ฟาโรห์ทาเคลอตที่สาม

ทาเคลอตที่ 3
จารึกของฟาโรห์ทาเคลอตที่ 3 จากวิหารแห่งคาร์นัก
ฟาโรห์
รัชกาล	774 ปีก่อนคริสตกาล - 759 ปีก่อนคริสตกาล
ก่อนหน้า	โอซอร์คอนที่ 3
ถัดไป	รุดอามุน
พระปรมาภิไธย พระนามฮอรัส ฮอร์ วัดจ์ทาวี Ḥr-wȝḏ-tȝwj ฮอรัส, ความรุ่งเรืองแห่งสองดินแดน พระนามเนบติ วัดจ์ทาวี Wȝḏ-tȝwj ความรุ่งเรืองแห่งสองดินแดน พระนามฮอรัสทองคำ วัดจ์ทาวี Wȝḏ-tȝwj ความรุ่งเรืองแห่งสองดินแดน พระนามครองราชย์ อูเซอร์มาอัตเร เซเทปเอนอามุน Wsr-Mȝˁt-Rˁ-stp-n-Jmn ผู้มีอำนาจคือความยุติธรรมแห่งเทพรา, ผู้ทรงถูกเลือกจากอามุน พระนามสั้น: อูเซอร์มาอัตเร Wsr-Mȝˁt-Rˁ ผู้มีอำนาจคือความยุติธรรมแห่งเทพรา พระนามประสูติ ทาเคลอต เมริอามุน ซิเอเซ Tklt-sȝ-ȝst-mrj-Jmn ทาเคลอต, ผู้ทรงเป็นที่รักแห่งอามุน, บุตรของไอซิส รูปแบบอื่น:
คู่เสกสมรส	อิร์ทิอูบาสต์, คาคัต, เบทเจต
พระราชบิดา	โอซอร์คอนที่ 3
พระราชมารดา	เทนต์ซาอิ
ราชวงศ์	ราชวงศ์ที่ยี่สิบสาม

อูเซอร์มาอัตเร เซเทปเอนอามุน ทาเคลอตที่ 3 ซิ-เอเซ (ทรงครองราชย์ระหว่าง 774 – 759 ปีก่อนคริสตกาล) เป็นพระราชโอรสพระองค์โตและทรงเป็นผู้สืบทอดพระราชบัลลังก์ของฟาโรห์โอซอร์คอนที่ 3 พระองค์ทรงขึ้นปกครองในช่วงห้าปีแรกด้วยการสำเร็จราชการร่วมกับพระราชบิดา ตามที่ปรากฏในหลักฐานจากบันทึกระดับแม่น้ำไนล์ หมายเลข 13 (ซึ่งเท่ากับปีที่ 28 แห่งการคองราชย์ของฟาโรห์โอซอร์คอนที่ 3 ถึงปีที่ 5 แห่งการครองราชย์ของฟาโรห์ทาเคลอตที่ 3) และทรงสืบต่อพระราชบัลลังก์จากพระราชบิดาของพระองค์ในฐานะฟาโรห์ในปีต่อมา ก่อนหน้านั้นพระองค์ทรงดำรงตำแหน่งมหาปุโรหิตแห่งอามุนที่ธีบส์ เคยมีการเชื่อว่าะรัองค์ทรงครองราชย์เป็นระยะเวลาเพียง 7 ปี จนกระทั่งมีการค้นพบจารึกจากอาไมดาในโอเอซิสดัคลา ในปี ค.ศ. 2005 ซึ่งมีการบันทึกที่ระบุช่วงเวลาถึงปีที่ 13 แห่งการครองราชย์ของพระองค์^[1]

ฟาโรห์ทาเคลอตที่ 3 เป็นพระสวามีของพระนางอิร์ทิอูบาสต์ ซึ่งการบันทึกเกี่ยวกับพระองค์ว่า "ในฐานะพระราชธิดาของกษัตริย์บนโลงพระศพของพระราชโอรสของพระองค์ โอซอร์คอน จี""^[2] และอีกพระองค์ พระนางอิร์ทิอูบาสต์ ("บี") ดูเหมือนจะเป็นพระราชธิดาของกษัตริย์^[3] แต่ในที่สุด ฟาโรห์รุดอามุนกลับทรงขึ้นมาปกครองครองต่อจากพระองค์ ซึ่งเป็นพระอนุชาและเป็นพระราชโอรสอีกพระองค์ของฟาโรห์โอซอร์คอนที่ 3 แทนที่จะเป็นพระราชโอรสพระองค์ใดพระองค์หนึ่งใน 3 พระองค์ที่รู้จัก คือ เจ้าชาย/มหาปุโรหิตโอซฮร์คอน เอฟ, เจ้าชายอิเทสอามุน ผู้ซึ่งปรากฏบนจารึกของอังค์เฟนมุต ซึ่งเป็นพระราชนัดดาของพระองค์ในห้องสมุดกลางครอยดอน และสุดท้ายคือ ประกาศกแห่งอามุนขั้นที่สอง นามว่า ดเจดพทาห์เอฟอังค์ ดี ซึ่งปรากกฏร่วมในรูปสลักทือบิงเงิน หมายเลข 1734 และในจารึก ซีจี 41006 ของพระราชปนัดดาพระองค์โตของพระองค์นามว่า นัคต์บาสเทรู^[4] จากหลักฐานทั้งหมดนี้ชี้ให้เห็นว่า ฟาโรห์ทาเคลอตที่ 3 ทรงต้องมีพระชนมพรรษามากแล้วและยืนกว่าพระราชโอรสทั้งสามพระองค์ ซึ่งเป็นเรื่องปกติที่พระเชษฐาของกษัตริย์จะทรงขึ้นครองพระราชบัลลังก์ หากกษัตริย์ยังมีพระราชโอรสที่ยังทรงมีพระชนม์ชีพอยู่^[5] โดยตามประเพณีดั้งเดิมของชาวอียิปต์กำหนดให้พระราชโอรสของกษัตริย์สืบต่อจากพระราชบิดาโดยตรง

1. ↑ Frédéric Payraudeau, "Le règne de Takélot III et les débuts de la domination Koushite," GM 198(2004) pp.79-80
2. ↑ Aidan Dodson & Dyan Hilton, The Complete Royal Families of Ancient Egypt, Thames & Hudson, 2004. p.227
3. ↑ Helmut Brandl, with a contribution by Joachim Friedrich Quack, A Bichrome Faience Statuette of Bastet from the Reign of Takeloth III, Tuna el Gebel IV (= Festschrift für Dieter Kessler), Munich 2013, 67-89. https://www.academia.edu/9342683/A_Bichrome_Faience_Statuette_of_Bastet_from_the_Reign_of_Takeloth_III
4. ↑ Aston & Taylor, pp.132-136
5. ↑ Payraudeau, GM 198, pp.87-88

• D.A. Aston & J.H. Taylor, "The Family of Takelot III and the "Theban" Twenty-Third Dynasty," in M.A. Leahy, 'Libya and Egypt c.1300–750 BC.' London: School of Oriental and African Studies, Centre of Near and Middle Eastern Studies, and The Society for Libyan Studies (1990)
• Frédéric Payraudeau, "Le règne de Takélot III et les débuts de la domination Koushite," GM 198(2004) pp. 79–90.1.