อับคาเซีย
อับคาเซีย (อับคาเซีย: Аҧсны, จอร์เจีย: აფხაზეთი, รัสเซีย: Абха́зия) เป็นเขตการปกครองที่เกิดข้อโต้แย้งบนชายฝั่งตะวันออกของทะเลดำ ติดกับสหพันธรัฐรัสเซียทางเหนือ ติดกับบริเวณซาเมเกรโล-เซโม สวาเนตีของจอร์เจียทางตะวันออก เป็นที่ตั้งของสาธารณรัฐอับคาเซีย ซึ่งเป็นสาธารณรัฐเอกราชโดยพฤตินัยแต่ไม่ได้รับการรับรองจากนานาชาติ อยู่ภายในแนวชายแดนของจอร์เจีย ซึ่งเป็นประเทศที่มีอยู่เพียงไม่กี่ประเทศเท่านั้นที่ให้การรับรอง ได้แก่ รัสเซีย เวเนซุเอลา นิการากัว นาอูรู[1] เซาท์ออสซีเซีย และทรานส์นีสเตรีย (สองประเทศหลังนี้ ประเทศส่วนใหญ่ก็ไม่ได้ให้การรับรองเช่นกัน[2]) รัฐบาลจอร์เจียถือว่าอับคาเซียอยู่ภายใต้อำนาจอธิปไตยของตน[3] โดยมีสถานะเป็นสาธารณรัฐปกครองตนเอง (จอร์เจีย: აფხაზეთის ავტონომიური რესპუბლიკა, อับคาเซีย: Аҧснытәи Автономтәи Республика) ซึ่งเป็นรูปแบบที่นิยมกันในประเทศอดีตสหภาพโซเวียต เมื่อวันที่ 28 สิงหาคม ค.ศ. 2008 รัฐสภาจอร์เจียได้ลงมติให้ประกาศว่าอับคาเซียเป็นดินแดนของจอร์เจียที่ถูกรัสเซียเข้ายึดครอง[4] เป็นบริเวณหนึ่งในเทือกเขาคอเคซัส เอกราชของอับคาเซียไม่ได้รับการรับรองจากชาติหรือองค์กรในระดับนานาชาติ และได้รับการยอมรับในฐานะสาธารณรัฐปกครองตนเองของจอร์เจีย มีสุคุมีเป็นเมืองหลวง ขบวนการแบ่งแยกดินแดนของชนกลุ่มน้อยชาวอับคาซในบริเวณนี้ นำไปสู่การประกาศเอกราชจากจอร์เจียใน พ.ศ. 2535 และเกิดความขัดแย้งทางทหารระหว่างจอร์เจีย-อับคาเซียระหว่าง พ.ศ. 2535 – 2536 ผลปรากฏว่ากองทัพจอร์เจียเป็นฝ่ายแพ้ เกิดการอพยพและการกวาดล้างเผ่าพันธุ์ของชาวจอร์เจียออกจากอับคาเซีย การเจรจาสงบศึกใน พ.ศ. 2537 และการตรวจสอบโดยกองกำลังรักษาสันติภาพของสหประชาชาติและเครือรัฐอิสระ (CIS) ที่นำโดยรัสเซีย ปัญหาอธิปไตยยังไม่ได้แก้ไข และบริเวณนี้ยังคงแบ่งเป็น 2 เขต โดยพื้นที่มากกว่า 83% ของเขตปกครองควบคุมโดยขบวนการแบ่งแยกดินแดนที่มีฐานที่มั่นที่สุคุมีและมีรัสเซียหนุนหลัง และอีก 17% บริหารโดยรัฐบาลอับคาเซีย ตั้งอยู่ที่หุบเขาโกโดรี ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของพื้นที่อับคาเซียบนที่รัสเซียยึดครองอยู่ สถานะทางการเมืององค์กรระดับนานาชาติ เช่น สหประชาชาติ สหภาพยุโรป นาโต OSCE องค์กรการค้าโลก สภาแห่งสหภาพยุโรป เครือรัฐอิสระ และรัฐเอกราชส่วนใหญ่ ถือว่าอับคาเซียเป็นส่วนหนึ่งของจอร์เจีย อย่างไรก็ตาม รัฐบาลโดยพฤตินัยของอับคาเซียถือว่าอับคาเซียเป็นประเทศต่างหาก แม้ว่าจะไม่ได้รับการรับรองจากประเทศใดๆเลย และยังมีชนกลุ่มน้อยชาวจอร์เจียอาศัยในตำบลกาลีและโกโดรี จอร์จ ใน พ.ศ. 2548 รัฐบาลจอร์เจียยอมให้การปกครองตนเองระดับสูงแก่อับคาเซีย และเป็นได้ที่จะจัดการปกครองในรูปแบบสหพันธรัฐ แต่ต้องอยู่ภายในแนวชายแดนของจอร์เจีย ในวันที่ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2549 สภาโดยพฤตินัยของอับคาเซียได้เรียกร้องให้รัสเซีย องค์กรนานาชาติ และประเทศที่เหลือ รับรองเอกราชของอับคาเซีย แต่องค์กรระดับนานาชาติยังยืนยันจะสนับสนุนอธิปไตยของจอร์เจีย[5] ภูมิศาสตร์และภูมิอากาศอับคาเซียปกคลุมพื้นที่ประมาณ 8,600 ตารางกิโลเมตรทางด้านตะวันตกสุดของจอร์เจีย[6][7] เทือกเขาคอเคซัสอยู่ทางด้านเหนือและตะวันออกเฉียงเหนือ ได้กันอับคาเซียออกจากรัสเซีย ส่วนทางด้านตะวันออกและตะวันออกเฉียงใต้ อับคาเซียถูกล้อมรอบด้วยบริเวณของจอร์เจียคือ ซาเมเกรโล-เซโม สวาเนติ ส่วนทางใต้และตะวันตกเฉียงใต้ติดกับทะเลดำ พื้นที่ของอับคาเซียส่วนใหญ่เป็นภูเขา เทือกเขาคอเคซัสอยู่ทางชายแดนด้านเหนือของพื้นที่ เทือกเขากากรา เทือกเขาซิบ และเทือกเขาโกโดรี ได้แบ่งพื้นที่เป็นหุบเขา และที่ราบลุ่มแม่น้ำ ยอดเขาที่สูงที่สุดของอับคาเซียอยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือและตะวันออก และมีหลายยอดที่สูงเกิน 4,000 เมตร จากระดับน้ำทะเลปานกลาง พื้นที่ของอับคาเซียมีทั้งเขตป่าตามชายฝั่งและพื้นที่ปลูกส้ม จนถึงพื้นที่ที่มีหิมะปกคลุมทางตอนเหนือ พื้นที่เกษตรกรรมจะปลูก ชา กาแฟ ทำไวน์ และผลไม้ อับคาเซียเป็นพื้นที่ที่มีแม่น้ำขนาดเล็ก ซึ่งมีต้นกำเนิดจากเทือกเขาคอเคซัสและเทือกเขาโกโดรี ซิบ คาลิดซ์กาและกูมิสตา แม่น้ำซูแยกอับคาเซียออกจากรัสเซีย และแม่น้ำอิงกูรีเป็นแนวชายแดนระหว่างอับคาเซียและจอร์เจีย ในพื้นที่มีทะเลสาบจำนวนมาก โดยทะเลสาบวิสตาเป็นส่วนที่สำคัญที่สุด ภาพ
อ้างอิง
|