รืด ฟัน นิสเติลโรย
รึตเคอรึส โยฮันเนิส มาร์ตีนึส ฟัน นิสเติลโรย (ดัตช์: Rutgerus Johannes Martinus Ruud Van Nistelrooij) รู้จักกันในชื่อ รืด ฟัน นิสเติลโรย (Ruud Van Nistelrooy) เป็นอดีตนักฟุตบอลและผู้จัดการทีมชาวดัตช์ ปัจจุบันเป็นผู้จัดการทีมเลสเตอร์ซิตี สโมสรในพรีเมียร์ลีก เขาได้รับการยกย่องเป็นหนึ่งในผู้เล่นกองหน้าที่ดีที่สุดในยุคของเขา รวมทั้งเป็นหนึ่งในผู้เล่นที่ดีที่สุดในการแข่งขันขันพรีเมียร์ลีก ฟัน นิสเติลโรยเป็นผู้ทำประตูสูงสุดประจำฤดูกาลในการแข่งขันยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก 3 ครั้ง และครองตำแหน่งผู้ทำประตูสูงสุดตลอดกาลเป็นอันดับ 6 ในรายการดังกล่าวจำนวน 56 ประตู เขายังครองตำแหน่งผู้ทำประตูสูงสุดประจำฤดูกาลในลีกสูงสุดของสามประเทศในยุโรป และได้รับการเสนอชื่ออยู่ในฟีฟ่า 100 ใน ค.ศ. 2004[4] ฟัน นิสเติลโรย เริ่มต้นอาชีพกับสโมสรเดน บอสช์ ต่อมา เขาย้ายไปร่วมทีมเฮเรินเฟน และเริ่มยิงประตูได้ต่อเนื่องส่งผลให้เขาเป็นที่จับตามองในประเทศ ซึ่งนำไปสู่การย้ายร่วมทีมเปเอสเฟ ไอนด์โฮเฟินและพาทีมคว้าแชมป์ลีกสูงสุดของเนเธอร์แลนด์อย่างเอเรอดีวีซีสองสมัย รวมถึงเป็นผู้ทำประตูสูงสุดประจำฤดูกาลของเอเรอดีวีซี ฤดูกาล 1998–99 และ ฤดูกาล 1999–2000 จากการทำประตูอย่างต่อเนื่อง ทำให้เขาเป็นที่สนใจโดยแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด โดยทั้งสองสโมสรได้บรรลุข้อตกลงซื้อขายใน ค.ศ. 2000 อย่างไรก็ตาม อาการบาดเจ็บทำให้การย้ายทีมครั้งนั้นต้องถูกยกเลิกไป เขาย้ายไปยูไนเต็ดในปีต่อมาด้วยค่าตัว 19 ล้านปอนด์ ซึ่งเป็นสถิติการซื้อตัวผู้เล่นที่แพงที่สุดของสหราชอาณาจักรในขณะนั้น เขาประสบความสำเร็จสูงกับยูไนเต็ด โดยพาทีมคว้าแชมป์พรีเมียร์ลีก, เอฟเอคัพ, ลีกคัพ และเอฟเอคอมมิวนิตีชีลด์ รวมทั้งเป็นผู้ทำประตูสูงสุดประจำฤดูกาลของเอฟเอพรีเมียร์ลีกฤดูกาล 2002–03 และรับรางวัลผู้เล่นแห่งปีเซอร์แมตต์ บัสบีอีกสองครั้ง เขาทำประตูรวมทุกรายการ 150 ประตูจากการลงสนาม 219 นัด และเป็นผู้ทำประตูสูงสุดในการแข่งขันฟุตบอลยุโรปของสโมสรในเวลานั้น แต่จากปัญหาความขัดแย้งส่วนตัว ส่งผลให้เขาอำลาสโมสรเพื่อร่วมทีมเรอัลมาดริดใน ค.ศ. 2006[5] แม้จะมีอาการบาดเจ็บรบกวน เขายังมีส่วนร่วมในการคว้าแชมป์ลาลิกาสองสมัยติดกัน และเป็นผู้ทำประตูสูงสุดประจำฤดูกาลของลาลิกา ฤดูกาล 2006–07 และคว้าแชมป์ซูเปร์โกปาเดเอสปัญญา ค.