พลเอก ประเสริฐ ธรรมศิริ (22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2460 – 20 กันยายน พ.ศ. 2526) เป็นนายทหารชาวไทย อดีตผู้บังคับการกรมทหารราบที่ 21 รักษาพระองค์ และกรมทหารราบที่ 1 รักษาพระองค์, อดีตผู้บัญชาการกองพลที่ 1 รักษาพระองค์, อดีตแม่ทัพกองทัพภาคที่ 1[1], สมาชิกวุฒิสภา ชุดที่ 5 และราชองครักษ์พิเศษ
ประวัติ
พลเอก ประเสริฐ เกิดเมื่อวันที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2459 (แบบสากลคือ พ.ศ. 2460)[2] ณ ตำบลปากน้ำ อำเภอเมืองสมุทรปราการ จังหวัดสมุทรปราการ เป็นบุตรของนายขำ และนางแฉล้ม ธรรมศิริ มีพี่น้องทั้งหมด 7 คน
พล.อ. ประเสริฐ ธรรมศิริ ได้สมรสกับคุณหญิงประภา ธรรมศิริ เมื่อวันที่ 13 มีนาคม พ.ศ. 2485 มีบุตร-ธิดาทั้งหมด 7 คน
การศึกษา
- พ.ศ. 2470 : โรงเรียนเยี่ยมเกษสุวรรณ (ระดับประถมศีกษา)
- พ.ศ. 2476 : โรงเรียนมัธยมวัดบวรนิเวศ (มัธยมศีกษาชั้นปี 6)
- พ.ศ. 2478 : โรงเรียนบ้านสมเด็จเจ้าพระยา (มัธยมศีกษาชั้นปี 8 แผนกวิทยาศาสตร์)
- พ.ศ. 2482 : โรงเรียนนายร้อยทหารบก
- พ.ศ. 2497 : โรงเรียนทหารราบ ชั้นนายพัน
- พ.ศ. 2503 : วิทยาลัยการทัพบก
- พ.ศ. 2507 : วิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร รุ่นที่ 7
ถึงแก่อนิจกรรม
พล.อ. ประเสริฐ ธรรมศิริ ได้เข้ารักษาที่โรงพยาบาลพระมงกุฎเกล้าด้วยโรคเบาหวาน และเส้นเลือดอุดตัน เมื่อเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2526 จนกระทั่งวันที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2526 พล.อ. ประเสริฐ ธรรมศิริ ได้ถึงแก่อนิจกรรมเวลา 23.30 น. รวมอายุ 66 ปี 7 เดือน[2]
เครื่องราชอิสริยาภรณ์
พลเอก ประเสริฐ ธรรมศิริ ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ทั้งไทยและต่างประเทศ ดังนี้[2]
เครื่องราชอิสริยาภรณ์ไทย
เครื่องราชอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ
อ้างอิง
- ↑ กองทัพภาคที่ 1. อดีตท่านแม่ทัพภาคที่ ๑ เก็บถาวร 2016-11-12 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- ↑ 2.0 2.1 2.2 (2527). ที่ระลึกในงานพระราชทานเพลิงศพ พลเอก ประเสริฐ ธรรมศิริ ม.ป.ช. ม.ว.ม. ท.จ. และ นายสุภาพงษ์ ธรรมศิริ 16 มกราคม 2527 ณ เมรุวัดโสมนัสวิหาร. โรงพิมพ์อักษรไทย.
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๙๕ ตอนที่ ๓๔ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๓๔, ๒๗ มีนาคม ๒๕๒๑
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๙๑ ตอนที่ ๑๔๑ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๓, ๑๗ สิงหาคม ๒๕๑๗
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า, เล่ม ๘๗ ตอนที่ ๔๕ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๔๒, ๒๐ พฤษภาคม ๒๕๑๓
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญชัยสมรภูมิ, เล่ม ๕๘ ตอนที่ ๐ ง หน้า ๙๕๐, ๒ พฤษภาคม ๒๔๘๔
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญชัยสมรภูมิ, เล่ม ๗๙ ตอนที่ ๘๓ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๑๖, ๘ กันยายน ๒๕๐๕
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญพิทักษ์เสรีชน, เล่ม ๙๑ ตอนที่ ๓๒ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๑๑, ๒๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๑๗
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, บัญชีรายนามผู้ที่ได้รับพระราชทานเหรียญพิทักษ์รัฐธรรมนูญ, เล่ม ๕๒ ตอนที่ ๐ ง หน้า ๓๗๓๔, ๘ มีนาคม ๒๔๗๘
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญช่วยราชการเขตภายใน, เล่ม ๖๐ ตอนที่ ๖๔ ง หน้า ๓๘๒๒, ๗ ธันวาคม ๒๔๘๖
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๖๘ ตอนที่ ๗๕ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๑๓๙, ๑๒ ธันวาคม ๒๔๙๔
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา,
แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญรัตนาภรณ์, เล่ม ๖๓ ตอนที่ ๑๗ ง หน้า ๔๓๐, ๒๖ มีนาคม ๒๔๘๙
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา,
แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญรัตนาภรณ์, เล่ม ๘๑ ตอนที่ ๘๕ ง หน้า ๒๓๓๘, ๘ กันยายน ๒๕๐๗
- ↑ SENARAI PENUH PENERIMA DARJAH KEBESARAN, BINTANG DAN PINGAT PERSEKUTUAN TAHUN 1964.