เตียนเอี๋ยง

เตียนเอี๋ยง
เตียนเอี๋ยง
	張楊
ต้าซือหม่า (大司馬)
	ดำรงตำแหน่ง; ค.ศ. 196 – ค.ศ. 198
กษัตริย์	พระเจ้าเหี้ยนเต้
แม่ทัพผู้ทำให้ประเทศปลอดภัย (安國將軍)
	ดำรงตำแหน่ง; ค.ศ. 195 – ค.ศ. 196
กษัตริย์	พระเจ้าเหี้ยนเต้
เจ้าเมืองโห้ลาย (河內太守)
	ดำรงตำแหน่ง; ค.ศ. 191 – ค.ศ. 196
กษัตริย์	พระเจ้าเหี้ยนเต้
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	ไม่ทราบ; มณฑลฉ่านซี
เสียชีวิต	ค.ศ. 198; มณฑลเหอหนาน
อาชีพ	ขุนนาง, ขุนศึก
ชื่อรอง	จื้อชู (稚叔)
บรรดาศักดิ์	จิ้นหยางโหว (晉陽侯)

เตียนเอี๋ยง (ออกเสียง^ⓘ; เสียชีวิต ค.ศ. 198) ชื่อรอง จื้อชู เป็นขุนนางและขุนศึกชาวจีนที่มีชีวิตในช่วงปลายราชวงศ์ฮั่นตะวันออกของจีน เดิมมาจากอฺวิ๋นจงจฺวิ้น (雲中郡; ปัจจุบันอยู่ในมณฑลฉ่านซีตอนเหนือ) ทางตอนเหนือ จากนั้นจึงกลายเป็นผู้ปกครองโดยพฤตินัยแห่งเหอเน่ย์จฺวิ้น (河內郡; ปัจจุบันอยู่ในมณฑลเหอหนานตอนเหนือ) เตียนเอี๋ยงเป็นชายผู้กล้าหาญและอ่อนโยนmujคอยให้ที่หลบภัยแก่พระเจ้าเหี้ยนเต้และมีส่วนในการเมืองราชสำนัก ท้ายที่สุดจึงไต่เต้าสู่ตำแหน่งต้าซือหม่า (大司馬) เขากลับถูกผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาลอบสังหารจากความต้องการช่วยเพื่อนเก่า^[1]^[2]

ชีวิตช่วงต้น

เตียนเอี๋ยงเป็นที่รู้จักในเรื่องความกล้าหาญและทักษะการต่อสู้ จึงทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยนายทหารฝ่ายกิจการทหารในเป๊งจิ๋ว (ปัจจุบันคือมณฑลฉ่านซี)^[3] เมื่อพระเจ้าฮั่นเลนเต้ทรงสถาปนากองทัพสวนตะวันตกส่วนพระองค์ เต๊งหงวน ผู้ตรวจการเป๊งจิ๋ว ส่งเตียนเอี๋ยงไปดำรงตำแหน่งนายพันในคณะผู้บังคับบัญชาขันทีของเกียนสิด^[4]^[1]

ในฐานะขุนศึก

อ้างอิง

↑ ^1.0 ^1.1 De Crespigny, Rafe (2007). A Biographical Dictionary of Later Han to the Three Kingdoms 23–220 AD (ภาษาEnglish). Boston: Brill. p. 1084. ISBN 978-90-04-15605-0.{{cite book}}: CS1 maint: unrecognized language (ลิงก์)
↑ ซานกั๋วจื้อ เล่ม 8
↑ 張楊字稚叔，雲中人也。以武勇給并州，為武猛從事。Sanguozhi vol.8.
↑ 靈帝末，天下亂，帝以所寵小黃門蹇碩為西園上軍校尉，軍京都，欲以御四方，徵天下豪傑以為偏裨。太祖及袁紹等皆為校尉，屬之。〔一〕并州刺史丁原遣楊將兵詣碩，為假司馬。Sanguozhi vol 8

ตันซิ่ว (คริสต์ศตวรรษที่ 3). สามก๊กจี่ (ซานกั๋วจื้อ).
ฟ่าน เย่ (คริสต์ศตวรรษที่ 5). ตำราประวัติศาสตร์ราชวงศ์ฮั่นยุคหลัง (โฮ่วฮั่นชู).
เผย์ ซงจือ (คริสต์ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายสามก๊กจี่ (ซานกั๋วจื้อจู้).

บทความสามก๊กนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

ดูเพิ่มที่วิกิพีเดีย:โครงการวิกิสามก๊ก

[:0-1] 1.0 ^1.1 De Crespigny, Rafe (2007). A Biographical Dictionary of Later Han to the Three Kingdoms 23–220 AD (ภาษาEnglish). Boston: Brill. p. 1084. ISBN 978-90-04-15605-0.{{cite book}}: CS1 maint: unrecognized language (ลิงก์)

[2] ซานกั๋วจื้อ เล่ม 8

[3] 張楊字稚叔，雲中人也。以武勇給并州，為武猛從事。Sanguozhi vol.8.

[4] 靈帝末，天下亂，帝以所寵小黃門蹇碩為西園上軍校尉，軍京都，欲以御四方，徵天下豪傑以為偏裨。太祖及袁紹等皆為校尉，屬之。〔一〕并州刺史丁原遣楊將兵詣碩，為假司馬。Sanguozhi vol 8

[1]

[2]

[3]

[4]