ศ. 2008 ก่อนจะย้ายร่วมทีมฮัมบัวร์เกอร์ เอ็สเฟาในบุนเดิสลีกา ลงเล่นได้เพียงหนึ่งฤดูกาลเศษ และกลับมาปิดท้ายอาชีพที่สเปนกับมาลากา เขาประกาศเลิกเล่นอาชีพในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2012 ฟัน นิสเติลโรย ลงเล่นให้ทีมชาติเนเธอร์แลนด์ 70 นัดทำผลงาน 35 ประตู มีส่วนร่วมในการแข่งขันฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 2004, ฟุตบอลโลก 2006 และ ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 2008 และไม่เคยประสบความสำเร็จในการคว้าถ้วยรางวัลกับทีมชาติ เขาเป็นผู้ทำประตูสูงสุดเป็นอันดับสองในฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 2004 ภายหลังประกาศเลิกเล่น เขาผันตัวมาเป็นผู้ฝึกสอนอาชีพ เริ่มต้นด้วยการเป็นผู้ช่วยผู้ฝึกสอนทีมชาติชุดใหญ่ของเนเธอร์แลนด์ระหว่าง ค.ศ. 2014–16 ตามด้วยการเป็นผู้ช่วยให้แก่ เปเอสเฟ ไอนด์โฮเฟิน รุ่นอายุไม่เกิน 19 ปี ระหว่าง ค.ศ. 2018–21 และกลับไปเป็นผู้ช่วยผู้ฝึกสอนให้ทีมชาติเนเธอร์แลนด์อีกครั้ง ก่อนจะย้ายมาเป็นผู้จัดการทีมอย่างเต็มตัวให้แก่ทีมสำรองของเปเอสเฟ ไอนด์โฮเฟิน และเลื่อนมาคุมทีมชุดใหญ่ใน ค.ศ. 2022 มีผลงานพาทีมชนะเลิศเคเอ็นวีบี คัพ ฤดูกาล 2022–23 และโยฮัน ครัฟฟ์ ชิลด์ ค.ศ. 2022[6] ต่อมา เขาย้ายมาเป็นส่วนหนึ่งของทีมงานผู้ฝึกสอนให้แก่แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดภายใต้การคุมทีมโดย เอริก เติน ฮัค[7] และรับตำแหน่งผู้จัดการทีมชั่วคราวในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2024 หลังจากที่ เติน ฮัค พ้นจากตำแหน่ง ตามด้วยการเป็นผู้จัดการทีมเลสเตอร์ซิตีในเดือนต่อมา ประวัติรืด ฟัน นิสเติลโรย เกิดเมื่อวันที่ 1 กรกฎาคม ค.ศ. 1976 เล่นตำแหน่งกองหน้าและสวมเสื้อหมายเลข 10 ซึ่งเป็นหมายเลขที่โด่งดังที่สุดของเขาในชุดแข่งของแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด แต่หมายเลขประจำของเขาในทีมชาติเนเธอร์แลนด์คือหมายเลข 9 เขาย้ายจากสโมสรเปเอสเฟ ไอนด์โฮเฟิน มายังแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดใน ค.ศ. 2001 ด้วยค่าตัว 19 ล้านปอนด์ สร้างผลงานที่โดดเด่นด้วยการยิงประตูให้กับต้นสังกัดได้มากถึงกว่า 95 ประตูจากการลงเล่น 150 นัด อย่างไรก็ตาม ภายหลังจากเกิดความขัดแย้งอย่างรุนแรงกับเซอร์อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน ผู้จัดการทีม ก็เป็นเหตุให้เขาต้องย้ายจากแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดมายังเรอัลมาดริดด้วยค่าตัว 13 ล้านปอนด์ในปี ค.ศ. 2006 และย้ายเข้าร่วมทีมฮัมบัวร์เกอร์ เอ็สเฟา ในเวลาต่อมา ก่อนที่จะย้ายมายังมาลากาเป็นสโมสรสุดท้าย ฟัน นิสเติลโรย ได้ตัดสินใจยุติการเล่นฟุตบอลในกลางปี ค.ศ. 2012 ด้วยวัย 35 ปี หลังจากพาทีมมาลากาได้อันดับ 4 ในลาลิกา ได้สิทธิ์เข้าไปเล่นยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก[8] เกียรติประวัตินักเตะเปเอสเฟ ไอนด์โฮเฟิน[9] แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด เรอัลมาดริด ผู้จัดการทีมเปเอสเฟ ไอนด์โฮเฟิน รายบุคคล
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่นวิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ รืด ฟัน นิสเติลโรย
|