][5] และภาษาโลร์ถิ่นใต้[3][5] ผู้พูดภาษานี้เป็นภาษาหลักคือชาวแบฆทียอรีและชาวโลร์ใต้[6] ในประเทศอิหร่าน

ประวัติ

ภาษาโลร์เป็นภาษาที่ยังมีผู้ใช้อยู่ที่มีความใกล้ชิดกับภาษาเปอร์เซียเก่าและภาษาเปอร์เซียกลางมากที่สุด[7] ภาษานี้สืบทอดมาจากภาษาเปอร์เซียกลาง (ปาร์ซิก)[3][8] โดยอยู่ใน กลุ่มเปอร์ซิด หรือ กลุ่มซากรอสตอนใต้ และมีศัพท์คล้ายกับภาษาเปอร์เซียสมัยใหม่ โดยมีความแตกต่างหลักอยู่ที่ระบบเสียง[9]

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

  1. ↑ Northern Luri ที่ Ethnologue (18th ed., 2015) (ต้องสมัครสมาชิก)
  2. ↑ Dougherty, Beth K.; Ghareeb, Edmund A. (2013). Historical Dictionary of Iraq. Historical Dictionaries of Asia, Oceania, and the Middle East (2nd ed.). Lanham: Scarecrow Press. p. 209. ISBN 978-0-8108-6845-8.
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 Anonby, Erik John (July 2003). "Update on Luri: How many languages?" (PDF). Journal of the Royal Asiatic Society. Series 3. 13 (2): 171–197. doi:10.1017/S1356186303003067. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2014-09-11. สืบค้นเมื่อ 2021-03-14.
  4. ↑ Anonby, Erik J. (20 December 2012). "LORI LANGUAGE ii. Sociolinguistic Status". Encyclopædia Iranica. ISSN 2330-4804. สืบค้นเมื่อ 2019-04-14. In 2003, the Lori-speaking population in Iran was estimated at 4.2 million speakers, or about 6 percent of the national figure (Anonby, 2003b, p. 173). Given the nationwide growth in population since then, the number of Lori speakers in 2012 is likely closer to 5 million.
  5. ↑ 5.0 5.1 G. R. Fazel, ‘Lur’, in Muslim Peoples: A World Ethnographic Survey, ed. R. V. Weekes (Westport, 1984), pp. 446–447
  6. ↑ Limbert, John (Spring 1968). "The Origin and Appearance of the Kurds in Pre-Islamic Iran". Iranian Studies. 1 (2): 41–51. doi:10.1080/00210866808701350. JSTOR 4309997.
  7. ↑ C.S. Coon, "Iran:Demography and Ethnography" in Encyclopaedia of Islam, Volume IV, E. J. Brill, pp 10,8.
  8. ↑ Stilo, Donald (15 December 2007). "Isfahan xxi. PROVINCIAL DIALECTS". Encyclopædia Iranica. Vol. XIV, fasc. 1. pp. 93–112. ISSN 2330-4804. สืบค้นเมื่อ 2019-04-14. While the modern SWI languages, for instance, Persian, Lori-Baḵtiāri and others, are derived directly from Old Persian through Middle Persian/Pahlavi
  9. ↑ Digard, J.-P.; Windfuhr, G. L.; Ittig, A. (15 December 1988). "BAḴTĪĀRĪ TRIBE ii. The Baḵtīārī Dialect". Encyclopædia Iranica. Vol. III, fasc. 5. pp. 553–560. ISSN 2330-4804. สืบค้นเมื่อ 2019-04-14.

อ่านเพิ่ม

  • Freidl, Erika. 2015. Warm Hearts and Sharp Tongues: Life in 555 Proverbs from the Zagros Mountains of Iran. Vienna: New Academic Press. ISBN 978-3-7003-1925-2
  • F. Vahman and G. Asatrian, Poetry of the Baxtiārīs: Love Poems, Wedding Songs, Lullabies, Laments, Copenhagen, 1995.[1]

แหลงข้อมูลอื่น

มีการทดสอบ Northern Luri ของวิกิพีเดีย ที่วิกิมีเดีย อินคิวเบเตอร์
มีการทดสอบ Bakhtiari ของวิกิพีเดีย ที่วิกิมีเดีย อินคิวเบเตอร์
มีการทดสอบ Southern Luri ของวิกิพีเดีย ที่วิกิมีเดีย อินคิวเบเตอร์
Kembali kehalaman sebelumnya