ปิเย |
---|
พิอังค์อิ, พิอังค์คิ, พาอังค์อิ, พาอังค์ชิ |
|
ฟาโรห์ |
---|
รัชกาล | 744–714 ปีก่อนคริสตกาล |
---|
ก่อนหน้า | คาซตา |
---|
ถัดไป | เชบอิทกู |
---|
|
คู่เสกสมรส | ทาบิริ, อาบาร์, เคนซา, เพกซาเตอร์ |
---|
พระราชบุตร | ฟาโรห์ทาฮาร์กา, เซเพนนูเพตที่ 2, กัลฮาตา, อาร์ติ, ทาเบเคนอามุน, บาปาราเย, ทาคาฮาเตนอามุน, ฮาร์, คาลิอุต |
---|
พระราชบิดา | คาซตา |
---|
พระราชมารดา | อาจจะ เปบาทจ์มา |
---|
สุสาน | เอล-เคอร์รู |
---|
อนุสรณ์สถาน | หินสลักที่เจเบล บาร์กัล |
---|
ราชวงศ์ | ราชวงศ์ที่ยี่สิบห้า |
---|
ปิเย หรืออาจจะเรียกว่า พิอังค์อิ[2] เป็นกษัตริย์แห่งอาณาจักรคุชโบราณและได้ก่อตั้งราชวงศ์ที่ยี่สิบห้า เป็นผู้ปกครองแห่งอียิปต์ระหว่าง 744-714 ปีก่อนคริสตกาล[3] พระองค์ปกครองอยู่ที่เมืองนาปาตา ซึ่งตั้งอยู่ในบริเวณนิวเบีย หรืออยู่ในประเทศซูดานในปัจจุบัน
พระนาม
พระองค์มีพระนามตอนขึ้นครองราชย์สองพระนามคือ อูซิมาเร และ สเนเฟอร์รู[4] พระองค์ได้ศรัทธาและได้บูชาเทพอามุนเช่นเดียวกับกษัตริย์นิวเบียหลายพระองค์ พระองค์ทรงบูรณะวิหารอันยิ่งใหญ่ของอามุนที่เจเบล บาร์กัล ซึ่งถูกสร้างขึ้นครั้งแรกเมื่อรัชสมัยของฟาโรห์ทุตโมสที่สามแห่งราชอาณาจักรใหม่ โดยทำการว่าจ้างช่างแกะสลักหินจากอียิปต์มากมาย และเคยสันนิษฐานว่าพระองค์อาจจะพระนามตอนขึ้นครองราชย์ว่า 'เมนเคปเปอร์เร' แต่ปัจจุบันได้เชื่อพระนามนี้อาจจะเป็นของผู้ปกครองท้องถิ่นของเมืองธีบส์นามว่า ไอนิ ซึ่งเป็นผู้ปกครองในเวลาไล่เลี่ยกับรัชสมัยของฟาโรห์ปิเย[5]
ด้านครอบครัว
พระองค์เป็นพระราชโอรสของกษัตริย์คาซตาและพระราชินีเปบาทจ์มา พระองค์อาจจะมีพระมเหสีสามถึงสี่พระองค์ โดยพระมเหสีนามว่า อาบาร์ เป็นพระราชมารดาของฟาโรห์ทาฮาร์กา พระมเหสีอีกสามพระองค์คือ ทาบิริ, เพกซาเตอร์ และเคนซา[6]
พระนามของพระโอรสและธิดาของฟาโรห์ปิเย:
- ฟาโรห์เชบอิทกู. กล่าวกันว่าเป็นพระราชโอรสของฟาโรห์ปิเย หรือพระอนุชาของฟาโรห์ปิเย
- ฟาโรห์ทาฮาร์กา. พระโอรสของพระราชินีอาบาร์ พระอาจจะขึ้นครองราชย์หลังรัชสมัยของฟาโรห์ซาบาคา ซึ่งเป็นพระปิตุลา และพระญาติองค์อื่นคือฟาโรห์เชบอิทกู
- พระมเหสีแห่งอามุนนามว่าเซเพนเวเพตที่ 2. อยู่ที่เมืองธีบส์ในช่วงรัชสมัยของฟาโรห์ทาฮาร์กา ซึ่งเป็นพระเชษฐา
- กัลฮาตา, พระมเหสีของฟาโรห์ซาบาคา, พระองค์เป็นพระมารดาของฟาโรห์ทันทามานิ และอาจจะฟาโรห์เชบอิทกูอีกด้วย
- ทาเบเคนอามุน ทรงอภิเษกสมรสกับฟาโรห์ทาฮาร์กา ซึ่งเป็นพระเชษฐาของพระองค์
- นาปาราเย ทรงอภิเษกสมรสกับฟาโรห์ทาฮาร์กา
- ทาคาฮาเตนอามุน ทรงอภิเษกสมรสกับฟาโรห์ทาฮาร์กา
- อาร์ติ, ทรงอภิเษกสมรสกับฟาโรห์เชบอิทกู
- ฮาร์. เป็นที่รู้จักจากโต๊ะถวายของบูชาของบุตรสาวของพระองค์นามว่า วัดจ์เรเนส ในเมืองธีบส์ (ทีที 34)
- คาลิอุต, ผู้ปกครองแห่งเมืองคานัด ซึ่งมาจากหินสลักที่ค้นพบที่บาร์กัล
- เจ้าหญิงมูติดิส, หัวหน้านักบวชหญิงของเทพีฮาเธอร์และเทพีมัตในเมืองธีบส์
อ้างอิง
- ↑ http://www.digitalegypt.ucl.ac.uk/chronology/piy.html Piy (Piankhi)
- ↑ Karola Zibelius-Chen. 2006. "Zur Problematik der Lesung des Königsnamens Pi(anch)i." Der Antike Sudan 17:127-133.
- ↑ F. Payraudeau, Retour sur la succession Shabaqo-Shabataqo, Nehet 1, 2014, p. 115-127 online here
- ↑ Jürgen von Beckerath, Handbuch der Ägyptischen Königsnamen, Verlag Philipp von Zabern, MÄS 49, 1999. pp. 206-207
- ↑ Jean Yoyotte, 'Pharaon Iny, un Roi mystèrieux du VIIIe siècle avant J.-C.', CRIPEL 11(1989), pp.113-131
- ↑ Dodson, Aidan and Hilton, Dyan. The Complete Royal Families of Ancient Egypt. Thames & Hudson. 2004. ISBN 0-500-05128-3
|
---|
|
|
|
|
---|
ยุค | ราชวงศ์ | - ฟาโรห์ (ชาย
- หญิง )
- ไม่ทราบ
|
---|
|
---|
ยุคปลาย (664–332 ปีก่อน ค.ศ) | |
---|
เฮลเลนิสต์ (332–30 ปีก่อน ค.ศ) | |
---|
|
|
|
---|
ยุค | ราชวงศ์ | - ฟาโรห์ (ชาย
- หญิง )
- ไม่ทราบ
|
---|
|
---|
โรมัน (30 ปีก่อน ค.ศ.–ค.ศ. 313) | |
---|
|
|
|
|