เกาะรัตนโกสินทร์
เกาะรัตนโกสินทร์ เป็นพื้นที่ประวัติศาสตร์ในเขตพระนคร กรุงเทพมหานคร[1] ฝั่งตะวันตกติดกับแม่น้ำเจ้าพระยา ส่วนฝั่งตะวันออกติดกับคลองหลายสาย แต่เดิมเป็นที่อยู่ของชาวจีนในสมัยกรุงธนบุรี เกาะนี้เป็นที่ตั้งของพระบรมมหาราชวังกับศาลหลักเมืองกรุงเทพมหานคร และสถานที่อื่นที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์[2] ที่ตั้งและอาณาเขตเดิม เกาะรัตนโกสินทร์มีอาณาเขตอยู่ในเขตพระนครทั้งหมด ล้อมรอบด้วยแม่น้ำเจ้าพระยาและคลองรอบกรุง มีพื้นที่ประมาณ 4.142 ตารางกิโลเมตร (2,589 ไร่) แบ่งออกเป็น 2 ชั้น คือ
ปัจจุบัน ตามระเบียบสำนักนายกรัฐมนตรีว่าด้วยการอนุรักษ์และพัฒนากรุงรัตนโกสินทร์ และเมืองเก่า พ.ศ. 2564 ในข้อ 5 นับรวมพื้นที่เกาะรัตนโกสินทร์ในฝั่งพระนครเพิ่มในช่วงพื้นที่ที่อยู่ระหว่างคลองรอบกรุงกับคลองผดุงกรุงเกษม ซึ่งมีพื้นที่ประมาณ 4.741 ตารางกิโลเมตร (2,963 ไร่) ครอบคลุมท้องที่เขตพระนครในแขวงที่เหลือ คือ แขวงบ้านพานถม แขวงบางขุนพรหม และแขวงวัดสามพระยา รวมทั้งเขตป้อมปราบศัตรูพ่ายและเขตสัมพันธวงศ์ทั้งเขต เป็นพื้นที่ต่อเนื่องอีกด้วย[3] ทำให้เกาะรัตนโกสินทร์มีพื้นที่ทั้งหมดประมาณ 8.883 ตารางกิโลเมตร (5,552 ไร่) ประวัติศาสตร์กรุงเทพมหานครได้สถาปนาขึ้นเป็นเมืองหลวงของไทยในปี พ.ศ. 2325 โดยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ย้ายเมืองหลวงจากกรุงธนบุรีมาตั้งที่ตำบลบางกอก ทางฝั่งตะวันออกของแม่น้ำเจ้าพระยา เนื่องจากเหตุผลดังนี้
เมื่อ พ.ศ. 2520 หรือ 5 ปีก่อนพระราชพิธีสมโภชกรุงรัตนโกสินทร์ 200 ปี ทางราชการได้กำหนดชื่อ "เกาะรัตนโกสินทร์" ขึ้น เพื่อกำหนดไว้เป็นเขตปรับปรุงปฏิสังขรณ์ครั้งใหญ่ เพราะถือเป็นกรุงรัตนโกสินทร์ระยะแรกเริ่ม[4] ดูเพิ่มอ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
13°45′14″N 100°29′51″E / 13.754025°N 100.497365°E
|