สุมาหอง
สุมาหอง (จีน: 司馬防/司馬芳; 692-762) หรือ ซือหม่า ฝาง ในภาษาจีนกลาง เป็นขุนนางที่อาศัยอยู่ในสมัย ราชวงศ์ฮั่นตะวันออก ของจีน ซึ่งบุตรชายคนที่ 2 ของเขา, สุมาอี้ เป็นบรรพบุรุษของผู้ปกครองตระกูลสุมาแห่ง ราชวงศ์จิ้น ของจีน ชีวิตบ้านเกิดของสุมาหองอยู่ที่ อำเภอเวิน (溫縣) (ปัจจุบันคือ อำเภอเวิน มณฑลเหอหนาน)[1] เขาเป็นบุตรชายของ Sima Jun (司馬儁) ซึ่งรับราชการเป็นเจ้าเมืองอิ๋งชวนระหว่างยุค ราชวงศ์ฮั่นตะวันออก.[2] สุมาหองเริ่มต้นรับราชการในตำแหน่งขุนนางเล็ก ๆ ในบ้านเกิด. ภายหลังเขาไต่เต้าจนกลายเป็นเจ้าเมือง ลกเอี๋ยง และข้าหลวงแห่งอิ๋งเจ้าภายใต้ราชสำนักฮั่น.[3] ในวัยชราของเขา เขากลับเข้ารับราชการในตำแหน่งผู้บัญชาการทหารม้า. เขามีความสุขกับการอ่านประวัติของขุนนางผู้มีชื่อเสียงในหนังสือ Book of Han และสามารถท่องได้ถึง 100,000 สกุลจากหนังสือเล่มนี้.[4] เขาถึงแก่กรรมเมื่ออายุได้ 71 ปี ใน พ.ศ. 762.[5] ในฤดูใบไม้ผลิของ พ.ศ. 785 ระหว่าง ยุคสามก๊ก โจฮอง จักรพรรดิองค์ที่ 3 แห่ง วุยก๊ก ได้ปูนบำเหน็จย้อนหลังให้กับสุมาหองโดยได้พระราชทานบรรดาศักดิ์เป็น "Marquis Cheng of Wuyang".[6] ความสัมพันธ์กับโจโฉใน Cao Man Zhuan (曹瞞傳) ซึ่งเป็นชีวประวัติอย่างไม่เป็นทางการของ โจโฉ ได้อ้างถึงสุมาหองเมื่อครั้งรับราชการเป็นขุนนางที่ปรึกษาในกรมราชเลขาธิการว่าเป็นผู้เสนอชื่อโจโฉให้ดำรงตำแหน่งผู้บัญชาการเขตภาคเหนือใน ลกเอี๋ยง.[7] ขณะเดียวกันในหนังสือ Sithisu Shixu (四體書勢序) กล่าวว่าโจโฉถูกเสนอชื่อโดย เหลียงหู.[8] อ้างอิง
|